4.9.21

ΔΩΡΕΑΝ ΗΡΩΙΝΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

το διακύβευμα

 

1) Ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας της τελευταίας εικοσαετίας είναι αυτό του κινέζου συγγραφέα Cixin Liu με τίτλο "το πρόβλημα των τριών σωμάτων".

   Στο μυθιστόρημα αυτό ανάμεσα σε άλλα αναφέρει πως αρκετοί άνθρωποι πια έχουν φτάσει σε σημείο να σιχαθούν την ίδια τους τη ράτσα. Την ανθρώπινη. Θεωρούν το είδος στο οποίο ανήκουν και οι ίδιοι ως ένα καρκίνωμα στην επιφάνεια του πλανήτη. Αποδεδειγμένα πια και "επιστημονικά" ευθυνόμαστε για την 6η εξαφάνιση ειδών στην εποχή της Ανθρωπόκαινου. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό δεν σημαίνει πως είμαστε  "εκ φύσεως" κακοί, άλλωστε παρομοιαζόμαστε εύκολα με μια φυσική καταστροφή. Συγκρινόμενοι με τον μετεωρίτη που χτύπησε την Γη 65 εκατομμύρια χρόνια πριν και εξαφάνισε τους δεινόσαυρους καθώς και οποιοδήποτε ζώο ζύγιζε πάνω από τρία κιλά θεωρούμαστε ήπιος συντελεστής καταστροφής. Ακόμα και αν ξεσπάσει παγκόσμιος θερμοπυρηνικός πόλεμος και πέσουν εκατοντάδες βόμβες δεν μπορούμε να πιάσουμε τον βαθμό καταστροφής της πτώσης του αστεροειδούς.

   Η διαφορά είναι η εξής. Στο φυσικό σύμπαν τα σώματα κινούνται ακολουθώντας μαθηματικές τροχιές όπου μπορεί να υπάρχει παράγων τυχαιότητας στιγμιαία και κατόπιν η νέα τροχιά να ακολουθήσει πάλι τους ίδιους μαθηματικούς κανόνες. Κανείς δεν μπορεί να προσάψει ηθικό πρόσημο σε μια τέτοια διαπίστωση. Είναι σαν να κατηγορείς τον σεισμό ως κάτι κακό ενώ είναι απλά ένα φυσικό γεγονός. Στην περίπτωση της ανθρώπινης συμπεριφοράς όμως όλα είναι ανοιχτά αφού μπαίνει στην μέση ο παράγοντας της "ελεύθερης βούλησης". Την αναγνωρίζει η θρησκεία του Χριστιανισμού ως το μεγαλύτερο δώρο του Θεού προς τον Άνθρωπο. Ισχύει όντως αυτό; Καταρχάς ο άνθρωπος ως ζωντανό πλάσμα έχει άμεσες ανάγκες επιβίωσης, καθημερινή τροφή, νερό, στέγαση, ρουχισμό, συντροφιά, περίθαλψη που πρέπει να ικανοποιηθούν άμεσα. Αυτό από μόνο του περιορίζει την ανθρώπινη ελευθερία βούλησης. Τα καθημερινά θέλω δεν έχουν να κάνουν με κάποια αφηρημένη ελευθερία βούλησης αλλά με ανάγκες που αν δεν ικανοποιηθούν άμεσα ο θάνατος γίνεται μια προφανής πιθανότητα αυξημένη στο μέγιστο.

   Στην συζήτηση για την ελεύθερη βούληση πάντα μπαίνει η εκπαίδευση. Οι άνθρωποι θα μπορούσανε να συμπεριφέρονται διαφορετικά αν είχανε διαφορετική παιδεία. Το να φτάσεις σε σημείο να μισήσεις τους ανθρώπους επειδή "ρυπαίνουν" τον πλανήτη με σκουπίδια και απόβλητα πάσης φύσεως σημαίνει πως ξεχνάς ότι δεν είχαν όλοι καλούς γονείς ή δασκάλους. Αυτή η τάση λέγεται οικο-φασισμός. Μπαίνοντας στην δεκαετία του 20 ήρθε να προστεθεί και ο υγειονομικός τύπου φασισμός. Αφού το όνειρο της αλλαγής του κόσμου ξεθώριασε πια ως ιδεολογία θρησκευτικού τύπου (κομμουνισμός) τουλάχιστον ας ζήσουμε όσο περισσότερο και καλύτερα μπορούμε. Πάνω από όλα η υγεία...

