29.8.10

Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - Κίνδυνος εμπλοκής της Αθήνας στο σχεδιαζόμενο πόλεμο με Ιράν

.
.
Από το ιστολόγιο Dimitris Konstantakopoulos

.
Την ενεργό, άμεση εμπλοκή της Ελλάδας (όπως και της Βουλγαρίας) στον Μεγάλο Πόλεμο κατά του Ιράν για την κατάκτηση της Μέσης Ανατολής (και προοπτικά την παγκόσμια κυριαρχία), που σχεδιάζει εδώ και χρόνια η ισραηλινή και αμερικανική ακροδεξιά, επιδιώκει από τον Γιώργο Παπανδρέου ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου.

Αυτό υποστηρίζουν άριστα ενημερωμένες διπλωματικές πηγές. Λόγω της φύσεως του θέματος, λόγω επίσης του ότι οι μακρότατες, διάρκειας χωρίς προηγούμενο στα διεθνή διπλωματικά χρονικά, συνομιλίες Παπανδρέου-Νετανιάχου, διεξάγονται χωρίς την παρουσία Ελλήνων διπλωματών και ούτε καν των στενότερων συνεργατών των δύο ανδρών, δεν κατέστη δυνατόν να επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες αυτές από τρίτες, ανεξάρτητες πηγές.

Εκτιμήσαμε όμως ότι η ουδέποτε μέχρι τώρα διαψευσθείσα αξιοπιστία των πηγών μας και λόγοι εθνικού συμφέροντος επιβάλουν την δημοσιοποίηση των πληροφοριών που μας έδωσαν.
Ελπίζουμε, χωρίς να το πιστεύουμε, ότι οι πληροφορίες μας είναι ανακριβείς, κυρίως όμως αυτό που ελπίζουμε είναι ότι ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν θα δώσει στον κ. Νετανιάχου όσα επίμονα του απαιτεί.
(Δεν θέλουμε άλλωστε να ξεχάσουμε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είναι γιος του Ανδρέα Παπανδρέου, στο όνομα του οποίου πίνουν ακόμα νερό σε όλη την Ανατολή, και Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Ο κ. Νετανιάχου είναι, αντίθετα, ο ηγέτης της ισραηλινής άκρας δεξιάς, ο χρηματοδότης του νεοσυντηρητικού σχεδίου για την Αμερική του 21ου αιώνα και των μελετών Περλ και Βούλφοβιτς που οδήγησαν στο δεκαετές ματοκύλισμα της Μέσης Ανατολής)

Μέσω Ελλάδας ο βομβαρδισμός της Τεχεράνης;

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, αυτό που ζητάει το Ισραήλ από την Ελλάδα και τη Βουλγαρία είναι να επιτρέψουν στην πολεμική του αεροπορία να στήσει αερογέφυρα στον ελληνικό και βουλγαρικό εναέριο χώρο, προκειμένου να επιτεθεί στο Βόρειο Ιράν και την Τεχεράνη, μέσω Μαύρης Θάλασσας και Γεωργίας. Επιθυμεί επίσης να έχει και χερσαίες διευκολύνσεις, τεχνικές και ανεφοδιασμού, για το άνοιγμα του βορείου αεροπορικού μετώπου που σχεδιάζει.

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε φυσικά αν θα πραγματοποιηθεί τελικά η επίθεση κατά του Ιράν.
Αυτό που ξέρουμε είναι ότι προετοιμάζεται επίμονα και μεθοδικά εδώ και πολλά χρόνια.
Αλλά και ότι τυχόν ικανοποίηση των ισραηλινών αιτημάτων από την κυβέρνηση Παπανδρέου θα ισοδυναμεί νομικά και ουσιαστικά, εφόσον γίνει η επίθεση, με κήρυξη πολέμου της Ελλάδας κατά του Ιράν, όπως υπογραμμίζουν έγκριτοι νομικοί.
Η Αθήνα θα καθίστατο, σε μια τέτοια περίπτωση, συνένοχος ενός από τα μεγαλύτερα διεθνή πολιτικά εγκλήματα της Ιστορίας, παραβιάζοντας κατάφωρα τη διεθνή έννομη τάξη, τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ και το ελληνικό Σύνταγμα, και μεταβαλλόμενη σε ενδεχόμενο στόχο αντιποίνων.

Η περίπτωση του Ιράν, αξίζει να σημειωθεί, είναι πολύ διαφορετική και πολύ σοβαρότερη ακόμα και από τις περιπτώσεις του Ιράκ, του Αφγανιστάν ή της Γιουγκοσλαβίας.
Μια ενδεχόμενη επίθεση κατά του Ιράν, μετά από τις εισβολές στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τον Λίβανο και τη Γάζα, κινδυνεύει να αποδειχθεί η σταγόνα που θα ξεχειλίσει οριστικά το ποτήρι οποιασδήποτε εναπομένουσας σταθερότητας στη Μέση Ανατολή και διεθνώς.
Θα έχει ανυπολόγιστες παγκόσμιες συνέπειες, κινδυνεύοντας να εξελιχθεί σε ιδιότυπη παγκόσμια σύρραξη, που μπορεί να πάρει τη μορφή γενικευμένης σύγκρουσης Δυτικών και Μουσουλμάνων.

Αν πιστέψουμε εξάλλου τον μεγάλο αμερικανικό τύπο, στα επιχειρησιακά σχέδια της επίθεσης κατά του Ιράν, περιλαμβάνεται και η πιθανή χρήση τακτικών ατομικών όπλων για πρώτη φορά μετά τη Χιροσίμα.
Αυτό, αν γίνει, θα σημάνει το πέρασμα ενός ηθικο-πολιτικού και στρατιωτικού κατωφλίου για ολόκληρο τον κόσμο.
Μια τέτοια χρήση θα απαλλάξει εκατομμύρια ανθρώπων από κάθε είδους ηθικό φραγμό και αναστολή για την χρήση μεθόδων τρομοκρατίας, ακόμα και με μέσα μαζικής καταστροφής και, αν δεν οδηγήσει στο τέλος του κόσμου, μπορεί πάντως να οδηγήσει στο τέλος της αμερικανικής και της ισραηλινής υπερδύναμης, με τον τρόπο που η Σικελική Εκστρατεία τερμάτισε την Αθηναϊκή Ηγεμονία.
Αυτοί ακριβώς είναι και οι λόγοι που οδήγησαν τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και ένα σημαντικό τμήμα όχι μόνο του αμερικανικού, αλλά και του διεθνούς εβραϊκού κατεστημένου, να συμμαχήσουν και να αποτρέψουν τον πόλεμο που ετοιμάζονταν να εξαπολύσουν Τζωρτζ Μπους και Ντικ Τσένευ.

Στο σενάριο ειδικά που θέλει να ενεργοποιήσει ο κ. Νετανιάχου για επίθεση μέσω Ελλάδας, δεν θα είναι μια μεγάλη συμμαχία, όπως το ΝΑΤΟ, που θα επιτεθεί συνολικά κατά του Ιράν. Ελλάδα, Βουλγαρία και Γεωργία θα θεωρηθούν από την Τεχεράνη, από το ενάμισυ δισεκατομμύριο Μουσουλμάνων και από την παγκόσμια κοινή γνώμη ως οι κύριοι συναυτουργοί του ισραηλινού εγκλήματος, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια του ελληνικού λαού και τη διεθνή εικόνα της Ελλάδας.

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΔΡΟΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΕΡΑΝΗ

H ισραηλινή αεροπορία έχει τέσσερις διαδρομές για να προσεγγίσει και να βομβαρδίσει το Ιράν:

Α. μέσω του Ιράκ, ο εναέριος χώρος του οποίου ελέγχεται από τις ΗΠΑ.
Στην περίπτωση αυτή, η Ουάσιγκτον θα είναι αυτόχρημα συνεργός στην επίθεση, κάτι που δεν επιθυμεί για πολιτικούς λόγους

Β. μέσω της Σαουδικής Αραβίας, η ηγεσία της οποίας γνωρίζει ότι διακινδυνεύει την ίδια την επιβίωσή της αν δώσει τον εναέριο χώρο της για επίθεση κατά του Ιράν

Γ. μέσω της Τουρκίας, κάτι που αποκλείει όμως η σημερινή στάση της ‘Aγκυρας

Δ. μέσω της Γεωργίας, μιας χώρας που ελέγχεται απολύτως από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ και βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το βόρειο Ιράν.
Μόνο που η ισραηλινή αεροπορία πρέπει να μπορεί να φτάσει στη Γεωργία κι αυτό μπορεί να γίνει είτε μέσω της Τουρκίας, είτε μέσω της Ελλάδας και της Βουλγαρίας.
Αυτός ακριβώς είναι ο παράγων που εξηγεί τις ασυνήθιστα πυκνές επαφές του κ. Παπανδρέου με τον κ. Νετανιάχου.
Οι δύο Πρωθυπουργοί συναντήθηκαν τρεις φορές σε διάστημα έξη μηνών, ενώ ο κ. Παπανδρέου δεν έκανε παρά μόνο από ένα ταξίδι στο Παρίσι και το Βερολίνο, παρόλο που η Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής κρίσης!
Ο ’Ελληνας Πρωθυπουργόις ταξίδεψε πρόσφατα και στη Σόφια, στην οποία πήγε αυγουστιάτικα και ο Πρόεδρος του Ισραήλ Σιμόν Πέρες.
Επισήμως, για να συζητήσει με τους Βούλγαρους, αν πιστέψουμε τις επίσημες ανακοινώσεις, για το πως οι δύο χώρες θα συνεργασθούν καλλιεργώντας βιολογικά ραπανάκια και πως η Σόφια του Μπόικο Μπορίσωφ, της Μαφίας και των καμπαρέ, θα … πρωταγωνιστήσει στην … επίλυση του μεσανατολικού και τη συμφιλίωση Εβραίων και Παλαιστινίων!

ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΣΑΑΚΑΣΒΙΛΙ ΚΑΙ ΡΟΝΤΟΣ

Δεινοί έμποροι και διαπραγματευτές, με ασυνήθιστες ικανότητες παραπλάνησης και μεγάλη συλλογικότητα που δεν διαθέτουμε εμείς οι ‘Eλληνες, οι Εβραίοι είναι, μαζί με τους Κύπριους, από τους πλέον επίφοβους διαπραγματευτές στον κόσμο.
Ο ίδιος ο Νετανιάχου καυχήθηκε δημόσια ότι έχει περίπου στο τσεπάκι του τους Αμερικανούς Προέδρους.
Είναι φανερό ότι θέλει, προτού φύγει από το πολιτικό προσκήνιο, να έχει καταστρέψει ολοσχερώς το Ιράν (δεν προκάλεσε βέβαια κοτζάμ εισβολή στο Ιράκ μόνο και μόνο για να δυναμώσει την Τεχεράνη) και να έχει μπλέξει για τα καλά τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια φλεγόμενη από άκρου εις άκρο Μέση Ανατολή.

Μαιτρ στην παραπλάνηση, οι Ισραηλινοί έχουν στήσει και μερικές από τις πιο αριστοτεχνικές παγίδες της ιστορίας, ιδίως όταν έχουν να κάνουν με χώρες και ελίτ σε κατάσταση γενικευμένης αποσύνθεσης.

Ορισμένες μαρτυρίες τους εμπλέκουν μάλιστα και στην παραπλάνηση, που θεωρείται κυρίως βέβαια αμερικανικό έργο, το 1974, του Ιωαννίδη, που επείσθη ότι επρόκειτο να ενώσει την Κύπρο με την Ελλάδα.
Σήμερα η ημισέληνος κυματίζει περίπου στο μισό νησί. Οι υπερπατριώτες της ΕΟΚΑ Β’ που στρατολόγησε η Μοσσάντ και η CIA στο νησί όχι μόνο κατάφεραν να φέρουν τους Τούρκους στην Κύπρο, αλλά και παραμένουν ακόμα αδιόρθωτοι, στην καλύτερη περίπτωση, νεροκουβαλητές των ίδιων ξένων συμφερόντων, εκστρατεύοντας τώρα υπέρ μιας κυπρο-ισραηλινής συμμαχίας και επικρίνοντας αναδρομικά τον Μακάριο.
Μερικές φορές αναρωτιέται κανένας αν είναι η βλακεία ή η προδοσία ο χειρότερος εχθρός των Ελλήνων.

