9.11.13

Ευρυπίδου 17: Μια Όαση στην Έρημο της Πόλης

«Οταν είσαι άστεγος, φαγητό όλο και κάπου θα βρεις. Μπάνιο όμως;» Ραντεβού στο νούμερο 17 της οδού Ευριπίδου, στον 8ο όροφο, όπου λειτουργούν τα «λουτρά» της πόλης των αστέγων.
«Πέρσι το χειμώνα είχε πέσει ομίχλη σαν κι αυτή εδώ. Ηταν σαν να κοιμάσαι σε σύννεφο», λέει ένας από τους περίπου 20.000 άστεγους της Αθήνας. 
Χωμένος μέσα στους υδρατμούς, που αναδύονται από τις τρεις μόνιμα κατειλημμένες ντουζιέρες, αποτελειώνει το ξύρισμά του, μπροστά στον καθρέφτη. Το χέρι του εκτελεί χρέη υαλοκαθαριστήρα. «Τσίλικος είσαι Γιώργο!» μονολογεί. «Είναι καυτό το νερό, ωραίο πράμα», αναφωνεί η Μαρία παραδίδοντας το τηλέφωνο της ντουζιέρας σαν σκυτάλη, στον επόμενο. Εχει τυλίξει μια λευκή πετσέτα γύρω από το κεφάλι της σαν μαχαραγιάς. Μέχρι να λύσει το... γόρδιο δεσμό από τα μαλλιά της, θα έχει έρθει η ώρα να βάλει τα ρούχα της στο πλυντήριο.
Βρισκόμαστε στις εγκαταστάσεις της κοινωνικής εθελοντικής κίνησης ιδιωτικής πρωτοβουλίας, «Καταφύγιο». Εδώ υπάρχουν χώροι όπου μπορούν να πλυθούν, να πλύνουν τα ρούχα τους και να φροντίσουν την προσωπική τους υγιεινή οι ευπαθείς ομάδες. Οι άστεγοι και οι άποροι. 
Οι «παρατημένες ψυχές», όπως λέει ο Κώστας, νεοάστεγος της κρίσης. «Φτερά στον άνεμο είμαστε!» λένε δυο κυρίες και χαμογελούν. Τα μάγουλά τους κοκκινίζουν. Με την παλάμη τους καλύπτουν ταυτόχρονα τα κενά της οδοντοστοιχίας τους.
Στον 8ο όροφο του κτηρίου οι κάδοι των πλυντηρίων ξεφουρνίζουν κάθε μισή ώρα τα υπάρχοντα των αστέγων: ρούχα και σεντόνια. Από τις 3.30 ο κ. Μάκης, που βοηθάει εθελοντικά, ξεκίνησε να μοιράζει νούμερα αναμονής, για τα μπάνια και τα πλυντήρια. «Κρατάμε τη σειρά. Εχουμε δύο πλυντήρια. Εμείς καθαρίζουμε, εμείς φροντίζουμε να έχει πετσέτες. Εχουμε ηλιακό θερμοσίφωνα και κανονικό. Κάθε Τρίτη και Πέμπτη κάνουν μπάνιο γύρω στα 60 άτομα και βάζουμε 20 πλυντήρια».
«Το 52! Πού είναι, ρε παιδιά, το 52!». «Εδώ!» ακούγεται από την άκρη της ταράτσας η μπάσα φωνή της Μαρίας από τη Ρουμανία. «Πού κοιμάσαι;» τη ρωτάω, καθώς βάζει τα ρούχα της στον κάδο. 
«Παίρνω το 166 και εκεί που εφημερεύει νοσοκομείο, εκεί πάω να κοιμηθώ». 
«Κακώς το κάνεις αυτό», της απαντάει η Μάχη. «Πρέπει να στηρίζεσαι στον εαυτό σου». 
Η Μάχη διανυκτερεύει εδώ και τρία χρόνια κάτω από τη Γέφυρα του Ρουφ. «Είναι η κοκέτα της γέφυρας», λένε οι άλλοι. Τα μαλλιά της βαμμένα ξανθά, τα νύχια της περλέ, φοράει σκουλαρίκια, εμπριμέ πουκάμισο και σακάκι. Οταν ήταν νέα δούλευε ως δημοσιογράφος. «Παλιά έτρεχα στις ταβέρνες στην Αμερική και κυνηγούσα διαφημίσεις. Δούλευα στον "Εθνικό Κήρυκα" της Νέας Υόρκης». «Και πώς βγήκατε στο δρόμο;» «Τι να κάνω, κουράστηκα πια. Δεν μπορώ να τρέξω. Δεν είναι δύσκολο να μείνεις άστεγος. Πανεύκολο είναι». «Σε μηδέν χρόνο», σχολιάζει ένας καλοστεκούμενος κύριος, με γυαλιά μυωπίας. Δεν μοιάζει με άστεγο. Δεν είναι ο μόνος.
Σε χρόνο ντε τε σχηματίζεται ένα μικρό πηγαδάκι. «Μας θέλουν άστεγους», συμφωνούν όλοι. «Πρέπει να έχουν γραμμένα σε κατάλογο ονόματα. Κι εγώ είμαι ένα από αυτά. Μας χρησιμοποιούν τους άστεγους για να δικαιολογούν την παρουσία τους. Ποιος προσφέρει;
Κανένας δεν δουλεύει εθελοντικά στις ΜΚΟ», ισχυρίζεται η Μάχη. Ονειρεύεται να γράψει ένα βιβλίο για αστέγους. «Εγώ έχω μέσα μου ένα αλφάδι και στηρίζομαι και δεν ξεφεύγω. Γιατί ο άνθρωπος είναι εύκολο να ξεφύγει άμα έχει στεναχώριες», λέει απλώνοντας την μπουγάδα της.
Εξι μήνες τα ίδια ρούχα
«Εξι μήνες ήμουν ντυμένος με τα ίδια ρούχα. Είχα και μια ζακέτα, την έβαζα, την έβγαζα. Στο δρόμο ξέχασα πώς είναι το πετσί μου». Αντικρίζοντας τον εαυτό του στον καθρέφτη του μπάνιου, ξέσπασε σε κλάματα. «"Γέρασες μωρέ Παναγιώτη", έτσι είπα. Κάτι χαρακιές να! Σε σκάβει ο δρόμος. Για του λόγου το αληθές, είχα να δω τη μούρη μου μήνες ολόκληρους στον καθρέφτη. Οχτώ, εννιά μήνες. Κοιτάς και λες, "συγγνώμη, ποιος είναι ο κύριος με τα μούσια;"» 
Ο κ. Παναγιώτης δούλευε ως οδηγός. «Επαγγελματικό δίπλωμα», διευκρινίζει. Σήμερα μένει στην πλατεία Αττικής. 
Η Βίκυ προτιμάει την Κοτζιά. Νιώθει ασφαλής, γιατί εκεί έχει σεκιούριτι. 
«Κανονικά είμαι βαφέας αυτοκινήτων», λέει ο Αντρέας. «Με είδε ο πελάτης και λέει στο μάστορα: "Καλά, ο Αντρέας γιατί μπαινοβγαίνει στο αυτοκίνητο;". "Δεν το ξέρεις; Κοιμάται εκεί", του λέει ο μάστορας. Κι έτσι μου παραχώρησε ένα διαμέρισμα που δεν πωλείται, κι εκεί κοιμάμαι τώρα». Πέρσι το καλοκαίρι έμεινε στο δρόμο. «Η ζωή χωρίς να τα εξετάζει κανείς αυτά είναι ζωή που δεν αξίζει να τη ζει ο άνθρωπος. Ετσι δεν λέει ο Σωκράτης;»
Στην ουρά για μπάνιο περιμένει και ο Κώστας, κρατώντας αφρό ξυρίσματος, πετσέτα και καινούργιο ξυραφάκι. Κατάγεται από τη Φλώρινα, παίζει ποδόσφαιρο στην ομάδα των αστέγων στου Ρέντη και κάποτε δούλευε σε μεταφορική εταιρεία. «Τώρα τίποτα». Τα βράδια κοιμάται, όπως λέει, «στο ξενοδοχείο "Τα αστέρια". Μεταξύ Μοσχάτου και Ρέντη. Είναι μια καλή καβάτζα που έχει γύρω γύρω κάγκελα και για να μπω πηδάω σαν τη μαϊμού».
Στον από κάτω όροφο, «ο σεφ από την Περσία», όπως μας συστήνεται ο Κωνσταντίνος, εθελοντής βοηθός στην κουζίνα, χτυπάει ντουζίνες από φραπέδες και ελέγχει τη φασολάδα. Μετά το μπάνιο σερβίρεται καφές και έπειτα φαγητό.
«Μας υποστηρίζει μια ιεραποστολή της Ελληνικής Ιεραποστολικής Ενωσης, της Ευαγγελικής Εκκλησίας, ο ρόλος της οποίας περιορίζεται στο να πληρώνει το ενοίκιο και τα λειτουργικά έξοδα. Τα υπόλοιπα τα βάζουμε από την τσέπη μας», λέει ο πρόεδρος του «Καταφυγίου», κ. Κωνσταντίνος Βιταλάκης. Οι παρευρισκόμενοι τον εκθειάζουν πίσω από την πλάτη του.
«Είναι ο μόνος που αφήνει να έρχεται όποιον θέλει. Και είναι το μοναδικό μέρος για μπάνιο. Υποτίθεται πως υπάρχει και μια ΜΚΟ που έχει ντουζιέρες, αλλά εκεί το νερό είναι πάντα κρύο και πας μόνο με ραντεβού».
«Μεγαλώνουν οι ανάγκες», διαπιστώνει ο κ. Βιταλάκης. «Εχω 295 κάρτες μελών του "Καταφυγίου". Τους καταγράφω, για να μετράω τις ανάγκες. Ξεκινήσαμε πριν από 35 χρόνια. Στην αρχή ήμασταν στην Ευριπίδου 90. Μετά, λόγω έλλειψης χρημάτων, το σταμάτησα, έβγαινα στο δρόμο και μοίραζα φαγητό μόνος. Επειτα έπιασα ένα διαμέρισμα στη Γερανίου, μου υποσχέθηκαν ότι θα με βοηθήσουν με το ενοίκιο. Στην αρχή βοήθησαν, αλλά μετά βαρέθηκαν», λέει ο συνταξιούχος υπάλληλος στην τεχνική υπηρεσία του νοσοκομείου «Σωτηρία».
Με ευρωπαϊκό πρόγραμμα
«Μαζεύω ρούχα σε συνεργασία με το σύλλογο "Φίλος Περιθαλπομένων", από όλα τα νοσοκομεία», τονίζει καθώς βάζει ζάχαρη στους καφέδες των αστέγων. «Αυτά είναι τα καθήκοντα του προέδρου. Οχι το γραφείο». Σύμφωνα με τον ίδιο, «πρώτη φορά φέτος θα συνεργαστούμε με ένα πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που θα μας υποστηρίξει με τρόφιμα. Ακόμα όμως δεν έχουμε πάρει τίποτα. Πριν από το καλοκαίρι κάναμε τις αιτήσεις».
Αυτή την περίοδο ο ίδιος προσπαθεί να λειτουργήσει στο χώρο ιατρείο, «αλλά έχουμε προβλήματα με τον ιατρικό σύλλογο, παρ' όλο που έχουμε βρει γιατρούς για να το επανδρώσουμε. Επειδή το κτήριο ανήκει στην ιεραποστολή, το θεωρούν θρησκευτικό σωματείο. Εγώ όμως δεν το λειτουργώ σαν θρησκευτικό σωματείο. Δεν είναι εκκλησία. Εδώ εμείς φτιάχνουμε φαγητό, τους μιλάω πού και πού, τους λέω να μην τσακώνονται μεταξύ τους. Δεν μπορείς να φανταστείς πώς τσακώνονται. Μπορεί να είναι δύο άστεγοι και ο ένας να μη λέει στον άλλον πού έχει φαγητό».
Το Καταφύγιο χρειάζεται:
*Εθελοντές για σερβίρισμα και άλλες εργασίες
*Τρόφιμα και φρούτα
*Γαλακτοκομικά
*Σετ ξενοδοχείων (οδοντόβουρτσα, οδοντόκρεμα, χτένα, μπατονέτες, σαπούνι)
*Κουρέα (άντρα)
Τηλ. επικοινωνίας: 6977202398