   Η πρόταση αυτή όμως, της "επιβίωσης για την επιβίωση" (survivor και τρίχες, στο τέλος όλοι δυο μέτρα χώμα και αντίο), σε έναν κόσμο που ολοφάνερα διολισθαίνει στο Χάος είναι τουλάχιστον παράδοξη. Στρουθοκαμηλισμός και εθελοτυφλία που αποφεύγουν αυτοί που αυτοκτονούν έγκαιρα. Χιλιάδες συνάνθρωποι μας που αντιμετωπίζουν αυτή την νέα αισχρή πραγματικότητα, ευαίσθητοι και μέσα στην απόγνωση αυτοκτονούν με ξυράφια, χημείες, κρεμάλες ή πηδώντας από ταράτσες. Αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο μας όνειδος και λάθος. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι φίλοι μας και δεν τους σταθήκαμε όταν μας χρειάστηκαν.

  Τώρα η Νέα Αποστειρωμένη Κανονικότητα έρχεται για τη νέα γενιά. Το λένε και τα κνώδαλα του ΟΗΕ κι αλλοίμονο. Αυτοί που γεννήθηκαν από το 2000 και μετά τον ήπιανε. Θα τηλε-εκπαιδευτούν καταλλήλως από τις "αρμόδιες αρχές". Οι ηδονές βέβαια δε θα χαλιναγωγηθούν παρά την υγειονομική υστερία, απλά θα ανέβει το κόστος τους ή το ρίσκο τους. Αυτό όμως ανεβάζει τον πήχη στο μυαλό του τζογαδόρου γλεντζέ. Ο κίνδυνος αυξάνει την ηδονή. Τελικά το κάνεις χωρίς προφυλακτικό και εκτός από AIDS, κονδυλώματα, σύφιλη γλύτωσες και τον ψόβιντ-69 τυχερούλη. Τώρα που οι δειλοί έχουνε λουφάξει ώρα να κάνουνε παιχνίδι τα αλάνια που δεν φοβούνται χάρο.

 

2) Ο όρκος του Ιπποκράτη που δίνουν οι νέοι γιατροί το λέει ξεκάθαρα, "προπάντων μη βλάπτετε" (στην προσπάθεια σας να θεραπεύσετε), στην σύγχρονη ιατρική όμως αυτό έχει παραμεριστεί. Υπάρχουν όμως άλλα δύο ηθικά ζητήματα για έναν νέο γιατρό. Αξίζει να θεραπεύσεις ένα αποδεδειγμένα αντικοινωνικό εγκληματία ή ένα πλούσιο διεφθαρμένο ανθρωπάκι; Μέχρι που θέλουμε να παρατείνουμε την ζωή ενός ανθρώπου που θα ήταν νεκρός χωρίς χημική υποστήριξη;

  Ακροβατούμε λοιπόν ανάμεσα σε έναν σκληρό δαρβινισμό στα όρια του φασιστικού ευγονισμού και σε μια "πολιτικά καθαρή" προσέγγιση της παροχής περίθαλψης. Αλλά αφού κάποιοι σωστά κατηγορούν την ευγονική γενετική έρευνα ως "ρατσιστική" (αφού μέσω της γενετικής τροποποίησης επιδιώκει την βελτίωση της φυλής) άλλο τόσο θα μπορούσε να πει κανείς πως και η "φυσική επιλογή" είναι τελικά "ρατσιστική" και η ίδια αφού στην σκληρή πραγματικότητα της άγριας φύσης ο αδύναμος πεθαίνει ενώ ο ισχυρός επιβιώνει και αφήνει απογόνους πριν πεθάνει. Σε βάθος χρόνου, μετά από γενιές και γενιές αλληλοφαγώματος στην τροφική πυραμίδα, η ράτσα τελικά βελτιώνεται. Κάτι σαν την "τελική λύση" από Βανζέε μεριά μόνο που αυτή τη φορά το Νταχάου είναι όλος ο πλανήτης. Τώρα πλέον όλοι κατηγορούν όλους ως "φασίστες" ασχέτως πολιτικών αντιλήψεων.

