23.10.10

Tα προσχήματα και η πραγματική αιτία της πανευρωπαϊκής λιτότητας

.
.
του Γ. Δελαστίκ στο ΕΘΝΟΣ
.

Τρομακτικοί είναι οι αριθμοί που αφορούν στο κόστος της διάσωσης των αμερικανικών και ευρωπαϊκών τραπεζών με χρήματα των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και των χωρών - μελών της ΕΕ συν των αρμόδιων οργάνων της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Oπως υπολογίζει το αμερικανικό περιοδικό "Νιούζγουικ", στις ΗΠΑ το ποσό αυτό ανέρχεται στο ασύλληπτο ύψος των 3,7 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και στην ΕΕ σε 2 περίπου τρισεκατομμύρια δολάρια!


Τα αστρονομικά αυτά ποσά μετακυλίονται ουσιαστικά στις πλάτες των Αμερικανών και των Ευρωπαίων φορολογουμένων και ακριβώς αυτή είναι η αιτία της υστερίας πανευρωπαϊκής επιβολής μέτρων εξουθενωτικής λιτότητας που διαπερνά πλέον την πολιτική των κυβερνήσεων όλων των κρατών - μελών της ΕΕ.
Oλα αυτά τα παραμύθια περί χωρών και λαών της Ευρώπης που δήθεν ζούσαν με δανεικά εις βάρος των Γερμανών, όλο αυτό το αμόκ απολύσεων εκατομμυρίων δημοσίων υπαλλήλων στις χώρες της ΕΕ, όλη αυτή η φρενίτιδα αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, όλη αυτή η αρπακτικότητα μείωσης των μισθών και των συντάξεων αποσκοπούν στην παραπλάνηση των πολιτών, προκειμένου να μπορέσουν οι κυβερνήσεις να αρπάξουν από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους όσο περισσότερα χρήματα μπορούν για να καλύψουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος των ασύλληπτων ποσών που έχουν χαρίσει στους τυχοδιώκτες τραπεζίτες.


Αυτή είναι η πραγματική αιτία της πανευρωπαϊκής λιτότητας.
Oλα τα άλλα που ακούγονται και γράφονται, ακόμη και όταν έχουν πραγματική υπόσταση προβλημάτων, στην παρούσα φάση λειτουργούν μόνο ως προσχήματα.
Σε καμιά περίπτωση η λύση τους δεν προϋποθέτει αυτό το αμόκ λιτότητας για τους λαούς.

Είναι γελοίο π.χ. να ισχυριζόμαστε ότι ο Σαρκοζί καλώς προωθεί τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού σήμερα, το 2010, κάνοντας τη Γαλλία άνω - κάτω και βγάζοντας εκατομμύρια Γάλλους στους δρόμους, επειδή η χορήγηση των συντάξεων στη χώρα αυτή θα παρουσιάσει πρόβλημα το... 2050!!!

Παράλληλα, αυτή τη στιγμή κυρίως στις ΗΠΑ, αλλά και στην ΕΕ συντελείται μια ακόμη ληστεία των τραπεζών - αυτή τη φορά εις βάρος όσων έχουν καταθέσει σε αυτές, μέσω της πολιτικής των σχεδόν μηδενικών επιτοκίων.
Γλιτώνοντας τους τόκους, μόνο στις ΗΠΑ οι τράπεζες υπολογίζεται ότι αντικειμενικά αφαιρούν από τους καταθέτες περίπου... ένα τρισεκατομμύριο δολάρια τον χρόνο!

Οι τράπεζες όμως "γδέρνουν" και όσους δανείζονται από αυτές.
Το 2007, κατά μέσο όρο στις ΗΠΑ οι τράπεζες δανείζονταν από τη FED, την κεντρική τράπεζα, με επιτόκιο 5,25% και χορηγούσαν π.χ. στεγαστικά δάνεια με επιτόκιο 6,4%. Στην περίπτωση αυτή δηλαδή είχαν κέρδος μια διαφορά επιτοκίου 1,15%.

Σήμερα η FED δανείζει στην ουσία δωρεάν τις αμερικανικές τράπεζες: έχει ρίξει το επιτόκιό της στο τελείως συμβολικό ύψος του 0,25% (!), μειώνοντάς το δηλαδή κατά 5 ολόκληρες εκατοστιαίες μονάδες.
Ομως οι τράπεζες αυτές χορηγούν σήμερα στεγαστικά δάνεια με επιτόκιο... 6,1%!
Το επιτόκιο χρηματοδότησής τους μειώθηκε δηλαδή κατά 5 μονάδες, αλλά αυτές μείωσαν το επιτόκιο των στεγαστικών δανείων τους μόλις κατά 0,3 μονάδες και έτσι έχουν πλέον κέρδος μια διαφορά επιτοκίου... 5,85% από 1,15% που είχαν το 2007!
Το κέρδος τους δηλαδή αυξάνεται πάνω από 500%!


Ανταμείβονται δηλαδή ουσιαστικά επειδή προκάλεσαν την παγκόσμια οικονομική κρίση!

Αυτή η πολιτική έχει δύο σοβαρότατες παρενέργειες, πέραν της κραυγαλέας ληστείας εις βάρος των εργαζομένων, των καταθετών και των δανειστών.