Πριν από δύο χρόνια και αφού έκαναν τη Γεωργία προτεκτοράτο τους, οι Ισραηλινοί έσπρωξαν τον Σαακασβίλι σε μια αυτοκτονική επίθεση εναντίον της Ρωσίας.
Το αποτέλεσμα ήταν η απολύτως προβλέψιμη από όλους, πλην του ίδιου του Γεωργιανού ηγέτη, καταστροφή της Γεωργίας, οι ίδιοι πέτυχαν όμως δύο σημαντικά πράγματα:

- έδωσαν ένα απτό παράδειγμα στη Μόσχα για τις δυνατότητες που έχουν να αποσταθεροποιήσουν ενόπλως την πρώην ΕΣΣΔ, αν όχι να προκαλέσουν νέο ψυχρό πόλεμο και επομένως ένα εξ αντιδιαστολής κίνητρο στη ρωσική διπλωματία να είναι πιο προσεκτική στις συναλλαγές και την υποστήριξή της προς την Τεχεράνη

- έσπρωξαν τη Ρωσία στην αναγνώριση Οσσετίας και Αμπχαζίας, αναγνώριση που παγίωσε την ισραηλινή επιρροή στην υπόλοιπη Γεωργία και αφαίρεσε από τη Μόσχα το μόνο μοχλό πίεσης επί της Τιφλίδας, την απειλή δηλαδή ότι θα αναγνωρίσει τις δύο αυτόνομες περιοχές.

Σε αυτό το σατανικό, παγκόσμιας σημασίας και εμβέλειας σχέδιο, φαίνεται ότι έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο ο κ. ‘Αλεξ Ρόντος, εξ απορρήτων του … Γιώργου Παπανδρέου, που δείχνει να τον περιβάλλει με την απεριόριστη εμπιστοσύνη του, κατά τρόπο που εμείς τουλάχιστο δυσκολευόμαστε να ερμηνεύσουμε.
.
Να σημειώσουμε ότι ο κ. Ρόντος πρωταγωνίστησε σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις αμερικανικών και ισραηλινών συμφερόντων στα Βαλκάνια, εναντίον της Ρωσίας, στον Καύκασο και τη Μέση Ανατολή την τελευταία δεκαετία, χρησιμοποιώντας ευρέως το όνομα Παπανδρέου.
Τρεις μήνες πριν από τον πόλεμο στη Γεωργία, τον … προέβλεψε (!!!), από τις στήλες της Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν. Τέτοια οξυδέρκεια!

Καμιά φάκα δεν θάπιανε ποντίκια, αν δεν είχε και κάποιο τυρί.
Στην τωρινή περίπτωση, το “τυρί” που μας προτείνουν είναι η σύμπηξη μιας στρατηγικής συμμαχίας με το Ισραήλ κατά της Τουρκίας.
Είναι όμως καλό αυτό το τυρί, ή μήπως είναι δηλητηριασμένο και πεθάνουμε αν το φάμε;

Ο ΑΞΟΝΑΣ ΜΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Η τελευταία “μεγάλη ιδέα” που διατρέχει το ελληνικό εκσυγχρονιστικό κατεστημένο, αλλά επίσης σημαντικούς κύκλους της ελληνικής και κυπριακής δεξιάς και ακροδεξιάς, είναι η σύμπηξη μιας συμμαχίας με το “πανίσχυρο” Ισραήλ, που θα μας λύσει όλα τα προβλήματα με την Τουρκία!
Mόνο που βέβαια ουδέποτε οι ευφάνταστοι προπαγανδιστές αυτής της ιδέας δεν μπορούν να αποδείξουν τον ισχυρισμό τους, να μας δείξουν δηλαδή τα ανταλλάγματα που παίρνει η Ελλάδα για την πολιτική της.

Πολύ ωραία. Επί μιάμισυ δεκαετία, το νέο, εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ υποστήριξε ότι η λύση των εθνικών προβλημάτων μας είναι να τα βρούμε με την Τουρκία κι ότι η άνοδος των ισλαμιστών του Ερντογάν, εις βάρος των κεμαλιστών, θα οδηγούσε σε αδιατάρακτη φιλία, ειρήνη και συνεργασία Ελλάδα και Τουρκία.
Στη βάση αυτού του θεωρήματος, το κυβερνών νέο ΠΑΣΟΚ μεταξύ άλλων:
.
α) συμμετείχε σε ένα μεγάλο, διεθνές πολιτικό έγκλημα, την σύλληψη και παράδοση του ηγέτη της κουρδικής επανάστασης στην Τουρκία, υπό την άμεση καθοδήγηση των αμερικανικών και ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών,
.
β) αναγνώρισε υπό την πίεση Ολμπράιτ ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο στην ‘Αγκυρα,
.
γ) υποχρέωσε την Κύπρο να ακυρώσει την αγορά ρωσικών αντιαεροπορικών όπλων,
.
δ) υποστήριξε ενθουσιωδώς την ένταξη στην ΕΕ της απειλούσης στο Αιγαίο και κατέχουσας στην Κύπρο Τουρκίας.

Η πολιτική αυτή κατέληξε στη σύνταξη του σχεδίου Ανάν, που προέβλεπε τη διάλυση του κυπριακού κράτους και τη μετατροπή του σε είδος μεταμοντέρνου προτεκτοράτου, υπό τη διοίκηση ξένων δικαστών.
Τις βασικές ιδέες για τη δομή αυτού του σχεδίου εισηγούνται για πρώτη φορά οι Ισραηλινοί ειδικοί που συμμετέχουν σε ειδικό φόρουμ για τα ελληνοτουρκικά που συνέρχεται τρεις φορές το 2001, στην Ουάσιγκτον, την Αθήνα και το Ισραήλ, οργανωμένο από το ίδρυμα Κόκκαλη.
.
Η βασική ιδέα των Ισραηλινών ήταν, υπογραμμίζει ο Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Πάντειο Αλέξανδρος Κούτσης, που συμμετείχε σε ένα από αυτά τα συνέδρια, το πώς, δια των ρυθμίσεων του σχεδίου θα κρατήσουν υπό δυτικό-ισραηλινό έλεγχο την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου αποτρέποντας την είσοδο τρίτων δυνάμεων.

Είναι λοιπόν δυνατό οι ‘Eλληνες πολιτικοί που, αποδεχόμενοι τις εισηγήσεις και συμβουλές αυτές, έκαναν και μέχρι τώρα κάνουν αυτή την πολιτική φιλίας και συμφιλίωσης με τους ισλαμιστές του Ερντογάν,
να μας λένε τώρα ξαφνικά ότι θέλουν να κάνουν συμμαχία με το Ισραήλ εναντίον του Ερντογάν;
Είναι αυτό εθνική πολιτική, ή είναι, αντίθετα, εθνική προσαρμογή στις μεταβαλλόμενες ανάγκες του αμερικανοεβραϊκού κατεστημένου της Ουάσιγκτον;
Που το 2001 ήθελε να στηρίξει τον Ερντογάν και την ελληνοτουρκική φιλία, ενώ τώρα θέλει να στριμώξει τον Ερντογάν και δια της Ελλάδος.
.
‘Exουν την παραμικρή σχέση με οποιαδήποτε ελληνική, εθνική στρατηγική, αυτές οι επιλογές;
Ασφαλώς δεν μπορεί η Ελλάδα να είναι πιο παλαιστίνια από τους παλαιστινίους.
Μια εξισορρόπηση της μεσανατολικής της πολιτικής; επιβαλλόταν εδώ και πολύ καιρό.
Αλλά αυτό που έγινε μετά το 1996 δεν ήταν εξισορρόπηση, ήταν η επιστροφή της ελληνικής ελίτ από τη σχετική ανεξαρτησία του Ανδρέα Παπανδρέου στη “συνήθη” κατάσταση υποτέλειας και εξάρτησης προς τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και τις Βρυξέλλες, η επιστροφή στα γνωστά “φαναριώτικα” ρεφλέξ του συμβιβασμού και του κατευνασμού κάθε αφεντικού, ρεφλέξ που διαφοροποιούν τις ελίτ του πρώην οθωμανικού χώρου, από τις γνήσια ευρωπαϊκές, κυρίαρχες ελίτ.

Επί Κώστα Καραμανλή, η ελληνοισραηλινή συνεργασία παίρνει ποιοτικά ανώτερο χαρακτήρα, με τη μυστική συμφωνία που επέτρεπε στην ισραηλινή αεροπορία να πραγματοποιεί ασκήσεις προσομοίωσης βομβαρδισμού του Ιράν στον ελληνικό χώρο δοκιμάζοντας μάλιστα τα ρωσικά αντιαεροπορικά ΤΟΡ και Ες 300 που διαθέτουμε.
Το κέρδος του Ισραήλ από τη συνεργασία ήταν κολοσσιαίο.
Κανείς αντίθετα, δεν εξήγησε ποτέ τι κέρδισε η Ελλάδα από αυτή την ιστορία, εκτός του να αρχίσει να μπαίνει στο “κάδρο” του μουσουλμανικού κόσμου ως εχθρική χώρα.
.
Στη διετία που μεσολάβησε από τις πρώτες ασκήσεις των Ισραηλινών στο Αιγαίο, οι τελευταίοι παρέδωσαν στην Τουρκία τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη, πολύ επικίνδυνα για τα ελληνικά νησιά!

Βεβαίως κάθε χώρα έχει ανάγκη συμμάχων. Γιατί όμως Αθήνα και Λευκωσία απέρριψαν διαρρήδην τις προσπάθειες Βιλπέν, Σαρκοζί, Μέρκελ και άλλων να προτάξουν τα ελληνικού και κυπριακού ενδιαφέροντος θέματα για να αρθρώσουν το όχι που θέλουν να πουν στην τουρκική ένταξη;
Να μια πολύ πιο φυσιολογική συμμαχία, με τις κεντρικές ευρωπαϊκές δυνάμεις, που δεν τη θέλει όμως η Ελλάδα και η Κύπρος! ‘
Oπως δεν θέλει και πολλά πάρε-δώσε με τη Ρωσία του Πούτιν, πολύ πιο φυσιολογικό σύμμαχο της Ελλάδας.

Μας λένε ότι τι αμερικανοϊσραηλίνό λόμπυ θα κινητοποιηθεί τώρα υπέρ των εθνικών μας δικαίων. Μάλιστα.
¨Εχουν όμως εθνικές επιδιώξεις η Ελλάδα και η Κύπρος, για να έχει νόημα αυτή η κινητοποίηση;
Η Αθήνα θέλει να ρωτήσει τη Χάγη αν είναι ελληνικό το Φαρμακονήσι και το Αγαθονήσι.
Ο κ. Χριστόφιας προτείνει ένα εκ περιτροπής κράτος στο νησί, που απορρίπτουν τα υπόλοιπα κόμματα και ο πληθυσμός του!
Χρειαζόμαστε πραγματικά συμμάχους για τέτοιους είδους επιδιώξεις;

Υπάρχουν βεβαίως και διάφοροι ανεγκέφαλοι, που προφητεύουν κάθε τόσο ότι είμαστε στα πρόθυρα της διάλυσης της Τουρκίας, με τη βοήθεια ασφαλώς της συμμαχίας με το Ισραήλ. Αυτό που έχει σίγουρα διαλυθεί εδώ και πολύ καιρό είναι το μυαλό μας και οποιοδήποτε εθνικό σχέδιο, γι¨αυτό και καταλήξαμε πρόσφατα στην αγκάλη του ΔΝΤ.

Ας δοκιμάσουμε όμως προς στιγμήν να πάρουμε στα σοβαρά τα λεγόμενα.
Αν αύριο, επιστρέψουν στην εξουσία οι κεμαλιστές, και τα ξαναφτιάξουν με το Ισραήλ, τι θα κάνουν οι Ναπολέοντες και οι Μέτερνιχ;
Αν στο μεταξύ ο Ερντογάν με το κύρος που τώρα διαθέτει στον μουσουλμανικό κόσμο πείσει είκοσι ή τριάντα χώρες να αναγνωρίσουν την ΤΔΒΚ, τι θα κάνουν τότε οι κουτοπόνηροι, ιδιοτελείς φωστήρες της Λευκωσίας;
Αν αντίθετα, ο μουσουλμανικός κόσμος πιάσει φωτιά και γίνει η Τουρκία Ιράν, θα επιθυμούσαμε να είμαστε στην πρώτη γραμμή μιας τέτοιας σύγκρουσης;

Ρωτήστε τους οπαδούς του ελληνοϊσραηλίνού άξονα και περιμένετε απαντήσεις.
Δεν υπάρχουν.
Δεν υπάρχει καμιά συζήτηση, υπάρχει μόνο πρωτογονισμός και ιδιοτέλεια, υπάρχει η έλξη της δύναμης και η συνήθεια της υποτέλειας.
Ο γράφων δεν έχει καμία αντίρρηση για την ανάπτυξη των ελληνοισραηλινών σχέσεων, αρκεί να μην είναι λεόντεια η βάση τους, να είναι ισορροπημένες και να μη διαταράσσουν βάναυσα την διεθνή εικόνα και ακτινοβολία της Ελλάδας.