 Αυτό που σίγουρα προκαλεί το γέλιο και την ειρωνεία είναι η πρεμούρα των κυβερνώντων να μας σώσουν από τον ιό. Ατάκες του τύπου "η δημόσια υγεία πάνω από όλα" σε μια χώρα με υποστελεχωμένα νοσοκομεία, με εκατοντάδες ανεξέλεγκτες χωματερές, όπου δάση και εργοστάσια ανακύκλωσης πλαστικών καίγονται ολοσχερώς, όπου πολλές βιομηχανίες καίνε σκουπίδια για ενέργεια (τσιμέντα Βόλος), όπου η φτώχεια, ο υποσιτισμός και η σκουπιδοτροφή είναι ο κανόνας και οι αξιοπρεπείς άνθρωποι που παλεύουν ενάντια σε όλα αυτά είναι η εξαίρεση, ακούγονται τουλάχιστον γελοίες για να μην πούμε τίποτα χειρότερο.

  Για να μην πιάσουμε την ανεξέλεγκτη χρήση φυτοφαρμάκων που τα απαγορεύουν περίπου κάθε τρία-τέσσερα χρόνια ως επικίνδυνα κάτι που συμβαίνει γενικότερα και με τα ανθρώπινα φάρμακα όπως ξέρει ο κάθε φαρμακοποιός. Πειραματόζωα έχουμε γίνει ήδη εδώ και πολύ καιρό προτού γίνει όλη αυτή η φασαρία για τα εμβόλια. Ηλεκτρομαγνητικά πεδία, πλαστικές συσκευασίες, απαρχαιωμένοι σωλήνες ύδρευσης, χημειοθεραπείες, συνθετικά ή μεταλλαγμένα τρόφιμα, καινούρια όπλα ΟΛΑ δοκιμάζονται πάνω μας έτσι κι αλλιώς οπότε κάτσε να φας και το αντικόβιντ σούτι με την επίσημη κρατική πρέζα, δεν τρέχει και τίποτα.

  Υποχρεωτική χορήγηση ηρωίνης σε βουλευτές, δικαστές και πάσης φύσεως παράσιτα είναι το σλόγκαν του νέου κόμματος των αντιεμβολιαστών.

  και μην ξεχνάτε, προσεχώς ΠΟΛΕΜΟΣ...

 


12.8.21

 

το φρένο

 

 Με το να πραγματοποιείς με θεαματικό τρόπο μια εξεγερτική φαντασίωση δεν τερματίζεις την καταπίεση , απλά θεατρικοποιείς τα επιτρεπτά όρια της αντικοινωνικής συμπεριφοράς . Κατεβαίνοντας στους δρόμους με ανθρώπους που δεν τους ξέρεις παρά μόνο στη βάση κάποιας αφηρημένης συμμαχίας , χωρίς στρατηγικό σχέδιο , χωρίς εμπιστοσύνη και προοπτική , αναλώνεσαι σε ένα «επαναστατικό» θέατρο δρόμου υιοθετώντας ένα ριζοσπαστικό στυλ αντί να οικειοποιηθείς την ριζοσπαστική ουσία .

  Η αριστερά με το όραμα της κοινωνικής επανάστασης που έχει , προσέλκυε ανέκαθεν περισσότερους παράφρονες από όσους της αναλογούσαν. Τα λίγα  αυθεντικά λαϊκά κινήματα (παρισινή Κομμούνα 1871 , Ρωσία 1905 και 1917 , Σπαρτακιστές στη Γερμανία 1918 , Ισπανική Επανάσταση 1936 , τα Εργατικά Συμβούλια της Ουγγρικής εξέγερσης 1956 , Παρισινός Μάης `68) που αναπτύχθηκαν στους κόλπους της έπεσαν θύματα της μυστικοποίησης , του φετιχισμού , της ιδιωτικοποιημένης επικράτειας , τρόποι σκέψης και συμπεριφοράς που έχουν καθαρά αστική προέλευση . Η επανάσταση είναι η κοινωνική στιγμή της κατάρρευσης όλων των μηχανισμών αμύνης , όλων των προβολών , όλων των ιδεολογιών .

  Κάθε στιγμή που μένουμε παθητικοί και δεν αποκτάμε αυτό που θέλουμε πραγματικά , ετοιμάζουμε το έδαφος για τον ίδιο μας τον όλεθρο .