Πρώτον, καθώς απορροφά τεράστια κονδύλια από την πραγματική οικονομία, βαθαίνει την κρίση, καταστρέφει επιχειρήσεις που παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες, αφού ούτε ο κόσμος έχει τόσα λεφτά για να ψωνίσει τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες τους ούτε οι τράπεζες δανείζουν τις επιχειρήσεις για να συνεχίσουν τις παραγωγικές δραστηριότητές τους.

Αυτή η πολιτική στραγγαλίζει έτσι την οικονομία αντί να βοηθήσει την ανάπτυξη και μέσω αυτής την έξοδο από την κρίση.

Δεύτερον, αποτρέπει κάθε εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος, κρατώντας μέσα στο παιχνίδι τράπεζες που θα έπρεπε να είχαν κλείσει.
 "Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη είναι ακόμη γεμάτες με "τράπεζες - ζόμπι" που θα είχαν χρεοκοπήσει, αν δεν ήταν οι κυβερνητικές εγγυήσεις, τα σχεδόν μηδενικά επιτόκια και οι αγορές περιουσιακών στοιχείων από τις κεντρικές τράπεζες" γράφει χαρακτηριστικά το "Νιούζγουικ".

ΑΔΙΕΞΟΔΟ
Δεν υπάρχει λύση με ίδια πολιτική


Οσο συνεχίζεται αυτή η γραμμή των κυβερνήσεων απέναντι στις τράπεζες, όχι μόνο δεν πρόκειται να υπάρξει έξοδος από την κρίση, αλλά θα οδηγηθούμε αναπότρεπτα και στο σπάσιμο μιας ακόμη τραπεζικής "φούσκας", καθώς θα απαιτηθεί να διασωθούν πάλι οι τράπεζες που είναι αντικειμενικά χρεοκοπημένες και που έχουν σωθεί με τα λεφτά των κυβερνήσεων - δηλαδή των φορολογουμένων.
Γιατί να κλείσει μια χρεοκοπημένη τράπεζα όταν χρηματοδοτείται από την αμερικανική FED ή την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με 0,25% ή 1% επιτόκιο με χρήματα των φορολογουμένων, τα οποία καταλήγουν σε μεγάλο μέρος τους στις τσέπες των τραπεζικών στελεχών ως μπόνους εκατομμυρίων και στα χρηματοκιβώτια των μετόχων ως μερίσματα;

17.10.10

Το σημαντικότερο γεγονός των τελευταίων χρόνων - Ένας καθρέφτης για την κοινωνία

.
.
.
Aποσπάσματα από το άρθρο Ο Καιρός στην Ελευθεροτυπία
.
.
Μπορεί να ακουστεί παράξενο, αλλά κατά τη γνώμη μου το σημαντικότερο γεγονός εδώ και πολύ καιρό στα ανθρώπινα είναι ο απεγκλωβισμός των 33 μεταλλωρύχων από τα 700 μέτρα βάθος του ορυχείου, όπου ήταν θαμμένοι.
.
Για να είμαι πιο ακριβής, δεν είναι ο απεγκλωβισμός το σημαντικό αλλά η ίδια η θέση αυτών των ανθρώπων εκεί κάτω και η στάση που κράτησαν επί 68 μέρες στα έγκατα της γης.
Μια στάση που φαίνεται να μην έγινε κατανοητή από μια τάξη του πάνω κόσμου, η οποία χτίζει και δημιουργεί πρότυπα ανθρώπων που όλο και πιο πολύ δυσκολεύονται να ζήσουν σ' αυτόν τον κόσμο.
.Δεν έχει αναδειχτεί το μείζον, φερ' ειπείν, ότι ο ένας και μοναδικός παράγοντας που έφερε πίσω σώους και αβλαβείς τους ανθρώπους δεν ήταν μήτε το σώμα τους ούτε η οικονομική τους επιφάνεια, ούτε η ομορφιά τους, ούτε η θέση τους στην κοινωνία. Αλλά η συναισθηματική δύναμη κάποιων από αυτούς.
Αυτό που οι πολλοί άνθρωποι λένε ψυχή ....
.
Γιατί εκεί, στα πολύ δύσκολα, όπως και σε κάθε πολύ δύσκολα, αυτό που σώζει τους ανθρώπους ή τους καταστρέφει δεν είναι ούτε ο πλούτος, ούτε η ομορφιά τους, ούτε η μούρη τους στην κοινωνία. Είναι το τσαγανό που κουβαλάνε μέσα τους.....
.
Ακούγεται έτσι σαν γελοιότητα και σαν να μην έχει επαφή με την πραγματική φύση των ανθρώπων ο τόσος τονισμός για την ανάγκη μέχρι και εξάμηνης ψυχολογικής στήριξης των πρώην εγκλωβισμένων, από επαγγελματίες του είδους.
Οπως υπερβολή ακούγεται και η τόση υπερπροστασία, που διαχύθηκε αίφνης από τον μιντιόκοσμο γι' αυτούς, που μπήκαν στη στοά σαν άνθρωποι καθημερινοί και βγήκαν γίγαντες.
Αυτό που η σύγχρονη μαμοθρεφτολογία έχει αναδείξει σαν κυρίαρχο τρόπο, σαν οδηγό, σαν πρότυπο ζωής, έρχεται η ίδια η ζωή να το χλευάσει.
.
Πόσο φτωχός ουσιαστικά είναι ο ψυχολόγος, που θα καθήσει απέναντι απ' το θηρίο. Ενα θηρίο που πάλεψε και νίκησε κάθε αρχέγονο φόβο. Και επιβιώνοντας επιβεβαιώθηκε σχεδόν απόλυτα.
Πόσο αμετροεπής θα ήταν ένας επιστήμονας που θα αναλωθεί σε ερωτήσεις αξιολόγησης, αντί να ρωτάει ευλαβικά να μάθει ο ίδιος, να δει, να καταλάβει πώς γίνεται η αδυναμία δύναμη. Και, τελικώς, πώς κερδίζει κανείς τον εαυτό του.....
.
Οι απεγκλωβισμένοι μεταλλωρύχοι και η ιστορία τους είναι μια ευκαιρία να δει η κοινωνία τον εαυτό της στον καθρέφτη......
.
Οι μεταλλωρύχοι της Χιλής βγήκαν από τα έγκατα της γης και μέσα στις αγκαλιές και τα δάκρυα των δικών τους ανθρώπων μπορούσε να δει κανείς τι άλλο τους κρατούσε ζωντανούς, γενναίους και αποφασισμένους:
Γυναίκες με μισοκούρελα και παιδιά ξυπόλητα και γριές και γέροι απεριποίητοι και φτωχοί.
.
Πραγματικά φτωχοί.
Αυτή η φτώχεια ήταν η περιουσία τους η ανεκτίμητη.
Αυτή η φτώχεια ήταν ο πλούτος τους όλος.
Που δεν μπορούσε να τον εξαγοράσει ο πλούτος του κόσμου όλου.
Αυτό είχαν, και τη ζωή τους. Τίποτε άλλο; Την περηφάνια τους. Γι' αυτό που είναι.
.
Οι κάμερες συνόδευαν τους τελευταίους, που έφευγαν από τους μαχαλοκαταυλισμούς, με κάτι σακαράκες από τα διαλυτήρια αυτοκινήτων.
Κάτι σκηνές από χαρτί φτιαγμένες.
Με στρώματα τρυπημένα, και για σκεπάσματα κουρέλια ρούχων, πολύχρωμα, σαν την απροσποίητη χαρά, που έχουν οι άνθρωποι στις Ανδεις.
Αυτή ήταν η περιουσία των τριάντα τριών μεταλλωρύχων της πιο άγριας ερήμου σ' αυτό τον πλανήτη. Της Ατακάμα.
Γι' αυτή και για τις ζωές τους λαχταρώντας επέζησαν.