Γιατί εκτός από τον ρεαλισμό της δύναμης, υπάρχει επίσης στη διεθνή πολιτική η δύναμη της ηθικής και η σοφία της ιστορίας, αλλοιώς οι Αμερικανοί θα κέρδιζαν, δεν θα έφευγαν ντροπιασμένοι από το Βιετνάμ, το Ιράκ, το Αφγανιστάν αύριο.
Οι ‘Eλληνες δεν είμαστε Σταυροφόροι, ζούμε χιλιάδες χρόνια εδώ και θέλουμε να ζήσουμε άλλα τόσα.
Δεν μπορούμε να αντέξουμε τη συσπείρωση πίσω από την Τουρκία όλου του Ισλάμ και αυτό θα καταφέρουμε στο τέλος όπως πάμε κι αφού θα έχουμε διασπαθίσει όλο το τεράστιο αυτό κεφάλαιο που δημιούργησε ιδίως ο Ανδρέας Παπανδρέου με την πολιτική του, μια πολιτική που μιμείται τώρα ο Ταγίπ Ερντογάν!

Αλλά δεν ήταν μόνο ο Ανδρέας. Αν υπάρχει ένα ζήτημα που συσπείρωσε τους περισσότερους ¨Ελληνες πολιτικούς, πολύ διαφορετικούς κατά τα άλλα μεταξύ τους, ήταν η ανάγκη εξισορρόπησης, καλών σχέσεων με τον αραβομουσουλμανικό κόσμο.
Καραμανλής, Γρίβας, Μακάριος, Λυσσαρίδης, Μιχάλης Ράπτης, ακόμα και ο Γεώργιος Παπαδόπουλος κατάλαβαν, ένοιωσαν τη σημασία του αραβικού κόσμου, κατάλαβαν ότι για την Ελλάδα η Ανατολή είναι η πολιτιστική ενδοχώρα της, η ήπια ισχύς της, το δικό της στρατηγικό βάθος.
Δεν έχουμε πυραύλους, δεν είμαστε δισεκατομμύρια, δεν έχουμε υψηλή τεχνολογία.
Είμαστε όμως η χώρα του Παρθενώνα και του Περικλή, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Πρωταγόρα, που γέννησε την ελευθερία και τη δημοκρατία, ο λαός του 1821, του 1941-44, του 1955-59.
Αυτό είναι το κεφάλαιό μας και καλό είναι, στα πλαίσια ασφαλώς κάποιου ρεαλισμού που η ζώη επιβάλλει, να κυττάμε να μη το βρωμίσουμε, να το παραδώσουμε αλώβητο στις επόμενες γενηές των Ελλήνων
.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Eπίκαιρα, στις 19.8.2010
Konstantakopοulos.blogspot.com
.
.
Βλ. και
Βλ.

28.8.10

Εικονικότητα

Από το ιστολόγιο Through the Loophole

Aν ο θάνατος ήταν ευγενικός ή έστω σκάμπαζε λιγάκι από τεχνολογία,
θα σου άφηνε ένα περιθώριο να συμμαζέψεις
όλες σου τις προσομειώσεις πριν πεθάνεις.
Αλλά δεν είναι, και έτσι σκέφτεσαι το spam που θα συνεχίσει
να μπουκώνει τους λογαριασμούς του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σου
τις αναπάντητες που θα ρχονται στο κινητό σου,
και τις αιτήσεις φιλίας που θα συσσωρεύονται στο λογαριασμό του facebook,
και νιώθεις βαθιά ντροπή που δεν θα μπορέσεις να πεθάνεις όλος μαζί,
μία φορά, χωρίς να σε κοροϊδεύουν από τον κόσμο των ζωντανών
τα πολυάσχολα αντίγραφά σου.

27.8.10

Αμέρικα, Αμέρικα !!: Χαρτί υγείας και σακκούλες σκουπιδιών κουβαλούν μαθητές στα σχολεία, Φώτα στους δρόμους το βράδυ Γιοκ, Λεωφορεία, Πυροσβεστική Γιοκ....


Από το άρθρο [ Δρόμοι ] του Ρούσσου Βρανά στα ΝΕΑ

Μέχρι εκεί...
... έφτασε η Αμερική: ζητούν από τους γονείς να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο με ένα χαρτί τουαλέτας παραμάσχαλα.
Και όχι μόνο με αυτό, αλλά και με ένα σωρό άλλα είδη που κάποτε τα παρείχαν δωρεάν τα σχολεία.
Είναι μια τάση ανησυχητική, την οποία περιγράφουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και που φορτώνει στις πλάτες των γονέων τα οικονομικά βάρη τα οποία άλλοτε σήκωνε το κράτος με τα λεφτά των φορολογουμένων (σήμερα πού να περισσέψουν με τόσους τραπεζίτες;).

Ενα περιοδικό...
... το «Σάλον», χαρακτηρίζει αυτή την τάση «ιδιωτικοποιήσεις από την πίσω πόρτα». «Εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται κάτι παράλογο» γράφει η Αλίσα Μπατιστόνι. «Ομως, ποιος ρωτάει τους γονείς που παλεύουν καθημερινά να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους; Και γιατί το κράτος να φορτώνεται σε αυτούς που έτσι κι αλλιώς πληρώνουν φόρους για να συντηρούνται τα δημόσια σχολεία;». Οι ιδιωτικοποιήσεις από την πίσω πόρτα δεν περιορίζονται μόνο στα δημόσια σχολεία.
Οι Πολιτείες του Μιζούρι, της Τζόρτζιας και της Αριζόνας ήδη έκαναν περικοπές στα συστήματα μεταφορών.
Ετσι, χιλιάδες άνθρωποι δεν ξέρουν πια πώς να πάνε στη δουλειά τους.
Καταφεύγουν λοιπόν σε ιδιωτικά μέσα μεταφοράς.
Πολλές πολιτείες έχουν κόψει ακόμη και τις πιστώσεις για την πυροσβεστική και την αστυνομία, με αποτέλεσμα να υπάρχει υστέρηση στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών και της εγκληματικότητας.
Οι περικοπές στο πυροσβεστικό σώμα υποχρεώνουν τους κατοίκους ευπαθών περιοχών να αναθέτουν σε ιδιωτικές εταιρείες πυρόσβεσης την προστασία των κατοικιών τους.
Σαν να επιστρέφει έτσι ο χρόνος στην Αμερική του 19ου αιώνα, όταν ιδιωτικές πυροσβεστικές εταιρείες παράβγαιναν η μία με την άλλη ποια θα πρωτοσβήσει τη φωτιά για να εισπράξει την αμοιβή. Για να εξοικονομήσουν χρήματα από τον λογαριασμό του ηλεκτρικού, πολλές αμερικανικές πόλεις έχουν αρχίσει να σβήνουν ακόμη και τα φώτα στους φανοστάτες των δρόμων.

Οι ιδιωτικοποιήσεις...
... από την πίσω πόρτα μειώνουν την ποσότητα και την ποιότητα των υπηρεσιών προς τους πολίτες. «Ασφαλώς, ορισμένες περικοπές είναι απαραίτητες σε χαλεπούς καιρούς» γράφει η Αλίσα Μπατιστόνι που ελπίζει πως αυτές οι περικοπές θα είναι προσωρινές, ώσπου να ξεπεραστεί η κρίση. «Ομως, όταν αποφασίζουμε πως είναι προτιμότερο να σβήσουμε τα φώτα στους δρόμους και να καταργήσουμε γραμμές λεωφορείων από το να φορολογήσουμε τους πλούσιους, είναι σαν να αποφασίζουμε πως η ποσότητα και η ποιότητα των δημόσιων αγαθών πρέπει να καθορίζονται από το πορτοφόλι εκείνου που αντέχει να τις πληρώσει».

Με τις περικοπές...
... γενικά, όχι μόνο στην Αμερική αλλά και στις υπόλοιπες χώρες που μαστίζονται από την κρίση, παίζεται ένα ανέντιμο παιχνίδι: όλες οι κυβερνήσεις τις χαρακτηρίζουν προσωρινές, χωρίς καμία τους να δεσμεύεται γι΄ αυτό.
Και ελπίζουν ότι οι απλοί πολίτες, αργά ή γρήγορα, θα συνηθίσουν να ζουν μια φτωχότερη και λιγότερο αξιοπρεπή ζωή,
ενώ οι πλούσιοι θα αγοράζουν με τα λεφτά τους τις υπηρεσίες εκείνες που άλλοτε το κράτος παρείχε σε όλους.

24.8.10

Κρούγκµαν:"Ασύνετοι και αδίστακτοι αυτοί που κυβερνούν γνωρίζουν πως τα µέτρα λιτότητας δεν είναι για να εξυπηρετήσουν την ανάπτυξη, αλλά τους τραπεζίτες".

.

Απόσπασμα από το άρθρο [ Δρόµοι ] 23/8/2010 
του Ρ. Βρανά στα ΝΕΑ 

Η λατρεία...
... των αγορών απαιτεί και άλλη λιτότητα. Παντού.
Σε όλον τον κόσµο. Επειδή µόνο τότε οι θεοί των αγορών θα ανταµείψουν τους πιστούς µε οικονοµική ανάπτυξη. Θα χρειαστεί βέβαια πίστη τυφλή, θεότυφλη, γιατί αυτό δεν συνέβη σχεδόν ποτέ στο παρελθόν.
Σε µια αποκαλυπτική έρευνά τους, οι οικονοµολόγοι Μάικ Κόντσαλ και Αρτζαν Τζεγιάντεφ του Ινστιτούτου Ρούζβελτ αποµυθοποίησαν το µόνιµο επιχείρηµα όλων σχεδόν των δυτικών κυβερνήσεων ότι η λιτότητα οδηγεί στην ανάπτυξη……

Στην έρευνά τους...
... οι δύο επιστήµονες παραθέτουν τα κυριότερα συµπεράσµατά τους:
 «Η Ιστορία έχει δείξει πως οι χώρες δεν µειώνουν τα ελλείµµατά τους σε περίοδο ύφεσης.
Τα αντιµετωπίζουν όταν δεν υπάρχει ύφεση.
Οταν οι χώρες κάνουν περικοπές σε περίοδο ύφεσης, συχνά καταλήγουν σε µείωση της ανάπτυξης και αύξηση του χρέους. .....
.Ο Κρούγκµαν καταλήγει στο συµπέρασµα πως όλα αυτά δείχνουν πόσο ασύνετα κυβερνάται ο κόσµος µας σήµερα. Ασύνετοι και αδίστακτοι αυτοί που τον κυβερνούν γνωρίζουν καλά πως όταν επιβάλλουν σήµερα µέτρα λιτότητας δεν είναι για να εξυπηρετήσουν την ανάπτυξη, αλλά τους τραπεζίτες.

Οι υποτακτικοί...
... των τραπεζιτών επιµένουν σε τελετές ανθρωποφαγίας. Διαποµπεύουν ακόµη και τους πιο έγκυρους οικονοµολόγους του συστήµατος, ακόµη και τον Κρούγκµαν, ακόµη και τον Στίγκλιτς, που τολµούν να διαφωνήσουν µαζί τους και να υποστηρίξουν ότι τα µέτρα λιτότητας σε περίοδο ύφεσης ισοδυναµούν µε αυτοκτονία. Και είναι ικανοί να δώσουν το κώνειο τον Σωκράτη, να ξανακάψουν τον Τζορντάνο Μπρούνο, να ξαναδικάσουν τον Γαλιλαίο, προκειµένου να περάσει το δικό τους.

Γιατί σήµερα το σύστηµα δεν είναι πια αυτό που ήταν άλλοτε. Είναι υποταγµένο στη δικτατορία που έχουν επιβάλει οι τραπεζίτες.



