του Friederick Mann (1933)
.
Υπάρχει ένα παιχνίδι αποκαλούμενο "πατρίδες".
Το παιχνίδι αποτελείται από υποπαιχνίδια με ονόματα όπως "ΗΠΑ," "Γαλλία," κ.λπ.
Κάθε υποπαιχνίδι έχει την "επικράτειά"του οριοθετούμενη από ποταμούς ή θάλασσες, που φαίνονται σ΄ έναν χάρτη με όλες τις άλλες "επικράτειες".
Έτσι, ορίζεται η περιοχή κάθε υποπαιχνιδιού ώστε όλοι οι παίκτες να "ξέρουν" σε ποιο υποπαιχνίδι παίζουν.
Οι παίκτες έχουν διάφορα πιόνια που μετακινούν. Κάποια πιόνια θεωρούνται πιο σημαντικά και πιο ισχυρά από άλλα πιόνια. Έχουν ονόματα όπως :
"βασιλιάς," "βασίλισσα," "αυτοκράτορας," "πρόεδρος," "πρωθυπουργός", "αστυνομικός," "δικηγόρος", "γιατρός," "στρατιώτης," "πολίτης," "εργοδότης," "υπάλληλος," "φορολογούμενος," "ψηφοφόρος," "γονέας,"... "δάσκαλος," "ιεροκήρυκας," "δημοσιογράφος," "άνεργος" "εγκληματίας," "παράνομος μετανάστης," κ.λπ.
Τα πιόνια που θεωρούνται πιο σημαντικά (ενωμένα σε ενώσεις που αποκαλούνται "κυβερνήσεις," "μοναρχίες," κ.λπ) καταρτίζουν τους κανόνες των παιχνιδιών τους .
Οι κανόνες καλούνται "νόμοι". Οι "πιο σημαντικοί παίκτες" αλλάζουν τους κανόνες όποτε θέλουν. Το σκορ των παιχνιδιών μετριέται με σημεία αποκαλούμενα "χρήματα".
Οι πίνακες στους οποίους παίζονται τα παιχνίδια έχουν καλά τετράγωνα, ουδέτερα τετράγωνα, και κακά τετράγωνα.
Εάν ένα πιόνι πέσει σε καλό τετράγωνο, ο παίκτης κερδίζει ένα εκατομμύριο σημεία ή μπορεί να προωθηθεί και να ανταλλάξει το πιόνι του/της με ένα άλλο πιο σημαντικό.
Εάν ένα πιόνι πέσει σε ουδέτερο τετράγωνο, ο παίκτης συνεχίζει όπως πριν.
Εάν ένα πιόνι πέσει σε κακό τετράγωνο, ο παίκτης μπορεί να αρρωστήσει ή να πεθάνει, ή τα σημεία ή "η ιδιοκτησία" των "χρημάτων" του να κατασχεθεί από τους "πιο σημαντικούς παίκτες," ή να φυλακιστεί από τους "πιο σημαντικούς παίκτες".
Μερικές φορές, όταν δύο πιόνια πέσουν στο ίδιο τετράγωνο, συγκροτούν μια ένωση που αποκαλείται "γάμος" - αυτό μπορεί να είναι καλό, ουδέτερο, ή κακό.
Οι "πιο σημαντικοί παίκτες" αναγκάζουν τους παίκτες με τα πιόνια που αποκαλούνται "παιδιά" να τα κινήσουν στα τετράγωνα που αποκαλούνται "σχολεία", όπου τα πιόνια "εκπαιδεύονται"να μάθουν ότι αυτό το παιχνίδι που αποκαλείται "πατρίδες" είναι το "μόνο" παιχνίδι.
Τα παιδιά μερικών υποπαιχνιδιών "διδάσκονται", επίσης, ότι το υποπαιχνίδι τους είναι το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο και ότι τα άλλα υποπαιχνίδια είναι κακά.
Φυσικά, "εκπαιδεύονται", επίσης, πώς να παίζουν το παιχνίδι.
Μερικές φορές οι "πιο σημαντικοί παίκτες" οργανώνουν το υποπαιχνίδι που αποκαλείται "πόλεμος" .
Ο σκοπός αυτού του υποπαιχνιδιού είναι να καταστραφούν όσο το δυνατόν περισσότερα πιόνια. Όταν το πιόνι ενός παίκτη καταστρέφεται, ο παίκτης σκοτώνεται και θάβεται.
Μερικές φορές σε αυτά τα "πολεμικά" παιχνίδια κάποιοι μπορούν να πάρουν στα χέρια τους τα υποπαιχνίδια άλλων, ώστε να επεκταθεί η "έπικράτεια" του υποπαιχνιδιού τους.
Το ανόητο μικρό παιχνίδι που αποκαλείται "πατρίδες" περιλαμβάνει, επίσης, στοιχεία που αποκαλούνται"προβλήματα" που πρέπει "να λυθούν".
Αυτά τα "προβλήματα" έχουν ονόματα όπως: " τρομοκρατία", "ανεργία". "κατάθλιψη", "εθισμός σε ναρκωτικά", "ρύπανση", "έγκλημα" κ.λπ.
Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι "έχουν εκπαιδευτεί" καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους να νομίζουν ότι πρέπει να παίζουν αυτό το ανόητο μικρό παιχνίδι που αποκαλείται "πατρίδες" και τα ανόητα μικρά υποπαιχνίδια του όπως "ΗΠΑ", "Γαλλία" κ.λπ. και εάν δεν συμπαθούν το ανόητο μικρό παιχνίδι τους, πρέπει να το αλλάξουν π.χ. ικετεύοντας "τους σημαντικότερους παίκτες" για να αλλάξουν μερικοί από τους κανόνες του ανόητου μικρού παιχνιδιού τους.
Τί φρίκη! Οι άνθρωποι "εκπαιδεύονται" να νομίζουν ότι αυτό το ανόητο μικρό παιχνίδι τους είναι πραγματική ζωή.
Δεν έχουν καμία ιδέα ότι αυτό που κάνουν είναι να παίζουν ακριβώς ένα ανόητο, αυθαίρετο, προαιρετικό παιχνίδι, και ότι μπορούν να παίξουν πολλά άλλα παιχνίδια εάν ξυπνήσουν.
Τα ελεύθερα κυρίαρχα άτομα "ξεφεύγουν" από αυτό το ανόητο μικρό παιχνίδι ("το σύστημα").
Σκέφτονται και ζουν ελεύθερα.
Δημιουργούν τα νέα παιχνίδια τους και καταρτίζουν τους κανόνες τους.
Φυσικά, υπάρχουν "οι πιο σημαντικοί παίκτες" με τα πυροβόλα όπλα και τις φυλακές που προσπαθούν να τους αναγκάσουν να παίξουν το ανόητο μικρό παιχνίδι τους.
.
Τα ελεύθερα κυρίαρχα άτομα εφαρμόζουν την τεχνολογία της ελευθερίας για να παίξουν τα παιχνίδια της επιλογής τους.
.