5.11.13

Εργασιακά Δικαιώματα - Διεκδικήσεις στις Επιχειρήσεις των Άλλων, Καταστολή στις Δικές μας: Θεωρία και Πράξη του ΚΚΕ

 


Α.  Από την ιστοσελίδα Τυπογραφείο

νόμος είναι το δίκιο του;;;???

"το δίκιο του εργάτη είναι νόμος" μόνο με καπιταλιστή βιομήχανο.
Αν ο βιομήχανος είναι κομμουνιστής (τυποεκδοτική), "νόμος είναι το δίκιο του κομμουνιστή βιομηχάνου".

Το εργατικό - λαϊκό κίνημα να απομονώσει το ΚΚΕ


"Η νέα ηγεσία του ΚΚΕ συνεχίζει να λειτουργεί σαν στυγνός εργοδότης που απολύει – αποκεφαλίζει όποιον διεκδικεί τα εργασιακά του δικαιώματα. Έτσι λοιπόν από τους 5 δημοσιογράφους που έκαναν χρήση ένδικων μέσων για να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα 7 μηνών έχουν ήδη απολυθεί και οι 5. 
Από τους 14 δημοσιογράφους που “τόλμησαν” να ζητήσουν τη στήριξη του σωματείου τους, της ΕΣΗΕΑ, ήδη έχουν απολυθεί 8 και αναμένεται συνέχεια τους επόμενους μήνες.
Οι εμφανείς επιχειρήσεις του ΚΚΕ Ριζοσπάστης, 902 και Τυποεκδοτική, έχουν εξελιχθεί σε ένα πιλοτικό εργαστήρι εφαρμογής των νέων εργασιακών σχέσεων, ώστε στο τέλος να μείνουν μόνο όσοι θα πληρώνονται με τον κατώτερο μισθό των 500 ευρώ, ενώ ήδη στην Τυποεκδοτική και στο πόρταλ του 902 γίνονται προσλήψεις νέων κάτω των 25 ετών με μισθό 400 ευρώ!"    
        

Νέα επίθεση του ΚΚΕ στα εργασιακά δικαιώματα


Νέα επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα από το ΚΚΕ. 
Βάσει του νέου καταστατικού του ΚΚΕ τα κομματικά μέλη που εργάζονται στα κομματικά ΜΜΕ αμείβονται εφ’ εξής με τα χρήματα που λαμβάνουν τα επαγγελματικά στελέχη του και υπολογίζονται περί τα 800 !!! ευρώ μικτά. 
Στο πλαίσιο αυτό ζητείται από όλους τους εργαζομένους στις κομματικές επιχειρήσεις του Περισσού η παραίτησή τους!!! για να χάσουν κάθε εργασιακό δικαίωμα και η υπογραφή ατομικής σύμβασης εργασίας!!!.

Στις επιχειρήσεις του  ΚΚΕ οι αριστεροί εργοδότες καταπατούν κάθε εργασιακό δικαίωμα, γι' αυτό το λόγο χρειάζεται σήμερα γραμμή σύγκρουσης συνολικά με τη στρατηγική του κόκκινου καπιταλισμού, την πολιτική του Καπιταλιστικού ΚόμματοςΕλλάδος, και των κομματικών του συνδικαλιστών στον κλάδο που συνεχίζουν να εξαπατούν και να εξαθλιώνουν τους εργάτες.