Γιατί ζωή χωρίς την αγκαλιά της αγαπητικιάς και της γυναίκας, του φίλου, του πατέρα και της μάνας, της κόρης, του γιου κι αυτών που αγαπάς, είναι ζωή σε φτώχεια τρισχειρότερη.Φτώχεια για μια ανθρωπότητα που έχει εμπρός της τη ζωή να της θυμίζει πού είν' ο δρόμος.
.
Κι αυτή, (η ανθρωπότητα) ανέμελη, σαν καλομαθημένη ανήλικη να ξεπουλάει τον εαυτό της για δυο χαρτονομίσματα ακόμα.
Και δυο ακόμα.
Και δυο ακόμα.
.
Μέχρι πορνείας.
.
Γ. Παπαδόπουλος Τετράδης tetradis@enet.gr.

13.10.10

ΤΣΑΡΛΙ ΤΣΑΠΛΙΝ

,

Aπό το ιστολόγιο GEIASOY
 με τίτλο ΤΣΑΡΛΙ ΤΣΑΠΛΙΝ

Ομιλία στα 70στά γενέθλια του..

Γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1889 στο Walworth μια γειτονιά του Λονδίνου
και πέθανε στις 25 Δεκεμβρίου 1977 στην Ελβετία
.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, μπόρεσα να καταλάβω

ότι ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη απλώς με προειδοποιούσαν

να μη ζω ενάντια στην αλήθεια της ζωής μου.

Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ

.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα

σε τι δύσκολη θέση ερχόταν κάποιος, όταν του επέβαλα τις επιθυμίες μου.

Και όταν μάλιστα δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή και ούτε ήταν

έτοιμος ο άνθρωπός, ακόμα και αν αυτός ήμουν εγώ.

Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ .


Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να λαχταρώ

για μια άλλη ζωή και έβλεπα γύρω μου ότι τα πάντα μου

έλεγαν να μεγαλώσω.

Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ .


Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα

ότι σε κάθε περίσταση ήμουν στο κατάλληλο μέρος

και πάντα στην κατάλληλη στιγμή.

Αυτό με έκανε να γαληνέψω.

Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΛΗΘΕΙΑ .

.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα

να στερούμαι τον ελεύθερο μου χρόνο και

κάνω μεγαλόπνοα σχέδια για το μέλλον.

 Σήμερα κάνω μόνο ότι μου αρέσει και με γεμίζει χαρά,

 ότι αγαπώ και κάνει την καρδιά μου να γελά.

 Με το δικό μου τρόπο και με τους δικούς μου ρυθμούς.

Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ


Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, απελευθερώθηκα

από ότι δεν ήταν υγιεινό για μένα.

