"Διερωτήθηκα πολλές φορές γιατί να αντιμετωπίζουμε τις
τράπεζες σαν να είναι οι Άγιοι Τόποι της οικονομίας.
Τι
είναι αυτό που ξεχωρίζει τις τράπεζες από άλλες επιχειρήσεις;
Οι
τράπεζες είναι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και όταν
διαπράττουν μεγάλα
λάθη θα πρέπει να χρεοκοπούν.
Σε
διαφορετική περίπτωση τους δημιουργούμε την εντύπωση πως
Μπορούν να παίρνουν μεγάλα ρίσκα χωρίς
ευθύνη. Δεν γίνεται
όταν
έχουν επιτυχία να σημειώνουν μεγάλα κέρδη και όταν αποτυγχάνουν
να
καλείται ο φορολογούμενος να πληρώσει τον λογαριασμό"
O ανπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός οικονομικών
της Νέας Ζηλανδίας επεξεργάζεται σχέδιο όταν μια τράπεζα έχει
πρόβλημα να μειώνονται μέσα σε μια νύχτα οι καταθέσεις
για να χρηματοδοτήσουν τη διάσωσή της.
Ο πρωθυπουργός της Ρωσίας δήλωσε ότι συζητούνται οι προτάσεις
για εξασφάλιση μεριδίων στα κοιτάσματα του υποθαλάσσιου φυσικού
αερίου της Κύπρου ή της ναυτικής βάσης, όμως πρόκειται για
περίπλοκα θέματα. Εδώ
Αυτό δεν είναι ξεπούλημα εθνικής κυριαρχίας;
με τίτλο:Το «όχι» δεν είναι γενναίο
Σχόλιο Αναγνώστη Ρ
Από τη στιγμή που ολοκληρώθηκαν οι προτάσεις του Εurogroup για την κάλυψη του ελλείμματος των 17 δις του τραπεζικού τομέα της Κύπρου δεν σταμάτησαν να διατυπώνονται θέσεις και απόψεις για το πόσο κακή είναι αυτή η λύση για τον λαό της Κύπρου. Και όμως πρόκειται για την ποιο ανώδυνη λύση και εξηγούμαι:
Τα 5.8 δις που θα συγκεντρώνονταν από το κορφολόγημα των καταθέσεων (9.9 για τις πάνω των 100.000 και 6.7 για τις υπόλοιπες με εξαίρεση τα ποσά μέχρι 20.000 Ευρώ) αφορούν κατά τα δυο τρίτα τον Κυπριακό λαό και κατά το ένα τρίτο ξένους καταθέτες. Επί πλέον, η επιλογή της συνολικής φορολόγησης είναι ισορροπημένη διότι αν δεν φορολογούντο καθόλου οι καταθέσεις κάτω των 100.000 οι περισσότεροι μεγαλοκαταθέτες δεν θα πλήρωναν τίποτα αφού θα είχαν τμηματοποιήσει τις καταθέσεις τους. Φανταστείτε πόσο άδικο είναι να πληρώσει 100.000 ευρώ ο καταθέτης του ενός εκατομμυρίου και μηδέν ο καταθέτης των 999.000 ευρώ μοιρασμένων σε δέκα ισόποσους λογαριασμούς.
Επιπλέον τα 5.8 δις, αν έβγαιναν από το κορφολόγημα των καταθέσεων, δεν θα έδιωχναν κεφάλαια διότι αυτά θα έφευγαν κουρεμένα. Άλλωστε τα αδιευκρίνιστης προέλευσης έχουν ήδη υποστεί το κόστος εγκατάστασης / λεύκανσης. Μια νέα περιπέτεια σε άγνωστους εξωχώριους λογαριασμούς θα δημιουργούσε νέες δαπάνες, κινδύνους και δυσκολίες χωρίς λόγο. Η εμπειρία επιβεβαιώνει ότι μια καταστροφή που έγινε από σεισμό σπάνια επαναλαμβάνεται στον ίδιο τόπο. Τα δέκα δις από την ΕΕ και το ΔΝΤ ήταν και παραμένουν διαθέσιμα εάν εξασφαλιστούν από ίδιους πόρους τα 5.8 δις.
Το Eurogroup προσδιόρισε το ύψος αλλά όχι και τη μέθοδο συλλογής τους πέρα από το να κάνει λογικές υποδείξεις. Η εναλλακτική για τα 5.8 δις θα είναι πλέον η φορολόγηση εισοδημάτων και η μείωση μισθών και συντάξεων που θα πλήττει για χρόνια τις ασθενέστερες εισοδηματικά τάξεις, γεγονός που ελάχιστοι πρόσεξαν, έναντι της μιας και έξω απόδοσης του κορφολογήματος. Η φασαρία επομένως γίνεται από τους έχοντες και κατέχοντες με την βοήθεια του αντιγερμανικού lobby που εκφράζει προφανή Αγγλικά και Αμερικανικά συμφέροντα και επιδιώξεις.
Οι Ρώσοι είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορούσαν να απέχουν λόγω άμεσων συμφερόντων ως προς τις καταθέσεις αλλά και άλλων που ξεδιπλώνονται από τις νεοανακαλυφθείσες ενεργειακές πηγές της περιοχής. Η διευθέτηση όμως αυτών των θεμάτων θα μπορούσε να γίνει χωρίς την ζημιογόνο έκθεσή τους στο φως της δημοσιότητας. Με το ΟΧΙ όλα αυτά έγιναν ιστορία και η τράπουλα των πιθανών λύσεων ανακατεύθηκε ξανά για να φανεί το απίστευτο πλέγμα αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων που υπέβοσκαν στην περιοχή. Με άλλα λόγια, η εναλλακτική λύση βάζει τους Ρώσους στο παιχνίδι με ισχυρό πλέον προφίλ ως αγοραστές των υπό κατάρρευση τραπεζών “μπιτ πάρα”, παραχωρώντας τους περισσότερα προνόμια σε αντάλλαγμα της βοήθειάς τους από ότι η διευθέτηση της “αδικίας” του 10% ενώ δεν αποκλείει την διαφυγή των κεφαλαίων στο εξωτερικό.
Το ΟΧΙ λοιπόν δεν είναι ούτε γενναίο, ούτε ώριμο παρά πρόχειρο. Είναι μια λύση παλληκαριάς από κάποιους που ζυγίστηκαν με τον αντίπαλο και ενώ ξέρουν ότι θα χάσουν επιμένουν να παλέψουν μαζί του.
Υπάρχει βέβαια και η εξαίρεση του Δαυίδ με τον Γολιάθ αλλά οι εξαιρέσεις είναι πάντα εξαιρέσεις.