Απόσπασμα από το άρθρο [ Δρόµοι ] 24/8/2010
του Ρ. Βρανά στα ΝΕΑ

Οταν έχεις...
... ξεμείνει στον άσο, δεν σκέφτεσαι το αύριο. Είναι πολυτέλεια.
Ο αριθμός των αμερικανών εργαζομένων που βάζουν χέρι στο κομπόδεμα για τα γεράματά τους έχει φτάσει σε ύψος ρεκόρ, σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Φιντέλιτι.
Με πραγματική ανεργία στο 20% και μειώσεις των μισθών παντού, δεν δίνουν πια δεκάρα για το αύριο. Βάζουν χέρι στα λεφτά για τη σύνταξη που θα πάρουν (;) αύριο, για να επιζήσουν σήμερα.

Η έρευνα...
... πιστοποιεί την κατάρρευση της μεσαίας τάξης. Και χωρίς μεσαία τάξη δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη.
Γι΄ αυτό, διαβάζοντας κάθε τόσο τα επίσημα στοιχεία των κυβερνήσεων που όλο προαναγγέλλουν μια ανάκαμψη από την κρίση, που όμως δεν έρχεται ποτέ, ο οικονομολόγος Τζέραλντ Σελέντε μιλάει για μια «επιχείρηση συγκάλυψης».
Ο ίδιος είναι πεπεισμένος ότι ο κόσμος βαδίζει σε μια ακόμη βαθύτερη ύφεση, με κοινωνικές αναταραχές και ταξικούς πολέμους. «Η κρίση δεν έληξε ποτέ», λέει. «Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμη μεγαλύτερη ύφεση.

Οι διαμαρτυρίες...
... που λίγο έλειψε να μετατραπούν σε ταραχές την προηγούμενη εβδομάδα στην Ατλάντα, όταν 30.000 άνθρωποι απαιτούσαν να χωρέσουν στη λίστα αναμονής ενός προγράμματος στέγασης είναι, σύμφωνα με τον Σελέντε, ενδεικτικές για το μέλλον.
 «Οποιος θέλει σήμερα να ανοίξει μια καλή επιχείρηση, θα πρέπει να σκεφτεί την κατασκευή λαιμητόμων», λέει δηκτικά.
«Γιατί έχει ξεχειλίσει η οργή. Οι άνθρωποι έχουν πια σιχαθεί».
Σε εκείνους που κάθε τόσο μιλούν για καλύτερες μέρες, ο αμερικανός οικονομολόγος λέει πως οι αναγκαίες προϋποθέσεις για οικονομική ανάκαμψη δεν υπάρχουν πουθενά. Δεν υπάρχει παραγωγή:
«Από μια χώρα εμπόρων, βιοτεχνών και βιομηχάνων, γίναμε μια χώρα υπαλλήλων και ταμιών. Πρέπει να επιστρέψουμε στη βιομηχανία».
Αυτή η θλιβερή διαπίστωση του Σελέντε για την Αμερική ισχύει για όλες τις δυτικές χώρες που εφάρμοσαν το νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο, το οποίο έθαψε την παραγωγή για να εκθρέψει χρηματιστές και τραπεζίτες.

Η επιχείρηση...
... συγκάλυψης της αλήθειας όμως συνεχίζεται από τις κυβερνήσεις που, παρά την εξόφθαλμη αποτυχία αυτού του συστήματος, επιμένουν στα ίδια.
Στην περίπτωσή τους ταιριάζει απόλυτα ο ορισμός του Αϊνστάιν για την παράνοια:
«Να κάνεις το ίδιο πράμα ξανά και ξανά κι ωστόσο κάθε φορά να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα».

23.8.10

" Απελαύνουν τους Τσιγγάνους και δεν Μιλάς, Μετά....Στο Τέλος θα Έρθουν για Σένα, αλλά...."

"Υπάρχει ένας λαός που περισσεύει, και πάλι, αυτές τις ημέρες στην Ευρώπη: οι Ρομά. Αυτούς που περιφρονητικά αποκαλούμε «γύφτους».
Ο Σαρκοζί τους απελαύνει κακήν κακώς από τη Γαλλία.
Κατεδαφίζει τους καταυλισμούς και τους στέλνει πίσω στις χώρες τους, στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, όπου είναι, έτσι κι αλλιώς, ανεπιθύμητοι.
Οπως λέει και το τραγούδι:.
"Δεν έχω τόπο, δεν έχω ελπίδα/ δεν θα με χάσει καμιά πατρίδα"..
.
/
Οι Ρομά είναι ένας λαός που κουβαλά στην πλάτη του όλα τα συστατικά της λαϊκής φαντασίωσης του φόβου: φτώχεια, έλλειψη μόνιμης στέγης, χωρίς πατρίδα, μυστηριώδης καταγωγή, εγκληματικότητα.

Κουβαλά, επίσης, τα ρομαντικά μας στερεότυπα- αυτό που θα θέλαμε να ήμασταν, εμείς οι μηγύφτοι, στην εξωτική μας εκδοχή: ο γύφτος ως «παιδί του ανέμου», ως ελεύθερος κι ωραίος, ως αναρχικός που χορεύει στο φως του φεγγαριού, που κοιμάται κάτω από τα άστρα του ουρανού και ζει για τη στιγμή χωρίς να νοιάζεται για το αύριο.
.
Προπαντός, οι Ρομά κουβαλούν την πιο βαριά ευρωπαϊκή κληρονομιά του εικοστού αιώνα, εκείνη του ναζιστικού Ολοκαυτώματος.
Περισσότεροι από 500.000 Τσιγγάνοι δολοφονήθηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Αλλά αυτή είναι μια ιστορία την οποία σπάνια θυμόμαστε.
Οι Ρομά δεν έχουν θέση στις βαρυσήμαντες επετείους.
Στις δίκες των ναζί δεν νοιάστηκε κανείς να καλέσει ως μάρτυρα ούτε έναν Τσιγγάνο.
Ευτυχώς που υπάρχουν τα ιστορικά ντοκουμέντα για να μας θυμίσουν ότι οι ναζί έδωσαν ιδιαίτερη προσοχή στο λεγόμενο «νομαδικό πρόβλημα των Τσιγγάνων».
Στο Αουσβιτς υπήρχε ειδικό τμήμα γι΄ αυτούς: το Ζigeunerlager.
.
Οι Τσιγγάνοι δεν πέθαναν μόνο στο Αουσβιτς.
Δολοφονήθηκαν κατά χιλιάδες και στο Νταχάου, στο Μαουτχάουζεν, στο Λάχενμπακ, στο Μάζντανεκ.
Το σήμα κατατεθέν των Τσιγγάνων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ήταν ένα αναποδογυρισμένο τρίγωνο με το γράμμα Ζ στο κέντρο.
Οι ναζί, στην επίμονη αναζήτησή τους για τη φυλετική τελειότητα, εντόπισαν στα γονίδια των Τσιγγάνων το wandertrieb: το ένστικτο του νομαδισμού.
Ο Τσιγγάνος, σύμφωνα με τη ναζιστική θεωρία, γεννιέται με τη ροπή για κλοπή, απάτη, έγκλημα και περιπλάνηση. Δεν μπορείς να τον διορθώσεις και να τον εντάξεις. Η καλύτερη λύση είναι η εξαφάνισή του.
Ηταν εκείνη την εποχή που ένας παπάς, ο Μartin Νiemoeller, συμπύκνωσε την τραγική εμπειρία σε αυτούς τους στοίχους:
.
«στην αρχή απέλασαν τους Τσιγγάνους και εσύ δεν μίλησες/
 μετά απέλασαν τους Εβραίους, τους συνδικαλιστές, εσύ πάλι δεν μίλησες/
 στο τέλος ήρθαν να πάρουν εσένα. Δεν είχε μείνει όμως κανείς να διαμαρτυρηθεί»...
.
Αυτές τις ημέρες στη Γαλλία η κυβέρνηση του Σαρκοζί αποφάσισε να απελάσει μαζικά τους Ρομά. Δεν τους θεωρεί ευρωπαίους πολίτες. Στην πραγματικότητα δεν τους θεωρεί ούτε ευρωπαίους ούτε πολίτες. Τους θεωρεί απλά παρείσακτους και υποψήφιους εγκληματίες.
.
Ο Σαρκοζί προσφέρει στους ζαλισμένους πολίτες, από την οικονομική κρίση και την ανεξέλεγκτη παγκοσμιοποίηση, εύκολους αποδιοπομπαίους τράγους.
Ελπίζει με αυτόν τον τρόπο να σταματήσει την κατρακύλα που έχει πάρει η δημοτικότητά του.
Η μέθοδος είναι δοκιμασμένη: προσφέρεις στον λαό αποδιοπομπαίους τράγους και εισπράττεις καλύτερα αποτελέσματα στις δημοσκοπήσεις.
Ειδικά σε μια εποχή κατά την οποία οι πολιτικοί αδυνατούν να προσφέρουν οτιδήποτε άλλο στους πολίτες...
.
Σε κάθε περίπτωση, η «γαλλική υπόθεση» των Ρομά φέρνει ξανά στο προσκήνιο την ευρωπαϊκή διάσταση του θέματος. Την ευρωπαϊκή διάσταση αυτών των πολιτών της Ευρώπης που δεν θεωρούνται ακόμα πολίτες της.
Δεν θεωρούνται καν πολίτες των χωρών καταγωγής τους.
.
«Αυτήν την εποχή βρισκόμαστε σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης», ακούς να σου λένε δεξιά και αριστερά. Ετσι είναι. Αλλά οι συνθήκες έκτακτης ανάγκης δεν έχουν να κάνουν μόνο με την ασφάλεια.
Υπάρχει έκτακτη ανάγκη προστασίας στην Ευρώπη των δικαιωμάτων των ανθρώπων και των μειονοτήτων.
Υπάρχει έκτατη ανάγκη να ξανασκεφτεί η Ευρώπη τι σημαίνει ένταξη ανέστιων και σχέσεις ανάμεσα στα ευρωπαϊκά κράτη, μέλη πια της ίδιας ευρωπαϊκής οικογένειας.
Εάν αυτό δεν συμβεί, εάν οι ευρωπαίοι ηγέτες επιλέξουν τη σιωπή, τότε είναι ορατός ο κίνδυνος να δούμε πολύ γρήγορα να φυτρώνουν παντού στην Ευρώπη «επιτροπές εθνοφυλάκων», εγγυητές της εθνικής και φυλετικής καθαρότητας, αδυσώπητες εθνοτικές συγκρούσεις, πογκρόμ, γκέτο, αδιαπέραστα σύνορα. Οχι πια ανάμεσα σε κράτη, αλλά ανάμεσα σε γειτονιές της ίδιας πόλης.
.
Στην περίπτωση των Ρομά πρέπει κανείς να δει όλες τις όψεις της πραγματικότητας.
Να ακούσουμε, προπαντός, τους εκπροσώπους των ίδιων των Ρομά που εδώ και χρόνια καταγγέλλουν τον συστηματικό διωγμό τους από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
.
Η Ρουμανία, ιδιαίτερα, κατηγορείται ότι έχει θέσει σε εφαρμογή μια πολιτική συστηματικής απέλασης των Ρομά.
Ειδικά από το 2007, αφ΄ ότου έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ήταν τότε ακριβώς που ο ιταλός υπουργός Εσωτερικών, Τζουλιάνο Αμάτο, είχε μιλήσει για αναγκαστική έξοδο των Ρομά από τη Ρουμανία. Τα λόγια του είχαν εισπράξει την απόλυτη αδιαφορία).
Οπως καταγγέλλουν οι εκπρόσωποί τους, οι Ρομά στη Ρουμανία διώχνονται από τις δουλειές, από τα σπίτια, από τα σχολεία. Σε αυτές τις συνθήκες, προτιμούν τις χωματερές της Ιταλίας και της Γαλλίας παρά τις πόλεις της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας ή της Σλοβακίας.
.
εν είναι τα φώτα των δυτικών πόλεων που έλκουν τους Ρομά.
Δεν είναι η έμφυτη τάση τους για νομαδισμό.
Δεν είναι καν η φτώχεια η κύρια αιτία που τους διώχνει από τις πατρίδες τους.
Είναι, πάνω απ΄ όλα, η ξενοφοβία και ο ρατσισμός. Τώρα αντιμετωπίζουν ξενοφοβία και ρατσισμό και αλλού. Κανείς δεν τους θέλει.
Οι Ρομά αποτελούν, και πάλι, έναν περιττό λαό στην Ευρώπη.
Οι ναζί μιλούσαν για «περιττές υπάρξεις». Παρατραβηγμένος μάλλον ο συλλογισμός, αλλά κάπως αναπόφευκτος. Και σφόδρα θλιβερός...
.
Οι Βρυξέλλες «υπενθύμισαν» τις προάλλες στο Παρίσι ότι οι Ρομά είναι ευρωπαίοι πολίτες. Πρέπει να υπενθυμίσουν, όμως, επειγόντως στο Βουκουρέστι και τη Σόφια ότι επιβάλλεται να σταματήσουν οι διωγμοί και οι διακρίσεις εις βάρος των Ρομά πολιτών τους.
Αλλιώς, μετά το «φωτεινό» παράδειγμα της Γαλλίας, οι διωγμοί των Ρομά κινδυνεύουν να εξαπλωθούν σαν επιδημία στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
Ο ζαλισμένος λαός διψά αυτήν την εποχή για αποδιοπομπαίους τράγους. Και όταν οι αρχές του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απαξιώνονται, τα πογκρόμ παραμονεύουν...

http://gazikapllani.blogspot.com

22.8.10

ΔΙΟΔΙΑ ΤΕΛΟΣ. Τυπώστε και τοποθετήστε την επιγραφή στο παρ-μπρίζ του οχήματός σας και περάστε ελεύθερα!!!

Ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις λαμβάνει το κίνημα των πολιτών που αρνούνται να καταβάλουν το αντίτιμο σε ορισμένους σταθμούς διοδίων ανά την Ελλάδα.
.
Οι αυξήσεις που σημειώθηκαν τα τελευταία δύο έτη κυμαίνονται από 35 έως και 50% ενώ εκατοντάδες χιλιόμετρα του εθνικού οδικού δικτύου παραμένουν θανατηφόρα επικίνδυνα.
.
Το πρόβλημα είναι πολυδιάστατο και αποτελεί πρόκληση για την κοινωνία, σε μια εποχή που εκατομμύρια καταναλωτές ασφυκτιούν μέσα στα καινούρια οικονομικά δεδομένα:

Η κοινοτική οδηγία 1999/62, η οποία τροποποιείται με την 2006/38/ΕΚ που η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καν ενσωματώσει στην ελληνική έννομη τάξη, θέτει τις προδιαγραφές των οδικών δικτύων όπου τοποθετούνται σταθμοί διοδίων.
Διαχωριστική νησίδα και περισσότερες από μία λωρίδες αποτελούν χαρακτηριστικά που εθνικές οδοί όπως η Κορίνθου-Πατρών ουδέποτε διέθεταν, έχοντας χαρακτηριστεί ως το πιο επικίνδυνο εθνικό δίκτυο στην Ευρώπη.

Για αυτόν όμως το δρόμο οι διερχόμενοι οδηγοί είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλουν αντίτιμο! Στην ουσία, καλούνται να πληρώνουν ένα οδικό δίκτυο που σε ορισμένα σημεία αποτελεί αυτή τη στιγμή εργοτάξιο, που η ολοκλήρωση της ανακατασκευής του θα πραγματοποιηθεί μετά από χρόνια με αποτέλεσμα αμφίβολο και όπου δεκάδες ζωές χάνονται κάθε χρόνο.
Και φυσικά τα ίδια ακριβώς ισχύουν και σε άλλα πρωτόγονα οδικά δίκτυα πολλών περιοχών της Ελλάδας.

Ανεξάρτητα όμως από την ποιότητα των εθνικών οδών, σημαντικό πρόβλημα υφίσταται για χιλιάδες κατοίκους διαφόρων δήμων που τέμνει το εθνικό οδικό δίκτυο, οι οποίοι προκειμένου να μεταβούν στην εργασίες τους ή στις καθημερινές δουλειές τους, αναγκάζονται να καταβάλλουν διόδια σε κάθε διέλευσή τους!

Τέτοιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν στον υπερθετικό βαθμό οι κάτοικοι και εργαζόμενοι των περιοχών από Αφίδνες μέχρι τον Ωροπό, οι οποίοι στην ουσία δεν έχουν δικαίωμα εναλλακτικής επιλογής, καθώς οι παράδρομοι είναι ημιτελείς και επικίνδυνοι
.
(πηγή: Επιτροπές Αγώνα Ενάντια στα Διόδια, epitropesdiodiastop.blogspot.com).

Μάλιστα, σύμφωνα με το Ν. 2539/1997, οι κάτοικοι περιοχών όπου λειτουργούν σταθμοί απαλλάσσονται από την υποχρέωση καταβολής διοδίων.

Η ΕΚΠΟΙΖΩ δηλώνει ότι συμμετέχει στο κίνημα κατά της αυθαίρετης επιβολής διοδίων και καλεί τους καταναλωτές να μην πληρώνουν διόδια τόσο στους πολλούς δρόμους άθλιας ποιότητας όσο και στους σταθμούς διοδίων της περιοχής κατοικίας ή εργασίας τους.

Σε περίπτωση που καταναλωτής αρνηθεί να πληρώσει, δεν υφίσταται καμία απολύτως ποινική ευθύνη, όπως άλλωστε έχουν δηλώσει επανειλημμένως και εκπρόσωποι της Τροχαίας.

Η μόνη ενέργεια που μπορεί να πράξει η εταιρία που έχει αναλάβει τη διαχείριση των διοδίων είναι να διεκδικήσει το αντίτιμο δικαστικά, με τη διαδικασία των πολιτικών δικαστηρίων. Ακόμα και στην περίπτωση του Ν. 3555/2007 (με τον οποίο επικυρώθηκε η σύμβαση του ελληνικού δημοσίου με την εταιρία «ΝΕΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.»), όπου επιβάλλεται πρόστιμο στο 20πλάσιο του αντιτίμου, όπως αναφέρει! το κίνημα των Επιτροπών Αγώνα Ενάντια στα Διόδια, η σχετική διάταξη είναι αντισυνταγματική.

Οι καταναλωτές λοιπόν που αρνούνται να πληρώσουν διόδια θα πρέπει να γνωρίζουν ότι:
.
1. Η Τροχαία δεν έχει καμία απολύτως δικαιοδοσία παρέμβασης.
.
2. Η πράξη τους δεν τιμωρείται ούτε ποινικά ούτε διοικητικά από το ελληνικό δημόσιο.
.
3. Δεν είναι υποχρεωμένοι να δώσουν τα στοιχεία τους στον υπάλληλο των διοδίων παρά μόνο τον αριθμό κυκλοφορίας του οχήματός τους.
.
4. Σε περίπτωση που οι υπάλληλοι των διοδίων κωλυσιεργούν προκειμένου να τους προκαλέσουν ψυχολογική πίεση λόγω των οχημάτων που ακολουθούν, μπορούν .να ανεβάσουν την μπάρα μόνοι τους και να φύγουν!

Η ΕΚΠΟΙΖΩ, τέλος, δηλώνει ότι θα συμμετέχει με κάθε νόμιμο μέσο στον αγώνα κατά του παράλογου καθεστώτος διοδίων που επικρατεί.


http://trupokarudos.blogspot.com/2010/08/blog-post_3657.html
ekpizo.gr
http://koukfamily.blogspot.com/

16.8.10

«Νιου Γιορκ Τάιμς»: Aμερικανικό Πεντάγωνο = CIA σε 12 Χώρες και 2 Ηπείρους

.
"Οποιος δεν υποτάσσεται σ' εμάς θα χτυπιέται!
Αμερικανοί και σύμμαχοι
ομολογούν κυνικά ότι Αφγανιστάν και Ιράκ
είναι απλώς μαθήματα για να οργανώσουν καλά τις Ένοπλες
Δυνάμεις τους. ΚΑΤΑ το δόγμα, οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους
πρέπει να αναλάβουν προληπτική στρατιωτική δράση,
για να εξουδετερώσουν κάθε πιθανή απειλή. Θα καταλαμβάνουν
«εχθρικές προς την παγκοσμιοποίηση» χώρες, θα τις αφοπλίζουν
και θα εγκαθιδρύουν καθεστώς κατοχής, ώστε να μην υπάρχουν
εμπόδια στην πρόσβαση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους
στις περιοχές με πόρους ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντά τους.

ΚΑΤΑΡΓΕΙ, δηλαδή, το αμερικανικό αυτοκρατορικό δόγμα την εθνική
κυριαρχία των κρατών και το διεθνές δίκαιο, διότι πάνω απ' όλα είναι το
«ζωτικό συμφέρον των ΗΠΑ» και τίποτε άλλο.

ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ να εξυπηρετηθεί αυτό το υπέρτατο συμφέρον,
τα αμερικανικά
εφιαλτικά σενάρια προβλέπουν ακόμη και την
εξαφάνιση αντιφρονούντων λαών από προσώπου Γης, με τη
χρησιμοποίηση νέων αποτελεσματικών όπλων,
χωρίς να αποκλείονται και τα πυρηνικά!"
Βλ.
ΗΠΑ: ΑΡΧΙΣΕ ο Γ' Παγκόσμιος Ελευθεροτυπία, 13.12.2003
Αυτήκοος μάρτυρας η ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ
.

.
Ακολουθεί άρθρο της ΕΡΣΗΣ ΒΑΤΟΥ στην Ελευθεροτυπία

Σε 12 χώρες και δύο ηπείρους έχει διευρυνθεί ένας πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, που διεξάγουν οι ΗΠΑ στη σκιά, με τρόπους που θυμίζουν την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, όταν η Αμερική κατέφευγε σε μυστικές αποστολές για να πλήξει τη Ρωσία. Δεν είναι τυχαίο ότι δύο από τους πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου επανέκαμψαν σε κεντρικούς ρόλους.



Ακολουθώντας το δόγμα για επεμβάσεις «με νυστέρι», όλο και περισσότερες επιχειρήσεις σχεδιάζονται σε 12 χώρες από πράκτορες της CIA ή απλούς «εργολάβους»...
Η αμερικανική αεροπορική επίθεση κατά υπόπτων τρομοκρατών της Αλ Κάιντα τον περασμένο Μάιο στην Υεμένη, που εκτός από τους υπόπτους σκότωσε και έναν υψηλόβαθμο αξιωματούχο της τοπικής διοίκησης, γνωστό για τις μετριοπαθείς και διαμεσολαβητικές προσπάθειές του με τα ακραία στοιχεία, ήταν η αφορμή που βοήθησε να πέσει φως στο σκιώδη αυτό πόλεμο που διεξάγει η κυβέρνηση Ομπάμα.

Σύμφωνα με εκτενές δημοσίευμα των «Νιου Γιορκ Τάιμς», από τις ερήμους της Βόρειας Αφρικής μέχρι τα βουνά του Πακιστάν και τις σπαρασσόμενες από εθνικιστικές συγκρούσεις πρώην σοβιετικές Δημοκρατίες, οι ΗΠΑ έχουν ενισχύσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις τους και έχουν κλιμακώσει τις κατασκοπευτικές αποστολές σε περίπου 12 χώρες. Χρησιμοποιούν μη επανδρωμένα αεροσκάφη και ομάδες κομάντος, δίνουν «εργολαβίες» για να συγκεντρώσουν κρίσιμες πληροφορίες και εκπαιδεύουν τοπικούς συνεργάτες για αποστολές καταδίωξης τρομοκρατών.

Το δημοσίευμα λέει ότι, πέραν των ίδιων πόρων που χρησιμοποιεί για τη δουλειά, η αμερικανική κυβέρνηση έχει ζητήσει και έχει λάβει τη συνεργασία Ευρωπαίων συμμάχων, ιδίως για την περίπτωση της Βόρειας Αφρικής, κάτι που επιβεβαιώθηκε πρόσφατα, όταν γαλλικά αεροσκάφη έπληξαν στόχους στην Αλγερία.