Από φαγητά, άτομα, πράγματα, καταστάσεις και

οτιδήποτε με απομάκρυνε από τον εαυτό μου.

Παλαιά αυτό το έλεγα «υγιή εγωισμό».

Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΥΤΑΓΑΠΗ


Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα

να έχω πάντα δίκιο. Έτσι έσφαλα πολύ λιγότερο.

Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΠΛΟΤΗΤΑ


Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, αρνήθηκα να συνεχίσω

να ζω στο παρελθόν μου και να ανησυχώ για το μέλλον μου.

Τώρα ζω κάθε μέρα την κάθε στιγμή

που ξέρω ότι ΟΛΑ συμβαίνουν.

Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ


Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, συνειδητοποίησα

ότι, οι σκέψεις μου με έκαναν ένα άτομο μίζερο και άρρωστο.

Όταν επικαλέστηκα τη δύναμη της καρδιά μου

η λογική μου βρήκε ένα πολύτιμο σύμμαχο.

Σήμερα αυτό το λέω ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ


Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα ότι, δεν

πρέπει να φοβόμαστε τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις

και οποιαδήποτε προβλήματα αντιμετωπίζουμε

με τον εαυτό μας ή με τους άλλους.

αυτό το λέμε ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ


Ξέρω ότι από τις εκρήξεις στο Σύμπαν γεννιούνται νέα αστέρια.

Σήμερα ξέρω ότι,


ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ.


10.10.10

Οι Άγγλοι συζητούν την απο-ιδιωτικοποίηση εταιρειών γιατί έχουν "ψοφήσει" στο κρύο

.
.
.
Από το ιστολόγιο GREEK RIDER

.
Ξέρω, ξέρω....η εποχή ζητάει άλλα....

Διαβάστε όμως το παρακάτω άρθρο του Τάκη Φωτόπουλου από την χτεσινή Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία. Παρακάτω παραθέτω ένα μικρό μόνο απόσπασμα:

Το ελληνικό "11/9" :
"Φυσικά, αν υπάρχουν ακόμη κάποιοι ανόητοι πολίτες μεταλλαγμένοι σε «καταναλωτές», που νομίζουν ότι ο ανταγωνισμός θα ρίξει τις τιμές και θα βελτιώσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες, δεν έχουν παρά να ρωτήσουν τους Αγγλους «συναδέλφους» τους που ιδιωτικοποίησαν τα πάντα (από το ηλεκτρικό και το γκάζι μέχρι τα τρένα κ.λπ.),
ώστε σήμερα να έχουν το «προνόμιο» να πληρώνουν τις πιο ακριβές τιμές στην Ευρώπη για τα σιδηροδρομικά ταξίδια (τα οποία κάποτε πληρώνουν και με τη ζωή τους για χάρη της μεγιστοποίησης των κερδών των εταιρειών) ή
να πεθαίνουν κάθε χειμώνα από το κρύο επειδή δεν έχουν να πληρώσουν τη θέρμανση στις εταιρείες γκαζιού, ηλεκτρικού κ.λπ. (επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι τον χειμώνα 2008/9 οι επί πλέον θάνατοι από το ψύχος αυξήθηκαν κατά 49%, στέλνοντας 10.000 παραπάνω συνταξιούχους πρόωρα στον τάφο τους), ενώ η εταιρεία φυσικού αερίου ανακοίνωνε αύξηση κερδών κατά 500%!
.
Τη στιγμή λοιπόν που ο «Γιωργάκης» και η χούντα του ξεπουλούν τα πάντα για να ικανοποιηθούν οι τράπεζες που δάνεισαν τις ελίτ και τα προνομιούχα στρώματα, οι Αγγλοι «καταναλωτές» τώρα συζητούν την απο-ιδιωτικοποίησή τους!
Αλλά τώρα είναι βέβαια αργά, αφού είναι δεμένοι χειροπόδαρα, το ίδιο που επιχειρούν να κάνουν και με τον ελληνικό λαό οι ντόπιες και ξένες ελίτ. "

Και αν βρείτε χρόνο, που θα βρείτε, διαβάστε και το βιβλίο του Περιεκτική Δημοκρατία: 10 χρόνια μετά, , έτσι, για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί....
.

Σχόλιο RDdemos  στην παραπάνω ανάρτηση
.
 Πέρσι, όταν η Αγγλία είχε καλυφθεί με χιόνια (τότε που οι δήμοι δεν είχαν «προβλέψει» για αρκετό αλάτι, και κάναμε πατινάζ στους δρόμους), είχαμε διάφορα φανταστικά περιστατικά με μισά τετράγωνα χωρίς γκάζι & ηλεκτρικό, λόγω διαφορετικών παρόχων, τιμολόγια να ανεβοκατεβαίνουν κατά το δοκούν (price guarantee up to 2012, αλλά στο μεταξύ έπεσαν οι τιμές γκαζιού και οι price guaranteed πλήρωναν παρά πάνω από τους unguaranteed, χωρίς να σημαίνει ότι unguaranteed και guaranteed ήταν guaranteed ότι θα έχουν θέρμανση και ηλεκτρικό το καταχείμωνο), κ.λπ.
Να μην αρχίσω για τις πλημμύρες...Τα αντιπλημμυρικά μέτρα που συνιστά το «κράτος» είναι να βάφεις με λαδομπογιά το ισόγειο και να έχεις τα ηλεκτρικά σε ύψος μισού μέτρου από το έδαφος ή κατά προτίμηση στον πρώτο όροφο--- αφού έτσι κι αλλιώς θα πλημμυρίζεις μια φορά το χρόνο, και πάει λέγοντας. Παρεμπιπτόντως, οι πλημμύρες είναι πολύ καλές για τα DIY μαγαζιά.