Το ΚΚΕ απολύει εργαζόμενο επειδή αρνήθηκε να υπογράψει ατομική σύμβαση εργασίας.

Πώς γίνεται να στηρίζει το ΚΚΕ τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και να απολύει έναν δημοσιογράφο επειδή αρνήθηκε να υπογράψει ατομική σύμβαση εργασίας;

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ αποφάσισε την απόλυση του δημοσιογράφου Νίκου Μπογιόπουλου από τον Ριζοσπάστη, με την αιτιολογία πως ο Μπογιόπουλος αρνήθηκε να υπογράψει ατομική σύμβαση εργασίας. 


Τελικά, κανονικό ανάλγητο καπιταλισμό εφαρμόζει μόνο το ΚΚΕ, σ' αυτή τη χώρα. 


B. Από το 

Πριν από μερικά χρόνια- προ κρίσης- το ΚΚΕ ζητούσε κατώτατο μισθό τα 1400 ευρώ. 
Όταν οι αντίπαλοι ρωτούσαν 
«γιατί αυτό δεν το εφαρμόζετε στους δικούς σας εργαζόμενους;»
οι κομμουνιστές απαντούσαν: 
«Γιατί αυτό σημαίνει σπάσιμο των συλλογικών συμβάσεων και πέρασμα στις ατομικές συμβάσεις εργασίας». 
Δηλαδή, όταν ήταν να δώσουμε παραπάνω δεν θέλαμε να σπάσουμε τις συλλογικές συμβάσεις. 
Τώρα που θέλουμε να δώσουμε πολύ παρακάτω τις σπάμε.

15.10.13

Οι αιχμάλωτοι ειρήνης και οι αρένες της δημοσιότητας - Η απίστευτη αναλγησία απέναντι στη σοβαρά πάσχουσα Βίκυ Σταμάτη



"Δεν νομίζω ότι το μέτρο ενός πολιτισμού είναι 
πόσο ψηλά είναι τα κτίρια του από μπετόν,
αλλά μάλλον πόσο καλά έχουν μάθει οι πολίτες του
να σχετίζονται με το περιβάλλον τους 
και τον συνάνθρωπό τους"
Chippewa


Ένας άνθρωπος με αλυσίδες είναι αιχμάλωτος.
Αιχμάλωτος πολέμου εν καιρώ πολέμου, αιχμάλωτος ειρήνης εν καιρώ ειρήνης.

Ο αιχμάλωτος όσο ισχυρός κι αν ήταν πριν, μετά την αιχμαλωσία του καθίσταται αδύναμος.
Ο πολιτισμός μιας κοινωνίας κρίνεται από τη συμπεριφορά της στα αδύναμα μέλη της. Έτσι λένε.

Οι αιχμάλωτοι ειρήνης μπορούν να έχουν διαπράξει σοβαρά παραπτώματα.
Όπως και οι αιχμάλωτοι πολέμου, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους έχουν διαπράξει φόνους, νόμιμους μεν, εν ψυχρώ δε.

Ένας άνθρωπος με αλυσίδες, ένας αιχμάλωτος, είναι ένας αντίπαλος που έχει γονατίσει, κάποιος που έχει πέσει. Δεν μπορεί να αντεπιτεθεί.
Ένας πολιτισμένος αντίπαλος θα σταματήσει να τον χτυπά.

Διεθνείς κανονισμοί και οργανισμοί επιλαμβάνονται της προστασίας των αιχμαλώτων πολέμων. Κράτη που παραβιάζουν τα δικαιώματά τους χαρακτηρίζονται αυταρχικά και καταγγέλλονται.

Για τους αιχμαλώτους εν καιρώ ειρήνης δε φαίνεται να υπάρχει η ίδια ευασθησία.

Για βδομάδες τώρα παρακολουθούμε τη διαπόμπευση των αιχμαλώτων της χρυσής αυγής στα κανάλια αλλά και σε ιστολόγια.
Για βδομάδες τώρα οι ειδήσεις των καναλιών "κοσμούνται" με σκηνές μαυροφορεμένων μασκοφόρων που σέρνουν ως ζωντανά σε τσιγγέλια τους αιχμαλώτους τους.
Για βδομάδες τώρα τηλεπαρουσιαστές διαγκωνίζονται στη λαφυραγώγιση της αιχμαλωσίας τους.

Δεν ορρωδούν σε τίποτα. 
Με έκπληξη διάβασα ότι η Βίκυ Σταμάτη, σύζυγος του καταδικασθέντος πρώην υπουργού Άμυνας, ενόσω ήταν προφυλακισμένη 
υπεβλήθη σε διπλή μαστεκτομή, ότι είχε επιπλοκές μετά από μετάγγιση αίματος που ακολούθησε, 
ότι είναι μητέρα μικρού παιδιού το οποίο μεγαλώνουν στο χωριό οι γονείς της που είναι υπέργηροι (η μητέρα της πάσχει από καρκίνο και η γιαγιά της έχει πεθάνει από καρκίνο)
και ότι μετά την καταδίκη της σε 12ετή κάθειρξη 
(δεν της αναγνωρίστηκε ούτε το ελφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου που αναγνωρίζεται σχεδόν σε όλους που έχουν διαπράξει τα μεγαλύτερα εγκλήματα)
κρατείται στο ψυχιατρείο στο Δαφνί, 
δεν έχει καν επαφή με το περιβάλλον και της χορηγούνται ισχυρά ψυχοφάρμακα σε θάλαμο με πάρα πολλούς άλλους σοβαρά ασθενείς.

Έχοντας παρακολουθήσει από κοντά το βάσανο δικού μου ανθρώπου με καρκίνο, 
τη ραγδαία επιδείνωση της υγείας του μετά από κάθε στενόχωρη κατάσταση, 
την οποία βίωνε υπέρμετρα
και την απίστευτη αγωνία του τι θα απογίνουν τα (ενήλικα) παιδιά του 
(ακόμη κι όταν σπαραζόταν από σπασμούς λόγω σηψαιμίας από ιατρικά λάθη κατά την τελευταία του παρηγορητική εγχείρηση),

δεν μπορώ να πιστέψω αυτά που διάβασα. 

Δεν μπορώ να πιστέψω πώς για έναν τόσο βαριά πάσχοντα άνθρωπο εκδηλωνόταν τόση χαιρεκακία στα κανάλια και σε ιστολόγια τόσο καιρό, 

πως δεν βρέθηκε κανείς, κανένας φορέας, καμία ΜΚΟ, να στηλιτεύσει την ανάλγητη στάση των δικαστών της.
πως δεν βρέθηκε κανείς να στηλιτεύσει την έμμεση καταδίκη του ανήλικου παιδιού της.

Μετά διάβασα σε διαδικτυακή εφημερίδα για τη διερευνηθείσα το 2010 και βεβαιωθείσα το 2011 φοροκλοπή 70 περίπου εκατομμυρίων ευρώ από τον πλουσιότερο έλληνα εφοπλιστή, τον Γ, Προκοπίου, για τα 120 αδήλωτα ακίνητά του και για πρόστιμο 40 εκατομυρίων ευρώ, βλ. Εδώ και Εδώ.

Δεν αντελήφθηκα να ασχολήθηκαν τα ΜΜΕ, έντυπα και τηλεοπτικά, για την κλοπή αυτή.
Ούτε βρήκα τίποτα για το θέμα στην αναζήτησή μου στις κομματικές εφημερίδες της αντιπολίτευσης, Η πληροφορία διέρρευσε από τη Γερμανική εφημερίδα Stern. 