 

----------------------------------------------------------------------

 

   Η υπερβολική έκθεση σε εργοστασιακά κατασκευασμένες ψευδαισθήσεις καταστρέφει την αναπαραστατική τους δύναμη . Η θεαματική παρουσίαση του εαυτού στην καθημερινή ζωή , η προσωπικά συστηματική οργάνωση δολερών και επίπλαστων εμφανίσεων (η «περσόνα») – τελούμενη εν μέρει κατά παρόρμηση και μη συνειδητά (το μικρό ψέμα) – ιδού ο υπόγειος τρόπος για την πραγμάτωση των επιθυμιών. Συνειδητά καταφεύγει κανείς σε αυτόν όσο οι άμεσοι τρόποι , η διαφάνεια της αληθινής ύπαρξης , δεν λειτουργούν καλύτερα επειδή η πλειοψηφία των ανθρώπων γύρω μας λειτουργεί ήδη στο θεαματικό . Στο ασυνείδητο παρορμητικό τους μέρος είναι σημάδια καταπίεσης , καταστολής και κυριαρχίας , το ακούσιο ζάρωμα του δαρμένου σκύλου , παγωμένο σε μια στάση . 

  Αυτό το θέατρο της καθημερινής ζωής , αυτή η παράσταση που δίνουμε κάθε μέρα στη δουλειά , στο σπίτι , στις κοινωνικές μας συναναστροφές έχει γίνει ήδη μια αφόρητη ρουτίνα . Το απροβλημάτιστο βόλεμα σε αυτή τη ρουτίνα γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο . Γιατί ενώ η σύγχρονη βιομηχανία και γραφειοκρατία καταδικάζει τους ανθρώπους σε θέσεις εργασίας που προσβάλλουν τη νοημοσύνη τους , η μαζική  κουλτούρα του ελεύθερου χρόνου και της ρομαντικής φυγής γεμίζει το κεφάλι τους με οράματα για εμπειρίες πέρα από τις οικονομικές , συναισθηματικές και φαντασιακές τους δυνατότητες χειροτερεύοντας την κατάσταση , επιτείνοντας την αίσθηση του αδιέξοδου που δημιουργείται . 

 

  Η ειρωνική απόσταση μέσω της κοροϊδίας και του κυνισμού ως μέσο φυγής από τη ρουτίνα παρέχει μόνο στιγμιαία ανακούφιση γιατί δεν αρνούμαστε τις ρουτίνες που έχουμε να εκτελέσουμε , απλά δεν τις παίρνουμε στα σοβαρά στερώντας τους έτσι από την ικανότητά τους να μας πληγώσουν. Αυτή η κριτική αυτογνωσία και αποστασιοποίηση γίνεται με τη σειρά της μια νέα ρουτίνα , η γνώση που σχολιάζει τη γνώση δημιουργεί ένα κλιμακούμενο κύκλο αυτοσυνειδησίας που εμποδίζει τον αυθορμητισμό. Λαχταρούμε την αναστολή της αυτοσυνειδησίας , της ψευτοψυχαναλυτικής στάσης που μας έχει γίνει δεύτερη φύση , αλλά ούτε η Τέχνη ούτε η Θρησκεία – ιστορικά οι μεγάλοι απελευθερωτές από τη φυλακή του εαυτού – μπορούν να βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση αφού έχουν χάσει τη δύναμή τους να αποθαρρύνουν την δυσπιστία . Σε μια κοινωνία που βασίζεται τόσο πολύ στις ψευδαισθήσεις και τα φαινόμενα , οι έσχατες ψευδαισθήσεις , τέχνη και θρησκεία , δεν έχουν μέλλον. 

21.4.21

BROTHERHOOD   OF  MAN  ---  MOTORHEAD

Now your time has come, a storm of iron in the sky, war and murder come again, lucky if you die.

No way to rescue destiny, scream and curse in vain. You will never be remembered, no one knows your name.

When the music changes, then all is broken down, mighty cities laid to ruin, burning to the ground.

Murder is become the law, you cannot make your stand.

Chaos rule the world now mortal, brotherhood of man.

You cannot hide the truth from me I know what’s in your heart.

Greed and jealousy each equal, all your days now dark.

Mighty mountains fall in dust, the world falls into hell,

Faith in lying prophets, no one to lift the spell.

Monsters rule your world, are you too scared to understand.

You shall be forever judged and you shall surely hang.

We live and scrape in misery we die by our own hand

And still we murder our own children, Brotherhood  of  Man….

Blood on all our hands we cannot hope to wash them clean,

History is mystery, do you know what it means ?

Slaughter, kill and fighting still and murdered where we stand

Our legacy is lunacy, Brotherhood of Man. We are worse than animals, we hunger for the kill

We put our faith in maniacs, the Triumph Of The Will.