5.10.10

Ιρλανδία, Ελλάδα και Ελεεινά ΜΜΕ

...
.
.
Αποσπάσματα από το άρθρο «Ιρλανδικό θαύμα»: έλλειμμα... 32%!
του Γ, Δελαστίκ στο Έθνος
.
.
Δεν πίστευαν στ’ αυτιά τους όσοι το άκουγαν. Δεν πίστευαν στα μάτια τους όσοι το διάβαζαν. Ο υπουργός Οικονομικών της Ιρλανδίας, Μπράιαν Λένιχαν, ανακοίνωσε κάτι αδιανόητο: το έλλειμμα του προϋπολογισμού της χώρας για το 2010 θα ανέλθει στο... 32% του ΑΕΠ!!! Προσοχή, μιλάμε για το έλλειμμα, όχι για το δημόσιο χρέος! Αυτό δηλαδή που στο Σύμφωνο Σταθερότητας της ΕΕ έχει καθοριστεί ότι επιτρέπεται να φτάνει μέχρι 3% του ΑΕΠ..

Η δεξιά ιρλανδική κυβέρνηση του Μπράιαν Κάουεν, βλέποντας ότι οι Ιρλανδοί έχουν σκύψει το κεφάλι και δεν αντιδρούν στα μέτρα εφιαλτικής λιτότητας που τους επιβάλλει, προκειμένου να «ξελασπώσει» τις τράπεζες που έπαιξαν εξωφρενικά κερδοσκοπικά παιχνίδια, αποφάσισε να διαθέσει μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ ακόμη για χάρη του τραπεζικού τομέα.
Ετσι το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Ιρλανδίας, το οποίο ήταν ήδη με 14,3% του ΑΕΠ το χειρότερο της ΕΕ κατά το 2009, αντί για 11% που υπολογιζόταν για το 2010 θα εκτιναχθεί στο απίστευτο, πρωτοφανές ύψος του 32%!
..........................................................................
Η κατάρρευση όμως της Ιρλανδίας έχει εξαιρετική σημασία από πολιτική, οικονομική και ιδεολογική σκοπιά. Πάνω από μία δεκαετία μάς είχαν ζαλίσει σε όλη την Ευρώπη με τον «Κελτικό Τίγρη», προβάλλοντας σε ολόκληρη την ΕΕ την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική του Δουβλίνου ως παράδειγμα προς μίμηση. Ο καθολικός καταποντισμός της ιρλανδικής οικονομίας εν ριπή οφθαλμού μόλις έσκασε η νεοφιλελεύθερη φούσκα αποδεικνύει την επικίνδυνη γελοιότητα αυτού του μοντέλου, που οδηγεί σε τραγωδία έναν ολόκληρο λαό.
..........................................
ΑΔΙΣΤΑΚΤΗ είναι η δεξιά κυβέρνηση της Ιρλανδίας στην προσπάθεια εξυπηρέτησης των τραπεζών. Με το έλλειμμα να εκτινάσσεται στο 32% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος να φτάνει στο 100% του ΑΕΠ αποσύρθηκε πανικόβλητη από την έκδοση ομολόγων μέχρι του χρόνου τον Ιούνιο. Αντί να δανειστεί με σίγουρα εξοντωτικό επιτόκιο, αποφάσισε να βάλει χέρι στα 24 δισεκατομμύρια ευρώ που έχει το ταμείο συντάξεων της χώρας και να δώσει τα λεφτά αυτά για τις τράπεζες!
Θα φάει δηλαδή τα λεφτά των συνταξιούχων και το 2011 πρέπει να δανειστεί τουλάχιστον 10 δισεκατομμύρια για να μπορέσει να πληρώσει τις συντάξεις αλλά και τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων!
....................................................
Σαρκάζουν μέχρι και οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου, γράφοντας μεταξύ άλλων: «Ο Κελτικός Τίγρης εδώ και πολύ καιρό πήρε το καπέλο του και το πανωφόρι του και εξαφανίστηκε στο σκοτάδι της νύχτας. Και τι λογαριασμό άφησε πίσω του! Η ανακοίνωση ότι ο λογαριασμός για τη διάσωση των ιρλανδικών τραπεζών μπορεί να αγγίξει τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ δείχνει την παράλογη κλίμακα της τραπεζικής κρίσης»..

Εντυπωσιάζει μέσα σε αυτό το κλίμα πλήρους απαξίωσης της Ιρλανδίας η περιφρόνηση που δείχνουν μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες προς την... Ελλάδα!
Η στάση της ιρλανδικής κυβέρνησης «δείχνει ότι η Ιρλανδία δεν είναι Ελλάδα» έγραφαν στην πρώτη σελίδα τους την Παρασκευή οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», προβάλλοντας δηλώσεις Βρετανού χρηματιστή.
«Δεν υπάρχει θέμα να συναντηθεί τώρα η Ιρλανδία με το ελληνικό καρκίνωμα (!) στο εδώλιο των σχεδόν χρεοκοπημένων κρατών», έγραφε δηλητηριωδώς και η γαλλική «Μοντ» το Σάββατο.