Δεν διάβασα τίποτα σχετικά με άσκηση δίωξής του εφοπλιστή από την δικαιοσύνη (σύμφωνα με το νόμο φοροκλοπή πάνω από 150.000 ευρώ αποτελεί κακούργημα, βλ.Εδώ) για βεβαιωμένη κλοπή πολύ μεγαλύτερης κλίμακας από την ελλιπώς τεκμηριωμένη κλοπή του συζύγου της Β. Σταμάτη.

Ούτε διάβασα για παραπομπή της συζύγου του εφοπλιστή και των παιδιών του για συνέργεια στην κλοπή αυτή.

Αντ αυτού πληροφορούμαστε ότι μεθοδεύεται η παραγραφή της φοροκλοπής του, βλ. Ν.Νικολόπουλος:«Ποιός έδωσε εντολή να θαφτεί 70.000.000€ φοροδιαφυγή του εφοπλιστή Προκοπίου;»
και ότι ο εφοπλιστής αυτός συνόδευε τον Σαμαρά στο ταξίδι του στο Κατάρ  (1), (2) 

Οι εξουσίες χρειάζονται εξιλαστήρια θύματα για να χειραγώγήσουν αυτούς που αντιλαμβάνονται ως υπήκοους τους.

Εμείς;
___________________________

(1) Στις 4 Απριλίου 2011 η τρίτη μεγαλύτερη ελληνική ναυτιλιακή εταιρεία μεταφορών με πλοία τάνκερ (του πλουσιότερου έλληνα εφοπλιστή Γ. Προκοπίου)  παρέλαβε από την Ανατολική Λιβύη με μεσάζοντα το Κατάρ αργό πετρέλαιο αξίας 120 εκατ. που θα κατατίθετο στον λογαριασμό των ανταρτών, βλ. Bloomberg

(2) Ο Πρωθυπουργός με 59 επιχειρηματίες και τους υπουργούς Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη, Άμυνας, Πάνο Παναγιωτόπουλο, τους υφυπουργούς Ανάπτυξης, Νότη Μηταράκη και Περιβάλλοντος, Μάκη Παπαγεωργίου πραγματοποιούν από τις 29/1 διήμερη επίσκεψη στο Κατάρ με στόχο την ανάπτυξη συνεργασιών για επενδύσεις αλλά και την ενίσχυση της εξωστρέφειας της ελληνικής επιχειρηματικότητας.

Ο εφοπλιστής Γιώργος Προκοπίου είναι το ... παράδειγμα της εξωστρέφειας της ελληνικής επιχειρηματικότητας, ο οποίος αφού δεν δήλωνε εισόδημα για 120 ακίνητα, έφαγε πρόστιμο-μαμούθ 40 εκατομμυρίων Ευρώ από το ΣΔΟΕ για φορολογικές παραβάσεις. Όταν κλήθηκε να το πληρώσει, πολύ απλά εκείνος μετέφερε στην Ελβετία 600 εκατ. Ευρώ σαν προειδοποίηση ότι θα μεταφέρει όλες τις εταιρείες του στο εξωτερικό αν τον ξαναενοχλούσε η Εφορία και το Ελληνικό κράτος, όπως αναφέρει το περιοδικό Stern και το Βήμα.

Ο Αντώνης Σαμαράς και η συγκυβέρνηση των Βενιζέλου και Κουβέλη«επιβραβεύουν» τον εφοπλιστή, που του έχει επιβληθεί πρόστιμο για φορολογικές παραβάσεις, με τον Αστέρα Βουλιαγμένης και την συμμετοχή του στο Διοικητικό Συμβούλιο του στη φάση που γίνονται διαπραγματεύσεις για την πώληση του και έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για την συμμετοχή στην αγορά του.

Το σχέδιο στημένο αριστοτεχνικά με τον κολλητό φίλο του Αντώνη Σαμαρά και πολιτική επιλογή, Αλέξανδρο Τουρκολιά, το νέο ισχυρό αφεντικό της Εθνικής Τράπεζας να διαπραγματεύεται την πώληση με την εταιρεία «Dynacom Tankers Management» του εφοπλιστή Προκοπίου, βλ. Εδώ.

13.10.13

Όταν οι μεγάλοι στα λόγια αποδεικνύονται μικροί στα έργα - Ο Πάμπλο Πινέδα, ο Δάσκαλός του και ο Άρθουρ Μίλερ



Α. Η διδασκαλία ενός ΔΑΣΚΑΛΟΥ με σύνδρομο Down 
και του άγνωστου δασκάλου του 

Από την ιστοσελίδα  http://www.palmografos.com/ με τίτλο:
 Πάμπλο Πινέδα: Η συνέντευξη του πρώτου δασκάλου με Σύνδρομο Down