Μείζονα ρόλο στο μυστικό πόλεμο διαδραματίζει η CIA, «που μετατρέπεται σε παραστρατιωτική οργάνωση τόσο όσο είναι και κατασκοπευτική, εξέλιξη που κατά πολλούς θα καταστήσει ασαφή τα όρια όταν θα πρέπει να ληφθεί απόφαση για μελλοντικές ημι-στρατιωτικές επιχειρήσεις». Στο Πακιστάν π.χ. τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη της CIA τακτικά πια ξεπερνούν τη συνήθη αποστολή καταφοράς πληγμάτων σε επιλεγμένους στόχους της Αλ Κάιντα για να εξουδετερώσουν εχθρικές βάσεις και αυτοκινητοπομπές. Κάτι που θα έπρεπε να κάνει ο στρατός. Το Πεντάγωνο από την πλευρά του «μοιάζει όλο και περισσότερο με τη CIA», σημειώνουν οι «Τάιμς». Ειδικές δυνάμεις, έχοντας λάβει τις λεγόμενες «εκτελεστικές διαταγές» μυστικά, εκτελούν κατασκοπευτικές αποστολές στη Μέση Ανατολή και αλλού. Αποστολές που κανονικά ανήκουν στην αρμοδιότητα των πολιτικών υπηρεσιών, οι οποίες τυπικά ελέγχονται από το Κογκρέσο. Οι ενέργειες του στρατού όμως όχι.

Της νέας μορφής επιχειρήσεων υπεραμύνεται το μέλος της Επιτροπής Πληροφοριών και Ενόπλων Δυνάμεων, Δημοκρατικός βουλευτής Ανταμ Σμιθ, υποστηρίζοντας ότι από τη στιγμή που «για πρώτη φορά στην Ιστορία κάποιος κήρυξε μυστικό πόλεμο εναντίον μας... κάνουμε χρήση ανάλογων στοιχείων για να απαντήσουμε».

Πολλοί ειδικοί στον τομέα της ασφάλειας συγκρίνουν τη νέα μορφή επιχειρήσεων -με το «νυστέρι» και όχι με το «σφυρί», όπως είχε πει τον Μάιο ο σύμβουλος του Ομπάμα σε θέματα τρομοκρατίας, Τζον Μπρέναν- με τις πρακτικές του Ψυχρού Πολέμου. Και δεν θεωρούν τυχαίο ότι ο Μάικλ Βίκερς, εκ των πρωταγωνιστών της αποστολής της CIA να εξασφαλίσει όπλα και χρήματα στους Αφγανούς μουτζαχεντίν τη δεκαετία του '80, καθώς και ο πρώην πράκτορας της CIA Ντιουέιν Κλάριτζ, που παραπέμφθηκε για το σκάνδαλο Ιράν-Κόντρας, επέστρεψαν σε κεντρικούς ρόλους.

Ο Βίκερς επιβλέπει τις ειδικές αποστολές του Πενταγώνου παγκοσμίως και ο Κλάριτζ ανέλαβε την εποπτεία ιδιωτικής επιχείρησης κατασκοπίας στο Πακιστάν, που χρηματοδοτείται από το Πεντάγωνο. *

12.8.10

"Διάσωση των Τραπεζών για τη Διάσωση του Συστήματος" και οι Τραπεζίτες Γελούν - Τι Έκαναν τα Δις που Πήραν; Σε τι ωφελήθηκε η Χώρα και οι Πολίτες;

.
Από το άρθρο [ Δρόµοι ] του Ρούσσου Βρανά στα Νέα

Πού πας, κυρά µου..;
... Ο δρόµος που πήρε η Ελίζαµπεθ Γουόρεν, καθηγήτρια της Νοµικής Σχολής του Χάρβαρντ, δεν είναι στρωµένος µε ροδοπέταλα. Η αµερικανική κυβέρνηση επιµένει πως την προορίζει να ηγηθεί µιας νέας επιτροπής για τον έλεγχο των µεγάλων τραπεζών. Οµως, η γυναίκα, που έχει διακριθεί στο κίνηµα υπέρ των καταναλωτών, βρίσκεται αντιµέτωπη µε διακοµµατική εχθρότητα στο Κογκρέσο. Γιατί όση απληστία κι αν επέδειξαν, ουδείς τραπεζίτης πρέπει να πάει στη φυλακή, ουδείς τραπεζίτης πρέπει να χάσει τη δουλειά του, ουδείς τραπεζίτης πρέπει να στερηθεί τα «τυχερά» του, ουδείς τραπεζίτης πρέπει να ξεβολευτεί.

Τα σχέδια...
... και νοµοσχέδια των κυβερνήσεων για τη διάλυση των γιγαντιαίων τραπεζικών µονοπωλίων δεν είναι παρά για τα µάτια του κόσµου. Και στην Αµερική και στην Ευρώπη. Απλώς οι τραπεζίτες θα κληθούν να υπογράψουν µερικά ακόµη έντυπα και να τηρήσουν µερικούς ακόµη νέους κανόνες, πιθανότατα µε τον ίδιο τρόπο που τους τήρησαν όταν προκάλεσαν την παγκόσµια χρηµατοπιστωτική κρίση. Και τα ερωτήµατα που βάζει κάθε λογικός άνθρωπος από την αρχή της κρίσης θα εξακολουθήσουν να παίρνουν την ίδια κυνική απάντηση. Ποιοι τσέπωσαν τα τρισεκατοµµύρια που έδωσαν οι κυβερνήσεις για τη διάσωση των µεγάλων τραπεζών;
Τι τα έκαναν; Σε τι βοήθησε αυτό τις χώρες και τους κοινούς θνητούς; Η ίδια απάντηση θα έρχεται απαράλλαχτη από παντού, όπως την έδωσε το 2008 ο αµερικανός υπουργός Οικονοµικών Χένρι Πόλσεν:
«Η διάσωση ήταν απαραίτητη για να αποτραπεί η ολική κατάρρευση του χρηµατοπιστωτικού συστήµατος». Και οι τραπεζίτες θα εξακολουθούν να χαµογελούν ειρωνικά. Γιατί είναι ίσως οι µόνοι που ξέρουν σε βάθος την αλήθεια. Και την ξέρουν τόσο βαθιά, που, παρά την καταλήστευση των φορολογουµένων για τη διάσωσή τους σε Αµερική και Ευρώπη, εξακολουθούν να µη δανείζουν ο ένας τον άλλον. Γιατί µόνον αυτοί είναι σε θέση να ξέρουν πόσο πραγµατικά κινδυνεύουν να χάσουν τα λεφτά τους από τους συναδέλφους τους (στους οποίους οι κοινοί θνητοί εξακολουθούν να παραδίδουν ανυποψίαστοι το υστέρηµά τους).

Η διάσωση...
... των τραπεζιτών µπαίνει πάνω ακόµη και από τη διάσωση του συστήµατος. Και ο συγγραφέας Λες Λίοπολντ αναρωτιέται: «Οταν οι τραπεζίτες που διασώθηκαν µε τα λεφτά των φορολογουµένων τα χρησιµοποιούν για να αποτρέψουν περιοριστικές νοµοθεσίες, όταν ο τραπεζικός τοµέας έχει γίνει ο κυρίαρχος τοµέας, όταν ενώ κερδίζει χρήµατα δεν δανείζει στην πραγµατική οικονοµία, όταν έχει µπλοκάρει τις πολιτικές διαδικασίες καθιστώντας αδύνατη κάθε µεταρρύθµιση των µεγάλων τραπεζών, όταν η διανοµή του πλούτου γίνεται ολοένα και πιο άνιση και πιο ακραία, όταν η ανεργία χρονίζει και η µεσαία τάξη φυτοζωεί, άραγε πώς θα µπορούσαµε να το πούµε αυτό το σύστηµα;».

Ο συγγραφέας µας...
... δεν µπαίνει καν στον κόπο να το πει καπιταλισµό. Τον θεωρεί ήδη κλινικά νεκρό. Γιατί ζούµε σήµερα σε µια παγκόσµια δικτατορία των µεγάλων τραπεζών, σε µια κοινωνία που αφήνει τους φτωχούς να ξεψυχούν και ανασταίνει δισεκατοµµυριούχους.


Βλ. και
Ανάλυση του Richard K. Moore Εδώ , Εδώ και Εδώ

11.8.10

Το δίχτυ

Από το ιστολόγιο Ιστορία γράφουν οι παρέες
με τίτλο: Το δίχτυ


«Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει,
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκίνα πάλι
»

Οταν είδα την παρακάτω φωτογραφία, νόμισα ότι τα δίχτυα μπήκαν για να προστατεύουν τους ανυποψίαστους πεζούς από σκουπίδια που πέφτουν απ’τον ...ουρανό.

Ο ανατριχιαστικός τίτλος όμως που την συνόδευε στο σχετικό δημοσίευμα ήταν «Προσπάθεια για βελτίωση των συνθηκών. Δίχτυα τοποθέτησε η Foxconn για να αποτρέψει τις αυτοκτονίες των εργατών της».
Και συνέχιζε το δημοσίευμα:

"Ενας ακόμη εργαζόμενος της Foxconn Technology, στην πόλη Σενζέν της νότιας Κίνας, αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει -την Πέμπτη- ανεβάζοντας σε 13 τα άτομα, που αυτοκτόνησαν ή αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν από την αρχή του έτους.

Το γεγονός ότι όλα τα συμβάντα αφορούν εργαζομένους κάτω των 25 ετών δημιουργεί εύλογα ερωτήματα. Εκπρόσωποι συνδικαλιστικών οργανώσεων κάνουν λόγο για εξοντωτικά ωράρια εργασίας και στρατιωτικού τύπου πειθαρχία, ζητώντας τη διεξαγωγή ανεξάρτητης έρευνας για τα αίτια των αυτοκτονιών και τις συνθήκες εργασίας στη Foxconn.

«Η γραμμή παραγωγής της Foxconn είναι τόσο καλά σχεδιασμένη, ώστε οι εργαζόμενοι δεν σταματούν ούτε δευτερόλεπτο, την ώρα της δουλειάς», καταγγέλλει ο Λι Τσιάνγκ, επικεφαλής του China Labor Watch, οργάνωσης για τα εργασιακά δικαιώματα ε έδρα τη Νέα Υόρκη, στην International Herald Tribune. Αυτήν την εκδοχή ενισχύουν πρόσφατα δημοσιεύματα του κινεζικού Τύπου, τα οποία αναφέρονται λεπτομερώς στις σκληρές συνθήκες εργασίας στα εργοστάσια της εταιρείας. Μερικά από αυτά περιγράφουν το αβάσταχτο βάρος που καλούνται να σηκώσουν οι εργαζόμενοι, προκειμένου να ανταποκριθούν στους απαιτητικούς ρυθμούς παραγωγής, να προσαρμοστούν στις κοινοβιακές συνθήκες διαβίωσης και να συμβιβαστούν με το πενιχρό εισόδημα των 150 δολαρίων τον μήνα.

Ο πρόεδρός της Τέρι Γκου, ο οποίος επισκέφθηκε -την Τετάρτη- τις εγκαταστάσεις της εταιρείας όπου εργάζονται και διαμένουν πάνω από 300.000 άνθρωποι, κυρίως εσωτερικοί μετανάστες από τις αγροτικές περιοχές της Κίνας, υποσχέθηκε ότι θα κάνει ό, τι μπορεί, προκειμένου να αποφευχθούν άλλα παρόμοια περιστατικά. Αλλωστε, πάγια θέση της εταιρείας είναι ότι δεν υπάρχει μία και μόνη ξεκάθαρη αιτία των αυτοκτονιών, αλλά ότι αυτές οφείλονται κυρίως σε προσωπικά προβλήματα - και όχι όπως λέγεται στο αυταρχικό διοικητικό σύστημά της. Αυτά στον καπιταλιστικό παράδεισο της Κίνας".

Στην Γαλλία, όμως, δεν βάζουν δίχτυα, γιατί έχουν το κοινωνικό κράτος που …προστατεύει τους εργαζόμενους. "Με καθυστέρηση αρκετών μηνών -και πολύ αργά για μερικούς υπαλλήλους της France Telecom- η γαλλική δικαιοσύνη αποφάσισε να διερευνήσει τις ενδεχόμενες ευθύνες τού άλλοτε μονοπωλίου τηλεπικοινωνιών της χώρας στην αυτοκτονία ενός στελέχους του τον περασμένο Αύγουστο. Πρόθεσή της είναι να κρίνει αν θα δικασθεί η γαλλική εταιρεία τηλεπικοινωνιών για φόνο εξ αμελείας στην περίπτωση του αυτόχειρα Νικολά Γκρενοβίλ, που άφησε σημείωμα στο οποίο επέρριπτε στην εταιρεία την ευθύνη για την κατάθλιψη που οδήγησε στην αυτοκτονία του τον περασμένο Αύγουστο. (…)

Εκείνο που επιβαρύνει τη θέση της γαλλικής εταιρείας και έχει συγκλονίσει τη γαλλική κοινωνία είναι πως ο Γκρενοβίλ δεν ήταν παρά ένας από το σύνολο των 37 υπαλλήλων της France Telecom που κατέφυγαν στην ακραία λύση της αυτοχειρίας τη διετία 2008-2009. Και μόνον ο αριθμός αυτός θα έπρεπε να έχει κινήσει νωρίτερα τις υποψίες των αρχών.