«Καρκίνωμα» η Ελλάδα, ενώ η ιρλανδική κυβέρνηση απλώς «επέλεξε τη διαφάνεια, παρουσιάζοντας τον «τρομερό» λογαριασμό της βοήθειας προς τις τράπεζες»!
Τι να πει κανείς...
___________________________________________________
* Ο υπουργός οικονομικών της Ιρλανδίας δήλωσε στο κοινοβούλιο :

«Η συμπεριφορά των τραπεζών υπήρξε πραγματικά σοκαριστική. Υπερέβη και τους χειρότερους φόβους μας. Οι επικεφαλής των τραπεζών πήραν τρομακτικές αποφάσεις δανειοδότησης που θα κοστίσουν ακριβά τα επόμενα χρόνια στους φορολογούμενους. Συμπεριφέρθηκαν αδιάφορα και ανεύθυνα απέναντι στα οικονομικά συμφέροντα αυτής της χώρας» .
και στη συνέχεια... φόρτωσε το κράτος με δισεκατομμύρια ευρώ πρόσθετα χρέη για το ξελάσπωμα των «επαίσχυντων»τραπεζών! Βλ.  Βυθίζουν την Ιρλανδία οι τράπεζες
.
* Στο ετήσιο συνέδριο της ένωσης αστυνομικών, ο πρόεδρος της μιλώντας εκ μέρους των 11.000 αστυνομικών της χώρας κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι έχει διαφθαρεί και εξαγοραστεί από τραπεζίτες και επιχειρηματίες.
Την κατηγόρησε ότι για περισσότερα από δέκα χρόνια που κυβερνά τη χώρα επέτρεψε τη λεηλασία του εθνικού πλούτου από μια δράκα πλουσίωνΤραπεζίτες και κερδοσκόποι εξασφάλισαν τα παράνομα κέρδη τους σε φορολογικούς παραδείσους ανά τον κόσμο και το τίμημα για αυτή την εθνική προδοσία το πληρώνουν οι Ιρλανδοί εργαζόμενοι, βλ. Cops Charge Irish Government With Treason
..
.
Βλ. και
Δεν Υπάρχει Ανεξάρτητος Τύπος 
H Συνεχιζόμενη Απροκάλυπτη Υπονόμευση της Ελλάδας από Ξένα Ειδησεογραφικά Πρακτορεία
Ο "Ανεξάρτητος" Τύπος, η Ελλάδα και η Aποσιωπούμενη Τεράστια Διαφθορά στις ΗΠΑ
Η Διασύνδεση ΜΜΕ και Πολέμων

2.10.10

Κ. Βεργόπουλος για τις "Μαρξιστικές" συστάσεις: Ενδεχόμενη πτώχευση θα αποτελειώσει τα λαϊκά εισοδήματα - Στην Αργεντινή η πτώχευση ήταν επιλογή του ΔΝΤ

.

Aποσπάσματα από άρθρο Το θεσπέσιο πτώμα
 του Κ. Βεργόπουλο στην Ελευθεροτυπία
.
.
Οσάκις ο καπιταλισμός βρίσκεται σε κρίση, η Αριστερά βυθίζεται σε βαθύτερο ιδεολογικο - πολιτικό αδιέξοδο και αποσύνθεση.