Ο 34χρονος Ισπανός Πάμπλο Πινέδα είναι ο πρώτος στην Ευρώπη πτυχιούχος πανεπιστημίου που έχει σύνδρομο Down. Χρειάζεται να περάσει ακόμη τέσσερις εξετάσεις, για να πραγματοποιήσει το όνειρό του: να γίνει δάσκαλος. Αυτό δεν είναι τόσο ασυνήθιστο: στην Ισπανία το 85% των παιδιών με σύνδρομο Down πηγαίνουν στο κανονικό σχολείο. Η WELT ON LINE μίλησε με τον Πινέδα για τη μάθηση, την “καθυστέρηση” και για τα υπερπροστρατευμένα παιδιά.
Ο Πάμπλο Πινέδα τελείωσε τις σπουδές του παιδαγωγού και αυτό το Μάρτη έκανε την πρακτική εξάσκηση στην Κόρδοβα. Ο Πινέδα αυτήν την εποχή προετοιμάζεται για τις εξετάσεις για την άδεια άσκησης επαγγέλματος και του μένουν μόνο τέσσερις εξετάσεις για να τελειώσει τις σπουδές του στην ψυχολογία και παιδαγωγικά. Στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Μάλαγκα στα τέλη Απρίλη προβλήθηκε η ταινία «Και εγώ επίσης» που είναι εμπνευσμένη από τη ζωή του Πινέδα και στην οποία ο ίδιος κρατά τον βασικό ρόλο: Ζωή, Αγάπη, Λύπη και Χαρά κατά τη διάρκεια των σπουδών. Με τον Πινέδα μίλησε ο Jan Marot.
 WELT ONLINE: Πώς βιώσατε προσωπικά το σύνδρομο Down;
Πάμπλο Πινέδα: 
Δεν ήταν οι γονείς μου που μου το είπαν. Ήταν ο δάσκαλός μου. Ήμουν περίπου εφτά χρονών, όταν με ρώτησε αν ήξερα τι είναι το σύνδρομο Down. Φυσικά απάντησα ναι. Με κοίταξε έντονα και μου εξήγησε τη γενετική του σύνδρομου Down. Στην ηλικία αυτή ήταν πραγματικά πολύ σκληρό. Για μένα αυτό ακουγόταν σαν αραμαϊκά. Ήταν πολύ βαρύ. Του έθεσα μόνο δύο ερωτήσεις: «Είμαι χαζός;» Απάντησε : «Όχι.» «Μπορώ να συνεχίσω να πηγαίνω στο σχολείο με τους φίλους μου;» Απάντησε : «Κανένα πρόβλημα» . Τα υπόλοιπα μου ήταν παντελώς αδιάφορα.
 WELT ONLINE: Όπως η πλειοψηφία των παιδιών με σύνδρομο Down στην Ισπανία. Το 85% πηγαίνουν σε ένα κανονικό σχολείο.
Πινέδα: 
Ναι, τώρα. Όμως παλαιότερα δεν υπήρχε η ένταξη. Αυτό είναι η κορυφή μιας ανάπτυξης. Εγώ ήμουνα ο πρώτος μαθητής με σύνδρομο Down που πήγα σε ένα δημόσιο σχολείο.
 WELT ONLINE: Τι αναμνήσεις έχετε από τα χρόνια του σχολείου;
Πινέδα: 
Στο σχολείο διασκέδαζα πολύ, περνούσα πολύ καλύτερα απ’ ό,τι με τους φίλους μου. Είχα υπέροχες, ενδιαφέρουσες και πολύ σκληρές εμπειρίες. Συνολικά ήταν μια απίστευτα πλούσια φάση της ζωής μου. Υπήρχαν καλύτερες και χειρότερες μέρες. Ιδιαίτερα η εφηβεία ήταν σκληρή. Αλλά αυτή είναι πάντα μια δύσκολη περίοδος. Εγώ δεν μπορούσα μερικές φορές να ζήσω με το σώμα μου και μέσα σ’ αυτό.
 WELT ONLINE: Γιατί επιλέξατε τις παιδαγωγικές σπουδές;
Πινέδα: 
Σαν παιδί είχα πολλές ιδέες. ΄Ηθελα να γίνω δικηγόρος, κατόπιν δημοσιογράφος. Τότε ένας καθηγητής και μέντοράς μου με συμβούλεψε να γίνω δάσκαλος, γιατί τα παιδαγωγικά προσφέρουν περισσότερες επιλογές. Μου είπε ότι οι άλλες επιστήμες είναι σκληρές και ανταγωνιστικές. Δεν το έχω μετανιώσει ούτε δευτερόλεπτο. Μου αρέσει να εργάζομαι με παιδιά, νιώθω πολύ χρήσιμος.
WELT ONLINE: Ακολουθείτε αυστηρά κάποιο σταθερό ημερήσιο πρόγραμμα μελέτης;
Πινέδα
Από το τίποτα βγαίνει τίποτα. Μελετώ περίπου 6-7 ώρες τη μέρα. Τα βράδια τα έχω ελεύθερα. Διαβάζω πάντα με μουσική. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, οι σπουδές δεν είναι εύκολες και το σύνδρομο Down με περιορίζει κατά 30% , πράγμα που τις καθιστά δυσκολότερες. Ο καθένας πρέπει να παλεύει για το μέλλον του.
 WELT ONLINE: Τι σημαίνει και τι σημασιοδοτεί το είναι κανείς ο πρώτος με σύνδρομο Down πτυχιούχος στην Ευρώπη;
Πινέδα: 
Είναι μια μεγάλη ευθύνη. Γνωρίζω ότι οι πατέρες και οι μητέρες που έχουν παιδιά με σύνδρομο Down χρειάζονται κάποιον να τους δείξει και να τους πει : «Το παιδί σου μπορεί να το κάνει αυτό». Και τα μέσα μπορούν να συνδράμουν, καθώς ψάχνουν για αξιόλογες ειδήσεις. Θέλω να δώσω πρόσωπο σε ένα κομμάτι του πληθυσμού, που σχεδόν ποτέ δεν θεωρείται αντικείμενο είδησης. Αρέσω στα μέσα – μου τηλεφωνούν τριάντα φορές τη μέρα. Αυτό είναι μερικές φορές εξαντλητικό.
WELT ONLINE: Σας έχουν ήδη προσφέρει θέσεις εργασίας;
Πινέδα: 
Όχι ακόμη. Όταν πετύχω τις εξετάσεις και πάρω την άδεια άσκησης επαγγέλματος του δάσκαλου, θα πλησιάσω το στόχο μου, να έχω δηλαδή ένα σταθερό εισόδημα. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας στη Σεβίλλη συγκατοικούσα με ένα συνάδελφο. Για μένα έχει μεγάλη σημασία να οργανώσω την ανεξαρτησία μου. Δεν ξέρω ακόμη πού θα εργαστώ. Μπορεί στην επιμόρφωση, στον επαγγελματικό προσανατολισμό, στην συμβουλευτική, ποιος ξέρει. Είμαι ευέλικτος
 WELT ONLINE: Τι είναι, κατά τη γνώμη σας, η « οπισθοδρομική / καθυστερημένη κοινωνία»;
Πινέδα: 
Το μεγαλύτερο έλλειμμα της κοινωνίας είναι το ότι δεν μπορεί να κατανοήσει τη διαφορετικότητα. Λόγω της έλλειψης κατανόησης κολλά κάποιος/α ταμπέλες. «Οι ομοφυλόφιλοι», «οι Ξένοι/ μετανάστες» και φτάνει μέχρι του σημείου «Οι γυναίκες» .Χωρίζουν σε ομάδες, δεν ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν «το διαφορετικό». Το απομονώνουν , το απλοποιούν ή το αποφεύγουν με κάθε τρόπο. Δημιουργούνται στερεότυπα, προκαταλήψεις μέχρι και λέξεις, όπως “discapacidad” (ανικανότητα) στα ισπανικά για να δηλωθεί η έννοια της υστέρησης ή καθυστέρησης..
 WELT ONLINE: Ποια εναλλακτική λύση θα υπήρχε για σας; Διότι και η ισπανική λέξη «Minusvalido» («κατώτερος/ κατώτερης αξίας») δεν είναι σε καμιά περίπτωση κατάλληλη…
Πινέδα
Είναι προσβολή να αποκαλείς κάποιον «ανίκανο» ή «καθυστερημένο». Γιατί να μην τον αποκαλείς «αλλιώτικο» ή « διαφορετικό άνθρωπο»; Με τον όρο σύνδρομο Down περιγράφεται μια γενετική μετάλλαξη κατά την οποία το χρωμόσωμα 21 παρουσιάζεται τρεις φορές (εξού και ο όρος τρισωμία -21).
 WELT ONLINE: Ποια είναι η γνώμη σας για την έκτρωση εμβρύων στα οποία έχει προγεννητικά διαγνωστεί κάποια καθυστέρηση, πράγμα που αποτελεί αντικείμενο αντιπαράθεσης αυτή την εποχή στη Γερμανία;
Πινέδα: 
Είμαι αντίθετος στην έκτρωση. Όχι για ηθικούς λόγους αλλά λόγω της εμπειρίας μου. Είναι δύσκολες καταστάσεις και εμπειρίες ,αλλά σε εμπλουτίζουν ως άνθρωπο. Εξαιτίας της έκτρωσης κάποιος/α δεν θα τις βιώσει ποτέ .Γονείς με παιδιά που είναι «διαφορετικά» γίνονται καλύτεροι γονείς. Γίνονται ανεκτικότεροι και πιο αλληλέγγυοι. Δεν είναι καλό να επιλέγεις ένα παιδί “`a la carte”. Σε τελική ανάλυση επιλέγουμε το τέλειο. Και όταν όλοι είναι ίδιοι, τότε είμαστε σε πολλά φτωχότεροι. Ακόμη και τα λουλούδια διαφέρουν ,αλλά όλα είναι όμορφα.. Αυτή η τάση για ομογενοποίηση είναι κακή .
Όταν όλοι σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο, έχουν την ίδια εμφάνιση, είναι όλοι ομοιόμορφοι, αυτό είναι ο Φασισμός.
 WELT ONLINE: Η ταινία, που είχε τη ζωή σας ως έμπνευση, είχε ρομαντικά στοιχεία (στιγμές). Ονειρεύεστε να κάνετε τη δική σας οικογένεια;
Πινέδα
Αυτό είναι δύσκολο. Η λογοτεχνία για το σύνδρομο Down στρέφεται κυρίως γύρω από τη γενετική, την αντίληψη ή τη συμπεριφορά. Ποτέ δεν συζητιέται η συμπάθεια μεταξύ ανθρώπων με σύνδρομο Down. Σ’ αυτό ακριβώς φαίνεται η μεγάλη δύναμη της ηθικής. Στην Ισπανία, μετά από 40 χρόνια δικτατορίας του Φράνκο και με μια σταθερά διαμαρτυρόμενη καθολική εκκλησία, αυτό αποτελεί θέμα ταμπού. Είναι δύσκολο να μιλήσεις για σεξ. Πρέπει τελικά κανείς να διαχωρίσει την ηθική από την πράξη. Μερικά Μέσα έχουν μια σχεδόν άρρωστη απληστία να δημιουργούν εντυπώσεις (να προκαλούν). Αρνήθηκα μια πρόσκληση για συμμετοχή σε ένα talk show, που ονομάζεται “La Noria” όπου το θέμα θα ήταν σχετικό με Σεξ και Αναπηρία. Μου ήταν αδύνατο να πάω, είναι πολύ προκλητικό και μόνο για δημιουργία εντυπώσεων. Αυτό είναι ένα ιδιωτικό, ακανθώδες θέμα, ακόμα και κάποιοι φίλοι μου με απέτρεψαν από το να συμμετέχω. Και οι άνθρωποι της τηλεόρασης έμειναν άναυδοι μετά την άρνησή μου.
WELT ONLINE: Στην Αυστρία και στη Γερμανία κατά τη διάρκεια του ναζισμού δολοφονήθηκε αμέτρητο πλήθος ανθρώπων με σύνδρομο Down Από μεταπολεμικές μελέτες για χρόνια ήταν διαδεδομένη η εντύπωση ότι το σύνδρομο Down συνδέεται με προσδόκιμο ζωής τα 30 χρόνια;
Πινέδα: 
Αυτά είναι μύθοι που δημιουργούνται σύμφωνα με την ιστορία των κρατών και της επιστήμης. Η κατάσταση σήμερα είναι τελείως διαφορετική. Φτάνουμε στα γηρατειά. Εξαρτάται από το πόσο υγιείς διατηρούμαστε, σωματικά και πνευματικά. Εγώ, όπως και πολλοί νέοι άνθρωποι με σύνδρομο Down ήμουν υπέρβαρος. Με γυμναστική και σωστή διατροφή έχασα 12 κιλά. Είχα, επίσης, την τύχη να μεγαλώσω σε μια οικογένεια με πνευματικά ενδιαφέροντα. Με εφημερίδες και μια βιβλιοθήκη γι’ αυτό από πολύ νωρίς είχα περιέργεια και ενδιαφέροντα.
Όταν απαγορεύεις σε κάποιον την καλλιέργεια, κατά έναν τρόπο τον σκοτώνεις.
 WELT ONLINE: Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το ουσιαστικό κατά την ανατροφή παιδιών με σύνδρομο Down;
Πινέδα: 
Η Αυστρία, η Ελβετία και η Γερμανία πολιτισμικά διαφέρουν από την Ισπανία. Ίσως εκεί (Ισπανία) με καταλαβαίνουν περισσότερο. 
1ον: Πρέπει να συμπεριφέρεστε στο παιδί σας όπως σε ένα παιδί και όχι όπως σε έναν «ανάπηρο». Έτσι πρέπει να το αναθρέψετε και να το εκπαιδεύσετε (μορφώσετε). Πρέπει να μιλάτε με το παιδί σας, γιατί ο χειρότερος εχθρός για τα παιδιά με σύνδρομο Down. είναι η σιωπή. Δεν πρέπει να έχετε κανένα κόμπλεξ . Βγείτε μαζί τους έξω στον κόσμο. Πρέπει να δείξετε στους άλλους ότι αυτό είναι το παιδί σας. 
Δεν πρέπει ποτέ να είστε υπερπροστατευτικοί, ποτέ. Πρέπει να του δίνετε φυσικά και πνευματικά ερεθίσματα και έτσι να το διδάξετε να είναι αυτόνομο. Γιατί τι θα συμβεί όταν κάποτε δεν θα είστε πια κοντά του ως γονείς;
Μετάφραση: Μαρίνα Μάλλιου. Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών via AlfaVita.gr