Μετά την ιδιωτικοποίησή της το 1997, η France Telecom βρίσκεται σε μια διαδικασία αναδιάρθρωσης με σκοπό τον ανασχηματισμό της σε σύγχρονη και ανταγωνιστική εταιρεία τηλεπικοινωνιών, ικανή να ανταγωνιστεί στο διεθνές περιβάλλον και την αγορά του Ιντερνετ. (…) σε πολλές περιπτώσεις η France Telecom επέλεξε να μεταθέσει υπαλλήλους της σε άλλες θέσεις, με συχνά διαφορετικό αντικείμενο από εκείνο της προηγούμενης εργασίας τους. Σύμφωνα με τα συνδικάτα των εργαζομένων SUD-PTT και CGT, η αναδιάρθρωση έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στις αυτοκτονίες των στελεχών της εταιρείας". (…)

Αλλά και στην Ελλάδα «Διπλασιάστηκαν οι αυτοκτονίες... Δύο αυτόχειρες την ημέρα, στην Ελλάδα του 2010, έναντι ενός του 2009», σύμφωνα με στοιχεία από τη Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία (1018), που λειτουργεί η ΜΚΟ Κλίμακα υπό την αιγίδα του υπουργείου Υγείας. «Εχουν τουλάχιστον διπλασιαστεί, εάν όχι τριπλασιαστεί», λέει ο κλινικός ψυχολόγος της Κλίμακας κ. Αρης Βιόλατζης, αναφέροντας ότι από περίπου μία την ημέρα που ήταν η συχνότητα των αυτοκτονιών το 2009, σήμερα έχουν ξεπεράσει τις δύο.
Το προφίλ των ανθρώπων που τηλεφωνούν ταυτίζεται σε μεγάλο βαθμό με αυτό εκείνων που προχωρούν στο απονενοημένο διάβημα. «Είναι άνθρωποι μέσα στην παραγωγική διαδικασία, άνθρωποι με ευθύνες, οικονομικές υποχρεώσεις, οικογένειες, δάνεια. Είναι άνθρωποι που νιώθουν ότι χάνουν την ταυτότητά τους», εξηγεί ο κ. Βιόλατζης. «Ανδρες που δεν βγάζουν χρήματα ικανά να υποστηρίξουν τις οικογένειές τους και αισθάνονται ότι χάνουν τον ρόλο τους. Ανθρωποι που ζουν μια κρίση ταυτότητας. Ανθρωποι πάντως που έχουν ήδη ψυχολογικά ή ψυχιατρικά προβλήματα».
Σύμφωνα με τα στοιχεία, περισσότερο ευάλωτη στην αυτοκτονία είναι η ηλικιακή ομάδα των 35-55.
Οσοι τηλεφωνούν στη γραμμή παρέμβασης της Κλίμακας είναι άνθρωποι που βρίσκονται σε απόγνωση, σε απελπισία. Νιώθουν ότι είναι βάρος στους άλλους, ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται γι' αυτούς. «Οι δεσμοί τους έχουν διαταραχθεί και αυτό είναι που παράγει τον αυτοκτονικό ιδεασμό». Τι είναι όμως αυτό που θα κάνει κάποιον να προχωρήσει την τελική ευθεία;

«Η αυτοκτονία είναι πολυπαραγοντικό φαινόμενο, δεν μπορούμε δηλαδή να τη σχετίσουμε μόνο με την οικονομική κρίση” συνεχίζει ο ...επιστήμων κος Βιολατζής, για να συμφωνήσει απόλυτα με τον πρόεδρο της Foxconn Τέρι Γκου που μας είπε παραπάνω “ότι δεν υπάρχει μία και μόνη ξεκάθαρη αιτία των αυτοκτονιών, αλλά ότι αυτές οφείλονται κυρίως σε προσωπικά προβλήματα - και όχι όπως λέγεται στο αυταρχικό διοικητικό σύστημά της».

Μου σκίζει τ'αυτιά η βουβή κραυγή του αποχαιρετισμού για το τελευταίο ταξίδι.
Οι "πολυπαραγοντικές προσεγγίσεις του αυτοκτονικού ιδεασμού" μ'αφήνουν παγερά αδιάφορο μπροστά στα ορφανά και χηρευμένους-ες, που χάνουν τόσο αναίτια τους -κατά κανόνα πιό ευαίσθητους- πολυαγαπημένους ανθρώπους τους.
Ο εξευτελισμός στην εργασία μιας αξιοπρεπούς ζωής και η ανεργία, ως ωμός εκβιασμός και οδυνηρό βίωμα, οπλίζουν όπλα, στήνουν αγχόνες, σμπρώχνουν στο κενό.
Κι εμείς νοιώθουμε μοντέρνοι, σύγχρονοι, αναμασώντας την επίσημη προπαγάνδα για άρση της μονιμότητας στο δημόσιο.
Νόμιζα ότι το δικαίωμα στην εργασία και στην ζωή, είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο. Κι ότι ο πολιτισμός μιας κοινωνίας κρίνεται από τον τρόπο που συμπαραστέκεται στα πιό αδύναμα μέλης της.Με τα δεδομένα των μαζικών αυτοκτονιών, που οφείλονται στις συνθήκες εργασίας και στην ανεργία, θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τον ορισμό της έννοιας "οικονομικός δολοφόνος".
Και να σκεφθούμε ποιές ιδεολογίες και ποιοί εκφραστές τους, θάπρεπε να είχαν ήδη οδηγηθεί στο κακουργοδικείο της ιστορίας.
Ο αέρας είναι γεμάτος από τις κραυγές οδύνης αυτών που βιώνουν τις επαπειλούμενες περικοπές προσωπικού, των ανέργων, των προσωρινά εργαζόμενων. Αν δεν τις ακούς, δεν θ'ακουστεί ούτε κι η δική σου κραυγή. Κι αυτό πονά περισσότερο απ'όλα.

7.8.10

P. Βρανά: Οι Τραπεζίτες και ο Στιγματισμός των Χρεωμένων Χωρών της Ευρώπης - η Διαδικασία Τριτοκοσμοποίησή τους

Απο το άρθρο ΔΡΟΜΟΙ του Ρούσσου Βρανά στα ΝΕΑ

Τα διεθνή...
... τραπεζικά κέντρα ξαναγράφουν την ελληνική μυθολογία. Και, σύμφωνα με αυτή τη μυθολογία, οι τραπεζίτες είναι οι ενάρετοι και οι πουριτανοί κι εμείς, μαζί με άλλους ευρωπαϊκούς λαούς που βρέθηκαν χρεωμένοι έως τον λαιμό σαν κι εμάς, είμαστε οι έκλυτοι και οι ηδονιστές που, αφού ζήσαμε χρόνια τώρα τρυφηλό βίο, πέρα από όσο μας επέτρεπαν οι τσέπες μας, καλούμαστε σήμερα να δηλώσουμε μετάνοια και να καταβάλουμε επιτίμιο (σε ποιους άλλους; στους τραπεζίτες).

Οι λόγοι...
... που το ζήτημα έχει πάρει διαστάσεις ηθικολογικές, είναι δύο.
Και τους εξηγεί ο οικονομολόγος Γουόλντεν Μπέλο, από τους αρχηγούς του κεντροαριστερού κόμματος Ακμπαγιάν των Φιλιππίνων.
.
Πρώτον,
.
μετά το μεγάλο φαγοπότι που οδήγησε στην παγκόσμια οικονομική κρίση, οι μεγάλες τράπεζες βλέπουν τις μαύρες τρύπες στους ισολογισμούς τους και προσπαθούν να αποσπάσουν φρέσκα κεφάλαια απομυζώντας ακόμη περισσότερο τους οφειλέτες τους. Γνωρίζουν ότι οι κυβερνήσεις θα προστρέξουν να τις διασώσουν, όπως έκαναν και στην πρώτη φάση της κρίσης.
Οπως γνώριζαν και πως η ευρωζώνη δεν θα άφηνε τις χρεωμένες χώρες της να χρεοκοπήσουν, επειδή αυτό θα σήμαινε κατάρρευση του ευρώ.
Βάζοντας τις αγορές να εκβιάσουν αυτές τις χώρες και να ανεβάσουν το κόστος δανεισμού τους, οι τραπεζίτες γνώριζαν ότι η ηγεσία της ευρωζώνης θα έβγαινε με ένα πακέτο σωτηρίας.
Οπως γνώριζαν και πως το μεγαλύτερο μέρος αυτού του πακέτου θα κατέληγε στις τσέπες τους.
Οι τραπεζίτες έπαιξαν το ίδιο παιχνίδι που είχαν παίξει και στην κρίση του χρέους του Τρίτου Κόσμου, στα 1980 και στα 1990, λέει ο Γουόλντεν Μπέλο.
Είχαμε και τότε τα ίδια μέτρα λιτότητας.
Και τις ίδιες ηθικολογίες: το φταίξιμο ρίχτηκε στα θύματα, που ζούσαν «πέρα από όσο τους επέτρεπαν οι τσέπες τους».
.
Ο δεύτερος λόγος
.
που προωθείται αυτός ο ηθικός στιγματισμός των χρεωμένων χωρών έχει να κάνει με τις πιέσεις που ασκούν πολίτες και κυβερνήσεις να τεθούν αυστηροί κανόνες στη λειτουργία των τραπεζών: είναι δηλαδή ένας αντιπερισπασμός των τραπεζιτών.
Οι τραπεζίτες θέλουν δική τους όλη την πίτα.
Αφού τσέπωσαν το πρώτο πακέτο σωτηρίας, δεν θέλουν να τηρήσουν αυτό που οι κυβερνήσεις υποσχέθηκαν στους πολίτες τους για να τους πείσουν να το πληρώσουν: πως θα σφίξουν τα λουριά στους τραπεζίτες.
Και δαρμένοι...
... και στιγματισμένοι, οι πολίτες των χρεωμένων ευρωπαϊκών χωρών παρακολουθούν τη ζωή τους να ξεφεύγει από τα χέρια τους και να διολισθαίνει συνεχώς στο επίπεδο του Τρίτου Κόσμου.
Μια διαδικασία τριτοκοσμοποίησης των λαών της Ευρώπης βρίσκεται ήδη στα σκαριά, όπως είχε παρατηρήσει ο οικονομολόγος Μπερνάρ Κοντ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπορντό. Βλέπουν το μέλλον τους να περνάει από εκεί που πέρασαν κάποτε το Μεξικό, το Περού, η Αργεντινή, οι Φιλιππίνες, η Ταϊλάνδη.

Πεδίον δόξης...
... λαμπρόν για τους πολιτικούς που παρέλαβαν τις χώρες τους από τον Πρώτο Κόσμο για να τις παραδώσουν στον Τρίτο.
Είναι αυτό ηθικό;
Οι λαοί του Τρίτου Κόσμου ξέρουν καλύτερα.

2.8.10

Αποβολή του Ισραήλ από τους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου το 2012




Από το ιστολόγιο GRSAIL με τίτλο


Η συλλογή υπογραφών γίνεται εδώ:
www.PetitionOnline.com/12101982/petition.html
.
(με έναυσμα ένα e-mail, μετέφρασα το κείμενο της επιστολής στα Ελληνικά πολύ γρήγορα, ελπίζω στην επιείκειά σας για τυχόν λάθη):

Προς: Διεθνή Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων

Αγαπητή Διεθνής Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων (IOC),

Εμείς, οι υπογράφοντες πολίτες του κόσμου, κάνουμε έκκληση προς την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή να καταγγείλει τη συμμετοχή του Ισραήλ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012.