Αυτό συνέβη το 1930, αυτό σημειώνεται σήμερα, ακόμη περισσότερο.
Αυτό εκδηλώνεται στην Ευρώπη, αυτό καταγράφεται στη χώρα μας, με δραματικές συνέπειες για τις κοινωνικές δυνάμεις, που δεν έχουν καμία διάθεση να αυτοκτονήσουν.
.
Οι κομματικές ηγεσίες διατηρούν δικαίωμα αυτοκτονίας, οι λαοί διατηρούν δικαίωμα να διδάσκουν τους αυτο-ανακηρυγμένους ηγέτες, να αποστασιοποιούνται από τους κομματικά περιχαρακωμένους χώρους.
Το κομματικό σύνδρομο, «ανίατη νόσος», διατρέχει όλους τους χώρους της Αριστεράς: η παραδοσιακή το επικαλείται ως «αρετή», η ανανεωτική με τις παραλλαγές της, παρ όλο που διατείνεται ότι το ξεπέρασε, εντούτοις σ αυτό παραμένει αθεράπευτος δεσμώτης και ζηλωτής. Ανακηρύσσει την κομματική δράση ανώτερη από την κοινωνική.
.
Κι όμως η τέχνη, το πνεύμα, οι κινητοποιήσεις είναι ανατρεπτικές, απελευθερωτικές, ενώ ο κομματισμός και οργανωτικισμός παρωχημένα παράσιτα, που τις διαβρώνουν, αναπαράγοντας τα κατεστημένα.
Προσλαμβάνουν την κοινωνική απελευθέρωση ως εργολαβική επιχείρηση.
.
Οσάκις η κοινωνία αφυπνίζεται, η Αριστερά πανικοβάλλεται πρώτη, όχι για την έκβαση της κοινωνικής δυναμικής, αλλά για τον κομματικό έλεγχό της.
Αντί στοιχείο λύσης, αποβαίνει η ίδια μέρος του προβλήματος.
..................................................................
Οταν η ευρωπαϊκή Αριστερά αποδέχθηκε την οικονομία της αγοράς, αυτή μεταλλασσόταν ήδη σε καζίνο.
Οταν η φούσκα έσπασε, η Αριστερά απεφάνθη ότι «έτσι είναι ο καπιταλισμός και δεν διορθώνεται με τίποτα».
Σήμερα το κρατικό φαινόμενο, που είχε αυθαίρετα κηρυχθεί «νεκρό», επαναφέρεται, ενώ η Αριστερά το στιγματίζει ως «κεϊνσιανή ρεφορμιστική ουτοπία», απορρίπτοντας κάθε διορθωτική δυνατότητα του καπιταλισμού μέσω του κράτους.
Οι εκπρόσωποι της ευρωπαϊκής Αριστεράς διαβεβαιώνουν σε κάθε ευκαιρία απόλυτη προσήλωση στην ελευθερία εμπορίου, παραγνωρίζοντας δραματικά προβλήματα για τους Ευρωπαίους εργαζομένους, με τις απεριόριστες εισαγωγές από ασιατικές χώρες, που χρησιμοποιούν ως ανταγωνιστικό πλεονέκτημα την εξαθλίωση εκατοντάδων εκατομμυρίων πολιτών τους.
Η υπερευαισθησία για δικαιώματα μεταναστών εξαντλείται στον αφηρημένο ανθρωπισμό, προκαλώντας υπόνοια ότι υποβαθμίζει τις τεκμηριωμένες ανησυχίες τής εργατικής πλειοψηφίας.
...............................................................................
Με έλλειμμα ιδεολογικού στίγματος, η Αριστερά όχι μόνο δεν βοηθά την κοινωνία να κατανοήσει βαθύτερα τα προβλήματά της, αλλά, αντιθέτως, την υπονομεύει, προκαλεί μεγαλύτερη σύγχυση, αποπλάνηση και ηττοπάθεια στα ευαισθητοποιημένα κοινωνικά στρώματα. Για την κρίση της η ίδια φέρει αποκλειστική ευθύνη και ουδείς άλλος ευθύνεται γι αυτό.
.......................................................................................
Στην ελληνική κρίση δημόσιου χρέους η Αριστερά λάμπει με την απουσία της.
Ούτε εναλλακτικές προτάσεις ούτε προσπάθεια τροποποίησης των ευρωπαϊκών Συνθηκών.
.
Κάποιοι «μαρξιστές» διεκδικούν αβασάνιστα και ατεκμηρίωτα παύση πληρωμών, επειδή «στον καπιταλισμό δεν υπάρχει λύση».
Ομως το αυτό υποστηρίζεται από γερμανικούς τραπεζικούς κύκλους: αποβολή της Ελλάδος, διακοπή οικονομικών σχέσεων με «αναξιόχρεες» χώρες.
.
Οσοι φαντάζονται την πτώχευση ως «αντίσταση» στον καπιταλισμό, ταυτόχρονα καταγγέλλουν ότι η κυβέρνηση την εφαρμόζει ήδη εν κρυπτώ και ντεφάκτο, ότι οι αγορές την ακολουθούν στην πράξη υποτιμώντας τα ελληνικά ομόλογα κατά 30%-40%.
Ακόμη και στην Αργεντινή η πτώχευση δεν ήταν δική της επιλογή, αλλά του ΔΝΤ.
.
Στην Ελλάδα ενδεχόμενη πτώχευση θα αποτελειώσει τα εναπομένοντα λαϊκά εισοδήματα.
Τα δόγματα και οι φαντασιώσεις των αντίθετων αλληλοσυμπληρώνονται, συγκλίνοντας στην αδράνεια και ακινησία, εις βάρος της κοινωνίας και των απλών ανθρώπων, που επιθυμούν κάτι επιτέλους να αλλάξει.
Και το θεσπέσιο πτώμα;
Αναμένει ματαίως την ταφή του, που διαρκώς αναβάλλεται.
Κι όμως, αρχαίος χρησμός, που δεν έπαψε να ισχύει, επιφυλάσσει τη νίκη στην πλευρά της οποίας οι άρχοντες θυσιάζονται.

Βλ. και
- Ανωτάτη Σχολή Κακών Τεχνών : Νεκροζώντανη Αριστερά

1.10.10

Αλισιβερίσια χρηµατιστών µε προβεβληµένους πανεπιστηµιακούς και την τραπεζική βιοµηχανία - Oι οικονοµικές σχολές «εργαστήρια απάτης»

..

Από το άρθρο Δρόμοι του Ρούσσου Βρανά στα ΝΕΑ
.