β. Όταν οι μεγαλοι στα λογια αποδεικνυονται 
μικροι στα εργα 

Από την ιστοσελίδα  http://www.disabled.gr/lib/ με τίτλο:

Η ύπαρξη ενός 40χρονου γιου που δεν ταίριαζε στην πλοκή ζωής του Αρθουρ Μίλερ αποκαλύπτεται δύο χρόνια μετά το θάνατο του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα.

Ο Ντάνιελ Μίλερ γεννήθηκε με σύνδρομο Ντάουν. Ο δημιουργός αριστουργημάτων, όπως ο «Θάνατος του εμποράκου», τον απέρριψε αμέσως. Λόγω ντροπής; Εγωισμού; Φόβου; Κανείς δεν έμαθε.
Ο Ντάνι μεγάλωσε σε ιδρύματα και ανάδοχες οικογένειες. Ο Αρθουρ Μίλερ τον αγκάλιασε σταδιακά τη δεκαετία του ’90. Στο αποκορύφωμα της μεταστροφής του, συμπεριέλαβε τον Ντάνι στους κληρονόμους του στη διαθήκη που υπέγραψε έξι εβδομάδες πριν πεθάνει, σε ηλικία 89 ετών, δίπλα στα άλλα τρία παιδιά του.
Η 41χρονη κόρη του μεγάλου δημιουργού Ρεμπέκα ποτέ δεν κατάλαβε το γιατί. Οπως δηλώνει στο περιοδικό «Vanity Fair», που φέρνει στο φως της δημοσιότητας την ιστορία στο τελευταίο του τεύχος, «ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα είναι ο Αρθουρ Μίλερ και είναι νεκρός».
Ο Μίλερ φέρεται να έλεγε στη μητέρα του Ντάνι, την τρίτη κατά σειρά σύζυγό του Ινγκε Μόραθ (φωτογράφο που γνώρισε στη διάρκεια γυρισμάτων ταινίας της Μέριλιν Μονρόε, που ήταν η υπ’ αριθμόν δύο γυναίκα με την οποία ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου), ότι δεν ήθελε η κόρη του να μεγαλώσει μαζί με ένα «μογγολάκι». Τα δύο μεγαλύτερα ετεροθαλή αδέλφια της Ρεμπέκα και του Ντάνι μεγάλωναν με τη μητέρα τους και πρώτη σύζυγο του συγγραφέα Μέρι Σλάτερι. Η Ινγκε επισκεπτόταν το γιο της σχεδόν κάθε Κυριακή επί χρόνια στα ιδρύματα από τα οποία πέρασε. Ο πατέρας του ποτέ.
Η σκληρότητα ενός ανθρώπου που υπερασπίστηκε υψηλές αρχές στη διάρκεια της ζωής του, αρνούμενος να καταδώσει «κομμουνιστές» επί Μακαρθισμού και καταδικάζοντας τον πόλεμο του Βιετνάμ, εκπλήσσει και σοκάρει πολλούς.
Δεν μειώνει πάντως το μεγαλείο του έργου του Μίλερ, υπογραμμίζει στη βρετανική εφημερίδα «Τάιμς» ο Αμερικανός κριτικός θεάτρου Μάρτιν Γκότφριντ, που πρώτη φορά ανέφερε την ύπαρξη του Ντάνι σε ένα βιβλίο του το 2003.
Ηταν η Ρεμπέκα Μίλερ, ηθοποιός και σκηνοθέτιδα, μαζί με το σύζυγό της ηθοποιό Ντάνιελ Ντέι Λιούις που πίεσαν το συγγραφέα να αποδεχτεί τον Ντάνι. Σύμφωνα με συγγενείς και φίλους, ο γαμπρός του, που υποδύθηκε με συγκλονιστικό τρόπο στη μεγάλη οθόνη ένα άτομο με ειδικές ανάγκες και εξαιρετικές ικανότητες στην ταινία «Το αριστερό μου πόδι», έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αλλαγή στάσης του Αρθουρ Μίλερ.
Ο συγγραφέας εντυπωσιάστηκε όταν έμαθε πως ο Ντάνι μπορούσε να ζει αυτόνομα εκτός ιδρυμάτων και να εργάζεται. Το 1995 για πρώτη φορά δημοσίως, ύστερα από ομιλία του υπέρ ενός ατόμου με ειδικές ανάγκες που καταδικάστηκε για μια δολοφονία, άνοιξε την αγκαλιά του στον Ντάνιελ, που ήταν στο ακροατήριο
Σήμερα ο Ντάνι ζει με ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που τον αποδέχτηκαν σαν παιδί τους. Για την αδελφή του Ρεμπέκα είναι μέλος της οικογένειας Μίλερ.
Της ΜΑΡΙΑΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Ελεύθερος Τύπος

11.10.13

Χρυσή Αυγή, Δημοκρατία και Αριστερά

.
  