Η επίθεση του Ισραήλ στην ανθρωπιστική βοήθεια, τη Δευτέρα 31 Μαΐου 2010, και η δολοφονία εννέα ακτιβιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε διεθνή ύδατα, καθώς και ο τραυματισμός πολλών άλλων, αποδεικνύει ότι το Ισραήλ απορρίπτει τις ανθρωπιστικές αξίες και το διεθνές δίκαιο περιφρονώντας το αίσθημα των πολιτών σε όλο τον κόσμο.

Το Ισραήλ ιδρύθηκε πάνω στα ερείπια μιας άλλης χώρας, της Παλαιστίνης. Το 1948 περισσότερο από το ήμισυ του πληθυσμού της Παλαιστίνης ξεριζώθηκε από τις πόλεις και τα χωριά τους, 400 εκ των οποίων καταστράφηκαν ολοσχερώς. Το κράτος του Ισραήλ δεν έδωσε ποτέ τη δυνατότητα στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες να επιστρέψουν και σήμερα ο αριθμός τους έφθασε σε 7 εκατ. ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους εξακολουθούν να είναι εξόριστοι που ζουν σε στρατόπεδα προσφύγων στην Παλαιστίνη και άλλες Αραβικές χώρες

Από την ίδρυσή του το κράτος του Ισραήλ έχει παραβιάσει συστηματικά το διεθνές δίκαιο. Μέχρι σήμερα, έχει αψηφήσει 246 ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΕ. Ως άμεση συνέπεια, επτά εκατομμύρια Παλαιστίνιοι αποκλείονται από το δικαίωμα να ζουν σε δικές τους διεθνώς αναγνωρισμένες εκτάσεις. Όλο και περισσότερο οι Παλαιστίνιοι αποκλείονται από το δικαίωμά τους να έχει κάποιο μέλλον ως έθνος. Τα 4 εκατομμυρίων Παλαιστινίων στα κατεχόμενα εδάφη έχουν υπομείνει πάνω από 60 χρόνια βάναυσης κατοχής το Ισραήλ τους αρνήθηκε ακόμα και τα πιο στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Τα 1,4 εκατομμύρια που παραμένουν εντός του Ισραήλ, είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Η καθημερινή βαρβαρότητα του ισραηλινού στρατού στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη συνεχίζεται. Τα Παλαιστινιακά εδάφη εξακολουθούν να είναι κλεμμένα, σπίτια κατεδαφίστηκαν και καλλιέργειες καταστράφηκαν. Για χρόνια τώρα το κράτος του Ισραήλ διεξάγει μια αργή γενοκτονία στη Λωρίδα της Γάζας, διατηρώντας ένα αυστηρό αποκλεισμό των κατοίκων της και εκτελώντας συνεχείς βομβαρδισμούς και επιδρομές οι οποίες είναι αντίθετες με τη διεθνή νομοθεσία που απαγορεύει τη συλλογική τιμωρία.

Η χρήση από τον Ισραηλινό στρατό λευκού φωσφόρου κατά τον πόλεμο του 2008-2009 στη Γάζα παρέμεινε ατιμώρητη. Το IDF αναγνώρισε την παράνομη χρήση αλλά μετά από το τέλος του πολέμου.

Διάφορες εκθέσεις από ομάδες υποστήριξης ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια του πολέμου ανέφεραν χρήση από το Ισραήλ όπλων λευκού φωσφόρου κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. Η οργάνωση Human Rights Watch, δήλωσε ότι τέτοια όπλα χρησιμοποιήθηκαν πάνω από κατοικημένες περιοχές αμάχων, συμπεριλαμβανομένου ενός γεμάτου στρατοπέδου προσφύγων και μιας εγκατάστασης των Ηνωμένων Εθνών με αποθηκευμένα τρόφιμα για αμάχους οι οποίοι ζητούσαν καταφύγιο.

Η οργάνωση Human Rights Watch, δήλωσε ότι εμπειρογνώμονές της στην περιοχή πιστοποίησαν τη χρήση λευκού φωσφόρου. Ο Kenneth Roth, εκτελεστικός διευθυντής της οργάνωσης, πρόσθεσε: "Αυτή είναι μια χημική ένωση που καίει τις υποδομές και τους ανθρώπους. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε κατοικημένες περιοχές."

Η Διεθνής Αμνηστία δήλωσε ότι μια διερευνητική ομάδα βρήκε «αναμφισβήτητα αποδεικτικά στοιχεία για την εκτεταμένη χρήση λευκού φωσφόρου» σε πολυσύχναστες αστικές περιοχές της Λωρίδας της Γάζας και σε άλλα σημεία όπου διαμένουν Παλαιστίνιοι. Η Donatella Rovera, επικεφαλής της διερευνητικής αποστολής της Διεθνούς Αμνηστίας για το νότιο Ισραήλ και την Γάζα, δήλωσε: «Ισραηλινές δυνάμεις χρησιμοποίησαν λευκό φώσφορο και άλλα όπλα που παρέχονται από τις ΗΠΑ διαπράττοντας σοβαρότατες παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου καθώς και εγκλήματα πολέμου».

«Η πολιτική του Ισραήλ σχετικά με την αυθαίρετη κατασκευή οικισμών δεν είναι μόνο παράνομη, έχει επίσης σοβαρό αντίκτυπο σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα των Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη συμπεριλαμβανομένης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, των οποίων οι ζωές και τα μέσα διαβίωσης έχουν καταστραφεί από τις κατασκευές που λαμβάνουν χώρα σε κατεχόμενο Παλαιστινιακό έδαφος» δήλωσε ο Malcolm Smart, σκηνοθέτης και μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ανατολική και Βόρεια Αφρική.

Ο αρχιεπίσκοπος Desmond Tutu και άλλοι εξέχοντες Νοτιοαφρικανοί έχουν παρομοιάσει την κατάσταση των Παλαιστινίων με το Απαρτχάιντ για τον οποίο η Νότια Αφρική είχε τιμωρηθεί με αποκλεισμό από διεθνείς αθλητικές εκδηλώσεις, συμπεριλαμβανομένων και των Ολυμπιακών Αγώνων.

Το απαρτχάιντ πολεμήθηκε με τη μη βίαιη διεθνή εκστρατεία και το μποϋκοτάζ, καθώς και τις διεθνείς κυρώσεις.

Σήμερα Παλαιστίνιοι καλλιτέχνες, συνδικαλιστές, καθηγητές, συγγραφείς, σκηνοθέτες και μη κυβερνητικές οργανώσεις ζητούν ανάλογο μποϊκοτάζ του Ισραήλ, ως μέσο πίεσης για μια δίκαιη ειρήνη, καταγγέλλοντας:

«Σε μια εποχή που το διεθνές κίνημα για την απομόνωση του Ισραήλ κερδίζει έδαφος ως απάντηση στην κλιμάκωση της βίαιης αποικιακής και ρατσιστικής πολιτικής του, καλούμε οργανώσεις, αθλητές, ακαδημαϊκούς, καλλιτέχνες και διανοούμενους από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που επισκέπτονται τα κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη (OPT), να βοηθήσουν στον αποκλεισμό του Ισραήλ από την συμμετοχή σε οποιαδήποτε εκδήλωση ή συνάντηση που δεν είναι ρητά αφιερωμένη στον τερματισμό της παράνομης κατοχής του Ισραήλ και άλλων μορφών καταπίεσης. Ανεξάρτητα από τις προθέσεις των οργανωτών, οι συμμετοχή του Ισραήλ σε τέτοιες διεθνείς εκδηλώσεις συμβάλει στην παράταση της αδικίας και ακούσια υποστηρίζει τις προσπάθειες του Ισραήλ να εμφανιστεί ως μια "κανονική" συμμετέχουσα χώρα στο "πολιτισμένο" κόσμο του αθλητισμού, της επιστήμης και των τεχνών, ενώ η χώρα αυτή ασκεί μια ολέθρια μορφή απαρτχάιντ κατά των Παλαιστινίων».

Αυτή η δήλωση υιοθετείται από λίγους γενναίους Ισραηλινούς αντιφρονούντες καθώς και από πολλές διακεκριμένες διεθνείς προσωπικότητες.

Το μποϊκοτάζ είναι μια τακτική η οποία επιτρέπει στους ανθρώπους να ασκούν πιέσεις σε κυβερνήσεις και κράτη που ενεργούν με άδικο τρόπο. Το μποϊκοτάζ στρέφεται όχι κατά του πληθυσμού του Ισραήλ, αλλά εναντίον των καταπιεστικών και άδικων πολιτικών και καθεστώτων ώστε να επιφέρει θετικές αλλαγές. Θα θέλαμε επίσης να υπενθυμίσουμε ότι η Αρχή 2 του Ολυμπιακού Χάρτη διακηρύσσει τις αρχές του Ολυμπισμού με την «θέση του αθλητισμού στην υπηρεσία της αρμονικής ανάπτυξης του ανθρώπου, με στόχο την προώθηση μιας ειρηνικής κοινωνίας που συμβάλει στην διατήρηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας». Επίσης, η Αρχή 5 ορίζει ότι: «Κάθε μορφή διάκρισης σε σχέση με μια χώρα ή ένα πρόσωπο για λόγους φυλής, θρησκείας, πολιτικών πεποιθήσεων, ή φύλου είναι ασυμβίβαστη με το Ολυμπιακό Κίνημα». Είναι σαφές ότι οι πράξεις γενοκτονίας κατά των Παλαιστινίων καθώς και η παράνομη επέκταση των οικισμών στα κατεχόμενα αποτελεί παραβίαση της αρχής αυτής. Η Αρχή 6 αναφέρει: «Η συμμετοχή στο Ολυμπιακό Κίνημα απαιτεί συμμόρφωση με τον Ολυμπιακό Χάρτη και σχετική αναγνώριση από τη ΔΟΕ». Η συμπεριφορά του Ισραήλ δεν είναι συμβατή με τις αρχές αυτές. Πολλοί Ισραηλινοί ζουν σε αμφισβητούμενες εκτάσεις και επομένως οι αθλητές του Ισραήλ δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι προέρχονται από νόμιμη εδαφική έκταση της χώρας τους.

Ο Ολυμπιακός Χάρτης αναφέρει "Δεν επιτρέπεται ή εξάσκηση πολιτικής, θρησκευτικής ή φυλετικής προπαγάνδας σε καμία περιοχή των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων». Επιτρέποντας στο Ισραήλ να συμμετάσχει στους αγώνες είναι ως η Ολυμπιακή Επιτροπή να μην λαμβάνει θέση εναντίον των ρατσιστικών πολιτικών του και να υποστηρίζει εμμέσως τα εγκλήματα πολέμου, την εθνοκάθαρση, την παράνομη απαλλοτρίωση εδαφών και την συνέχιση της καταπίεσης του Παλαιστινιακού λαού.

Επιδιώκουμε να τερματιστεί η σιωπή της Διεθνούς Κοινότητας και να επιτευχθεί μια δίκαιη ειρήνη. Η Ισραηλινή πολιτικοί και οι πολίτες βλέπουν κάθε επίσκεψη στο και από το Ισραήλ ως πράξη στήριξης για τις πολιτικές τους. Κάθε ακύρωση είναι μια υπενθύμιση σε αυτούς ότι όλα δεν είναι καλά και ότι θα υπάρξει κόστος για τη συνεχιζόμενη καταπίεση και την αδιαφορία για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων.

Εάν χρειάζεστε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση στο Ισραήλ και τα Κατεχόμενα Εδάφη, οργανώσεις όπως η Διεθνής Αμνηστία, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και η Ισραηλινή οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων B'Tselem organization έχουν δημοσιεύσει λεπτομερείς εκθέσεις.

Είμαστε βέβαιοι ότι, υπό το φως των διαθέσιμων πληροφοριών, δεν θα θέλατε να υποστηρίξετε τις πολιτικές του Ισραήλ, επιτρέποντας να παραστεί και να συμμετάσχει σε μια τέτοια εκδήλωση υψηλού προφίλ που φιλοδοξεί να είναι «μια δύναμη για το καλό».

Η συλλογή υπογραφών γίνεται εδώ:

Κάποιοι σύνδεσμοι σε πηγές τεκμηρίωσης που παρατίθενται στα κείμενα ενδέχεται να μην είναι ενεργοί. Κάποιες από τις πηγές μπορούν να ανακτηθούν συμπληρώνοντας το URL του συνδέσμου (δεξί κλικ στο σύνδεσμο) στο Wayback Machine (http://archive.org/index.php)