Εχουν γραφτεί...
... και έχουν ειπωθεί τόσο πολλά για την τρέχουσα οικονοµική κρίση, που δύσκολα µπορεί κανείς να γράψει ή να πει κάτι παραπάνω.
Οµως οι κριτικοί συµφωνούν ότι το ντοκιµαντέρ «Ιnside job» («Δουλειά από τα µέσα») του Φέργκιουσον καταφέρνει να δείξει αυτό το παραπάνω.
Ξεσκεπάζει τα κρυφά αλισιβερίσια των χρηµατιστών µε προβεβληµένους πανεπιστηµιακούς και µε την τραπεζική βιοµηχανία.
Η άποψη του σκηνοθέτη ταυτίζεται µε την άποψη του οικονοµολόγου Ουίλιαµ Μπλακ, που τον περασµένο Απρίλιο είχε χαρακτηρίσει την ιδεολογία της Γουόλ Στριτ ως «εγκληµατική», τους ανθρώπους της ως «αντικοινωνικά στοιχεία» και τις οικονοµικές σχολές ως «εργαστήρια απάτης».

Ο τόπος...
... όπου η παγκόσµια οικονοµική κρίση παίρνει σήµερα µια δραµατική τροπή είναι σίγουρα η Ισλανδία. Δεν αποκλείεται να δούµε εκεί τον πρώτο πολιτικό ηγέτη πίσω από τα κάγκελα της φυλακής για πράξεις και παραλείψεις που έχουν σχέση µε την παγκόσµια κρίση. Με πλειοψηφία 33 έναντι 30, οι ισλανδοί βουλευτές απήγγειλαν στον πρώην πρωθυπουργό Γκέιρ Χάαρντε την κατηγορία πως απέτυχε να αποτρέψει το οικονοµικό κραχ που έπληξε τη χώρα το 2008, ανατρέποντας την κυβέρνηση, φέρνοντας διαδηλώσεις και ακρωτηριάζοντας το εθνικό νόµισµα. Ο πρώην πρωθυπουργός παραπέµπεται έτσι στο ειδικό δικαστήριο, το οποίο συγκαλείται για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας. Ο Χάαρντε δεν είναι πια ούτε βουλευτής. Ο πρώην αρχηγός του Κόµµατος της Ανεξαρτησίας δεν κατέβηκε στις εκλογές του 2009. Μέσα σε µια νύχτα, η Ισλανδία, µια χώρα µε πληθυσµό µόλις 320.000 κατοίκων, κατέληξε από «οικονοµικό θαύµα», όπως την έλεγαν κολακευτικά οι διεθνείς τραπεζίτες, στα σκουπίδια, όταν έσκασε η τραπεζική φούσκα της.
Υστερα από ιλιγγιώδη οικονοµική ανάπτυξη, κατά την οποία τραπεζίτες και επιχειρηµατίες πλούτιζαν για µία δεκαετία, η παγκόσµια οικονοµική κρίση βύθισε τη χώρα σε µια πολιτική και οικονοµική κόλαση, όταν οι τράπεζές της κατέρρευσαν τέτοιες µέρες πριν από δύο χρόνια.

Για τον κύριο...
... Χάαρντε ειλικρινά δεν δίνουµε δεκάρα. Μακάρι να τον βρει η νέµεση που του αξίζει. Μάλιστα θα επιθυµούσαµε να συµβεί το ίδιο και µε πολλούς άλλους πολιτικούς, σε πολλές άλλες χώρες, αν κάποτε έρθει και γι’ αυτούς η ώρα του καταλογισµού των ευθυνών. Επειδή και αυτοί, όπως ακριβώς ο Χάαρντε, προτίµησαν να κλείσουν τα αυτιά τους στις φωνές των λαών τους και να ακούσουν τις συµβουλές ανθρώπων σαν κι αυτούς που περιγράφει ο σκηνοθέτης Φέργκιουσον στο ντοκιµαντέρ του: αντικοινωνικά στοιχεία µε εγκληµατική δράση, που είχαν εκκολαφθεί σε εργαστήρια απάτης.

Ο στενότερος...
... σύµβουλος του πρωθυπουργού Χάαρντε, ο οικονοµολόγος και καθηγητής Φρεντ Μίσκιν, ήταν ακόµη µέλος του διοικητικού συµβουλίου της Αµερικανικής Κεντρικής Τράπεζας (λέει ο οικονοµικός αναλυτής Τάιλερ Ντάρντεν), όταν έγραφε στην έκθεσή του για τη «Χρηµατοπιστωτική σταθερότητα στην Ισλανδία», το 2006: «Η οικονοµία έχει ήδη προσαρµοστεί στη χρηµατοπιστωτική απελευθέρωση, ενώ το κανονιστικό πλαίσιο και η επίβλεψη είναι γενικά πολύ ισχυρά». Σε λιγότερο από δύο χρόνια αργότερα η Ισλανδία θα χρεοκοπούσε.
.
Βλ. και
- Σύμβουλοι από τη Μποτσουάνα στην Ουάσιγκτον για να Βοηθήσουν στην Ανόρθωση της Αμερικανικής Οικονομίας - Η Φούσκα των Οικονομολόγων  
- Η Προδοσία(;) των Οικονομολόγων

Κάποιοι σύνδεσμοι σε πηγές τεκμηρίωσης που παρατίθενται στα κείμενα ενδέχεται να μην είναι ενεργοί. Κάποιες από τις πηγές μπορούν να ανακτηθούν συμπληρώνοντας το URL του συνδέσμου (δεξί κλικ στο σύνδεσμο) στο Wayback Machine (http://archive.org/index.php)