«Αμερικανοεβραικές και αμερικανοελληνικές 
οργανώσεις πίεζαν για τη Χρυσή Αυγή. 
Σαφώς έπαιξε ρόλο αυτό στις εξελίξεις. 
Σαφώς ο πρωθυπουργός έπρεπε να τους πει κάτι»
επισήμανε ο πρώην υπουργός Ρουπακιώτης 
στην πρωινή εκπομπή του ΣΚΑΙ. βλ. Εδώ


«Γάμησε τη Βουλή σας και το Σύνταγμά σας.
Η Αμερική είναι ελέφαντας. Η Κύπρος είναι ψύλλος.
Η Ελλάδα είναι ψύλλος. Αν αυτοί οι δύο εξακολουθούν
 να προκαλούν φαγούρα στον ελέφαντα, μπορεί
να φάνε καμιά φάπα από τη προβοσκίδα του ελέφαντα.
Αν ο πρωθυπουργός σου αρχίζει να μου λέει για
δημοκρατίες, κοινοβούλια κι συντάγματα, αυτός,
το κοινοβούλιό του και το σύνταγμά του μπορεί
να μην κρατήσουν πολύ.»
Απάντηση του προέδρου Τζόνσον στον Έλληνα πρέσβη
δύο χρόνια πριν τη δικτατορία στην Ελλάδα (Ελευθεροτυπία)


"Ο ρατσισμός μέσα στο στρατό των ΗΠΑ είναι 
σημαντικό εργαλείο  για να δικαιολογήσει 
τη δολοφονία, την αιχμαλωσία και
τα βασανιστήρια ενός άλλου λαού"


Παρακάτω κείμενο από την ιστοσελίδα

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

 Σε όλο και πιο επικίνδυνη, καταστροφική τροχιά μπαίνουν οι (συνδεόμενες και συναρτημένες) εξελίξεις σε Ελλάδα (και Κύπρο), και σε ότι αφορά την εσωτερική και σε ότι αφορά την εξωτερική τους διάσταση.

Στο επίπεδο της κλονιζόμενης και απειλούμενης, από τα Μνημόνια και τις Δανειακές, εναπομείνασας δημοκρατίας, η θεατρική μεταφορά εκλεγμένων βουλευτών σιδηροδέσμιων στα κρατητήρια, χωρίς την άδεια της Βουλής, πρώτη φορά μετά την 21ηΑπριλίου 1967, δημιουργεί, αν μη τι άλλο, δυσάρεστους συνειρμούς, ανεξαρτήτως της ριζικής διαφωνίας που μπορεί κάποιος να έχει με τις ιδέες των οπαδών του Χίτλερ και του Παπαδόπουλου.

Φυσικά πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά τυχόν συντελεσθέντα κακουργήματα, αλλά είναι κρίσιμης σημασίας, ιδίως σήμερα, ιδίως σε μια χώρα με την τραγική ιστορία και στη σημερινή συγκυρία της Ελλάδας, η απαρέγκλιτη, σχολαστική τήρηση όλων των συνταγματικών προνοιών, η ουσιαστική τήρηση της δημοκρατικής αρχής. 
Η δημοκρατία ισχύει για όλους, περιλαμβανομένων αυτών με τους οποίους μπορεί να διαφωνούμε, να μας απωθούν, ακόμα και να τους σιχαινόμαστε, αλλοιώς δεν είναι δημοκρατία.

Αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό γιατί τα Μνημόνια, οι Δανειακές, η καταστροφή και υποδούλωση της χώρας φέρουν μαζί τους τα σπέρματα της εμφύλιας σύρραξης, στην οποία αφεύκτως, όλο και ταχύτερα πλησιάζουμε, όσο δεν καταφέρνουμε να παράγουμε τις πολιτικές, κοινωνικές, εθνικές δυνάμεις, που χρειαζόμαστε για να δώσουμε τον αγώνα για τη σωτηρία του ελληνικού λαού. 
Η τήρηση, σε αυτές τις συνθήκες, του πνεύματος και του γράμματος του συντάγματος, ο σεβασμός της νομιμότητας και βασικών θεσμών όπως η βουλευτική ασυλία είναι πρωταρχικής σημασίας για τη διατήρηση ενός από τους τελευταίους κώδικες ειρηνικής συνύπαρξης των Ελλήνων.

Ακόμα κι αν δεχτούμε ότι ευσταθεί η (ευφυής) νομική κατασκευή του διαρκούς, επ’ άπειρον αυτόφωρου, που εμφάνισαν οι Εισαγγελείς, καμία θεμιτή ανάγκη δεν επέβαλε την παράκαμψη της Βουλής.
Δεν γνωρίζουμε αν ο κ. Πρωθυπουργός ήθελε την ηγεσία της ΧΑ στη φυλακή προτού πάρει το αεροπλάνο για την Ουάσιγκτον ή κάτι άλλο πρυτάνευσε στη σκέψη όσων αποφάσισαν τέτοιο τρόπο δράσης. 
Δεν περιποιεί όμως τιμή στη δημοκρατία, συνιστά αντίθετα εξαιρετικά επικίνδυνο προηγούμενο, η σύλληψη βουλευτών χωρίς να προηγηθεί άρση της ασυλίας
Η σύλληψη ηγεσίας κόμματος είναι ακραίο μέτρο, πρέπει να γίνεται με την άδεια της Βουλής, για συγκεκριμένες πράξεις, με πολύ σοβαρά στοιχεία. 
Θα δημιουργήσει μείζονα συνταγματικά προβλήματα και βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την ευρωπαϊκή συνταγματική παράδοση.

Δεν επιτρέπεται ομοίως η ποινική δίωξη να χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο απαγόρευσης κόμματος, ούτε να γίνεται κοπτοραπτική νομοθεσίας και συντάγματος για να παραχαραχθεί ουσιαστικά το εκλογικό αποτέλεσμα, να σταματήσει αίφνης η χρηματοδότηση κόμματος ή να αποφευχθούν επαναληπτικές εκλογές όπου το επιβάλλει ο νόμος ή για να παραβιασθεί το πνεύμα και το γράμμα του συντάγματος
Είναι απαράδεκτο να απαγορεύεται από τον Πρόεδρο της Βουλής η είσοδος μη συλληφθέντων βουλευτών στα γραφεία τους 
ή να διαγράφει η ΝΔ τον συνήγορο Κασιδιάρη για τις νομικές απόψεις του!

Η άνοδος της Χρυσής Αυγής έχει βαθιές κοινωνικές ρίζες.
Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί με κατασταλτικά μέτρα, όπως δεν εμποδίστηκε με τέτοια μέτρα η εξάπλωση του κομμουνισμού.