We kill for money wealth and lust, for this we should be damned

We are disease upon the world, the Brotherhood of Man……  

 

3.4.21

 

 

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΘΗΣΕΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ & ΜΑΡΙΑ ΦΩΤΙΟΥ

 

Με κάτασπρο πανί ένα καράβι απ’το ’50 έχει να φανεί

και συ βιδώθηκες μες το λιμάνι με ανθοδέσμη που ‘χει μαραθεί

ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι και η Αριάδνη έχει μουγκαθεί

 

Σε δίκασαν να σπαταλάς τα χρόνια σε μια ζωή χωρίς προοπτική

χάνεσαι σαν το γλάρο στην Ομόνοια και όταν ψάχνεις λύση στη φυγή

πληρώνεις όσο όσο τα διόδια και κομματιάζεσαι στην εθνική

ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι και η Αριάδνη έχει μουγκαθεί

 

Ποιος είναι ισοβίτης στο σκοτάδι ποιος αλαφιάζει δίχως πληρωμή

ποιος σκύβει στους αφέντες το κεφάλι και ποιος τα βράδια κλαίει σα παιδί

ποιος ονειρεύεται πως κάποιοι άλλοι βγαίνουν και κάνουν πρώτοι την αρχή

ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι και η Αριάδνη έχει μουγκαθεί

 

Ναυάγια ονείρων αρμενίζουν και τα κεφάλια βγαίνουν σα σκουριά

στα σούπερ μάρκετ τέλειωσε η ελπίδα και συ κοκάλωσες στη σκαλωσιά

που πήγαν οι 300 του Λεωνίδα και τι θα πούμε τώρα στα παιδιά

ηλεκτρικός Θησέας …. και τα λοιπά ….

 

Φοβάσαι ότι θά ‘ρθει καταιγίδα και θα μας πνίξει όξινη βροχή

βάλε σε γυάλα μέσα την πατρίδα και κρύψε την καλά μέσα στη γη

μήπως την ψάχνουν σαν την Ατλαντίδα αφού η Πανδώρα ανοίγει το κουτί

ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι και η Αριάδνη έχει μπερδευτεί

 

Ψηφοθηρία λόγοι και εμβατήρια ποτέ δεν έφεραν την αλλαγή

γι’ αυτό και χάθηκες στα σφαιριστήρια και μες στα γήπεδα την Κυριακή

τώρα καθώς κοιτάς τα διυλιστήρια ρωτάς ποιοι σ’έχουν βάλει στο κλουβί

ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι και η Αριάδνη έχει τρελαθεί

 

Να κλείσεις θες πληγή θανατηφόρα και μες στα νέα ψάχνεις για δουλειά

τα δάκρυά σου γίνονται μαστίγια και τον λαιμό σου σφίγγουν σα θηλιά

όσα τα κέρδισες με τα μαρτύρια στα παζαρεύουν πάλι στα χαρτιά

τρέχεις να ψάξεις μες στα καταφύγια και βρίσκεις μια αιχμάλωτη γενιά

 

Μια πλαστική ανέμισες σημαία πίστεψες σ’έναν άγνωστο Θεό

κρέμασες το μυαλό σε μια κεραία ειδήσεις σήριαλ και τσίμπλα ροκ

μα πώς να ξημερώσει άλλη μέρα όταν τα λάθη κλέβουν τον καιρό

και πώς να ξημερώσει άλλη μέρα όταν το ψέμα σέρνει το χορό

 

Ζωγράφισε έναν ήλιο στο ταβάνι μίλησε με τ’αγέρι της νυχτιάς

Και χόρεψε μαζί με τη σκιά σου στους ήχους μιας αδύναμης καρδιάς

ΠΑΡΕ  ΤΗΛΕΦΩΝΟ  ΤΗ  ΜΟΝΑΞΙΑ  ΣΟΥ

Ή  ΒΓΕΣ  ΞΑΝΑ  ΣΤΟΥΣ  ΔΡΟΜΟΥΣ  ΤΗΣ  ΦΩΤΙΑΣ

 

Κάποιοι σύνδεσμοι σε πηγές τεκμηρίωσης που παρατίθενται στα κείμενα ενδέχεται να μην είναι ενεργοί. Κάποιες από τις πηγές μπορούν να ανακτηθούν συμπληρώνοντας το URL του συνδέσμου (δεξί κλικ στο σύνδεσμο) στο Wayback Machine (http://archive.org/index.php)