Τέτοιες μέθοδοι δεν θα συμβάλλουν στην καταπολέμηση, αλλά μάλλον στην ενίσχυση της απήχησης της ΧΑ, μεταβάλλοντάς την στην κοινωνική συνείδηση, τουλάχιστον μερικά, από «θύτη» - όπως ήταν την επαύριο της δολοφονίας Φύσσα - σε «θύμα». 
Ελπίζουμε, η υπόθεση αυτή να μη γίνει απαρχή μείζονος ανωμαλίας και περιπετειών από το μνημονιακό καθεστώς, που δεν του αρέσει, ενοχλείται, όταν το αποκαλούν «κατοχική κυβέρνηση», αλλά δεν κάνει παρά ότι το προστάζει η Τρόικα των Πιστωτών (*)
  
Ακόμα και δεχόμενοι ότι στελέχη της Χρυσής Αυγής έχουν εγκληματική δράση, που πρέπει καθεαυτή να διωχθεί παραδειγματικά, η Χρυσή Αυγή δεν παύει να είναι πολιτικό κίνημα, υποστηριζόμενο από εκατοντάδες χιλιάδες ‘Ελληνες, είτε μας αρέσουν, είτε δεν μας αρέσουν οι ιδέες του. 
Η απήχησή της δεν οφείλεται στη δημοτικότητα του Χίτλερ και του Παπαδόπουλου, γιατί τότε οι οπαδοί της θα την ανακάλυπταν νωρίτερα. 
‘Εχει απήχηση όχι εξαιτίας, αλλά παρά τις ιδέες της
Και την έχει γιατί προσφέρει μια απάντηση, λάθος κατά τη γνώμη μας, αλλά απάντηση σε υπαρκτά ζητήματα, όπως 
η άναρχη μετανάστευση και διάρρηξη του πολεοδομικού και κοινωνικού ιστού των μεγάλων αστικών κέντρων, 
η Μνημονιακή Καταστροφή και Υποδούλωση, 
η ανάγκη υπεράσπισης του ελληνικού έθνους από τον πόλεμο που του γίνεται.

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, ο «μικρός φασισμός» του κ. Μιχαλολιάκου δεν μπορεί να καταπολεμηθεί από τους εκπροσώπους του «μεγάλου», των Μνημονίων και του τραπεζικού νέο-ολοκληρωτισμού, εκπρόσωποι άλλωστε του οποίου επεδείκνυαν απόλυτη ανοχή επί χρόνια προς την ΧΑ και αντιμετώπιζαν μέχρι πρόσφατα το ενδεχόμενο συνεργασίας μαζί της «αν σοβαρευθεί». 
Πότε ακριβώς ανακάλυψαν ότι είναι εγκληματική οργάνωση; 
Πόσο μάλλον που, το Μνημόνιο, μπορεί να μην έχει μαχαιρώματα στην καμπούρα του, 
έχει όμως χιλιάδες αυτοκτονίες, 
χιλιάδες ή δεκάδες χιλιάδες νεκρούς εμμέσως, από μη ικανοποιητική περίθαλψη π.χ., 
δύο ή τρεις κατεστραμμένες από την ανεργία γενηές νέων Ελλήνων, 
εκατομμύρια κατεστραμμένες ζωές και, κυρίως, 
τη ματαίωση της προοπτικής μιας χώρας, ενός λαού, ενός έθνους.
  
Η αριστερά θα μπορούσε να γίνει αυτή ο κύριος υποδοχέας των αγανακτισμένων, επαναστατημένων, καταστρεφόμενων κοινωνικών στρωμάτων, 
αν διέθετε αναγνώριζε το πρόβλημα 
και αποκτούσε πολιτική για το μεταναστευτικό (αν είχε τέτοια πολιτική θα κέρδιζε τις εκλογές του 2012), 
αν εμφανιζόταν πιο αξιόπιστο από σήμερα αντιμνημονιακό-αντισυστημικό εργαλείο, 
αν είχε ορθά τοποθετηθεί στο ζήτημα του ‘Εθνους και δεν το απέφευγε. 
Αυτό το τελευταίο σημείο είναι κομβικό.
 Χωρίς σωστή αντίληψη της σχέσης κοινωνικού-εθνικού, είναι αδύνατο για την ελληνική αριστερά, στις σημερινές συνθήκες, να αποφύγει μεσοπρόθεσμα βαρύτατη πολιτική ήττα, ίσως τη βαρύτερη της ιστορίας της. 
Το εθνικό είναι το κλειδί της ηγεμονίας στην Ελλάδα σήμερα.

Σε μια κρίση τύπου Βαϊμάρης, υπογραμμίσαμε πέρυσι, σε ένα άρθρο μας αμέσως μετά τις εκλογές, η σχετική άνοδος των ποσοστών ενός κόμματος όπως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει περιορισμένη σημασία, όπως καμία σημασία δεν είχαν οι εκλογικές επιδόσεις Σοσιαλιστών και Κομμουνιστών στη Γερμανία πριν το 1933
Μεγαλύτερη σημασία έχει η τελική ικανότητά του να ηγηθεί του πολέμου για τη σωτηρία της χώρας. 
Από την άποψη αυτή, πολύ ορθότερο κριτήριο επιτυχίας ή αποτυχίας ενός κόμματος όπως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο λόγος της μεταβολής της απήχησής του προς την μεταβολή της απήχησης του άλλου αντισυστημικού πόλου. 
Και τα ποιοτικά ασφαλώς χαρακτηριστικά αυτής της απήχησης, αν πρόκειται δηλαδή μόνο για παθητική εκδήλωση πρόθεσης ψήφου ή «μάχιμη», ενεργό συμμετοχή. 
Το ότι 9-10% των ψηφοφόρων ΣΥΡΙΖΑ του 2012 «μετεγράφησαν» στη Χρυσή Αυγή, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, δεν μπορεί να θεωρηθεί θετικό σημάδι για την αριστερά. 
Η άνοδος της ΧΑ πρέπει, εν μέρει, να θεωρηθεί και καθρέφτης των όποιων λαθών ή αδυναμιών της αριστεράς και να χρησιμεύσει ως σοβαρή προειδοποίηση για την Κουμουνδούρου.
  
Κατά τα άλλα, 
η υπόθεση «Χρυσή Αυγή» ήδη χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους μνημονιακούς και τα Μέσα της διαπλοκής και της διαφθοράς, για να σταματήσει οποιαδήποτε συζήτηση μειζόνων θεμάτων και καταστροφικών εξελίξεων και στην εσωτερική κατάσταση και στην εξωτερική θέση και πολιτική της Ελλάδας. 
Κινδυνεύουμε τώρα, εκτός των άλλων, με τούτα και με κείνα, να στρέψουμε τη συλλογική μας προσοχή στα θέματα της ποινικής δίωξης βουλευτών, όχι στο κοινωνικό ολοκαύτωμα, τη λεηλασία, υποδούλωση και καταστροφή της Ελλάδας και της Κύπρου και το πως θα τα σταματήσουμε.
  
(*) Τρόικα, ειρήσθω εν παρόδω, που δεν αποτελείται μόνο από τη Γερμανία, όπως θέλουν λίαν επιμόνως να μας πείσουν όσοι επιδιώκουν  να αθωώσουν το ΔΝΤ, τις ΗΠΑ, με τον δεσπόζοντα ρόλο τους στο Ταμείο και τις μεγάλες ξένες τράπεζες όπως η Goldman Sachs, για τη συμμετοχή τους  στην ελληνική τραγωδία. 

Konstantakopoulos.blogspot.com


Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα (3.10.2013) με τον τίτλο "Χρυσή Αυγή, Δημοκρατία και Αριστερά"

Κάποιοι σύνδεσμοι σε πηγές τεκμηρίωσης που παρατίθενται στα κείμενα ενδέχεται να μην είναι ενεργοί. Κάποιες από τις πηγές μπορούν να ανακτηθούν συμπληρώνοντας το URL του συνδέσμου (δεξί κλικ στο σύνδεσμο) στο Wayback Machine (http://archive.org/index.php)