Απόσπασμα από το άρθρο [ Δρόµοι ] 23/8/2010
του Ρ. Βρανά στα ΝΕΑ
του Ρ. Βρανά στα ΝΕΑ
Η λατρεία...
... των αγορών απαιτεί και άλλη λιτότητα. Παντού.
Σε όλον τον κόσµο. Επειδή µόνο τότε οι θεοί των αγορών θα ανταµείψουν τους πιστούς µε οικονοµική ανάπτυξη. Θα χρειαστεί βέβαια πίστη τυφλή, θεότυφλη, γιατί αυτό δεν συνέβη σχεδόν ποτέ στο παρελθόν.
Σε µια αποκαλυπτική έρευνά τους, οι οικονοµολόγοι Μάικ Κόντσαλ και Αρτζαν Τζεγιάντεφ του Ινστιτούτου Ρούζβελτ αποµυθοποίησαν το µόνιµο επιχείρηµα όλων σχεδόν των δυτικών κυβερνήσεων ότι η λιτότητα οδηγεί στην ανάπτυξη……
Στην έρευνά τους...
... οι δύο επιστήµονες παραθέτουν τα κυριότερα συµπεράσµατά τους:
«Η Ιστορία έχει δείξει πως οι χώρες δεν µειώνουν τα ελλείµµατά τους σε περίοδο ύφεσης.
Τα αντιµετωπίζουν όταν δεν υπάρχει ύφεση.
Οταν οι χώρες κάνουν περικοπές σε περίοδο ύφεσης, συχνά καταλήγουν σε µείωση της ανάπτυξης και αύξηση του χρέους. .....
.Ο Κρούγκµαν καταλήγει στο συµπέρασµα πως όλα αυτά δείχνουν πόσο ασύνετα κυβερνάται ο κόσµος µας σήµερα. Ασύνετοι και αδίστακτοι αυτοί που τον κυβερνούν γνωρίζουν καλά πως όταν επιβάλλουν σήµερα µέτρα λιτότητας δεν είναι για να εξυπηρετήσουν την ανάπτυξη, αλλά τους τραπεζίτες.
Οι υποτακτικοί...
... των τραπεζιτών επιµένουν σε τελετές ανθρωποφαγίας. Διαποµπεύουν ακόµη και τους πιο έγκυρους οικονοµολόγους του συστήµατος, ακόµη και τον Κρούγκµαν, ακόµη και τον Στίγκλιτς, που τολµούν να διαφωνήσουν µαζί τους και να υποστηρίξουν ότι τα µέτρα λιτότητας σε περίοδο ύφεσης ισοδυναµούν µε αυτοκτονία. Και είναι ικανοί να δώσουν το κώνειο τον Σωκράτη, να ξανακάψουν τον Τζορντάνο Μπρούνο, να ξαναδικάσουν τον Γαλιλαίο, προκειµένου να περάσει το δικό τους.
Γιατί σήµερα το σύστηµα δεν είναι πια αυτό που ήταν άλλοτε. Είναι υποταγµένο στη δικτατορία που έχουν επιβάλει οι τραπεζίτες.
Απόσπασμα από το άρθρο [ Δρόµοι ] 24/8/2010
του Ρ. Βρανά στα ΝΕΑ
του Ρ. Βρανά στα ΝΕΑ
Οταν έχεις...
... ξεμείνει στον άσο, δεν σκέφτεσαι το αύριο. Είναι πολυτέλεια.
Ο αριθμός των αμερικανών εργαζομένων που βάζουν χέρι στο κομπόδεμα για τα γεράματά τους έχει φτάσει σε ύψος ρεκόρ, σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Φιντέλιτι.
Με πραγματική ανεργία στο 20% και μειώσεις των μισθών παντού, δεν δίνουν πια δεκάρα για το αύριο. Βάζουν χέρι στα λεφτά για τη σύνταξη που θα πάρουν (;) αύριο, για να επιζήσουν σήμερα.
Η έρευνα...
... πιστοποιεί την κατάρρευση της μεσαίας τάξης. Και χωρίς μεσαία τάξη δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη.
Γι΄ αυτό, διαβάζοντας κάθε τόσο τα επίσημα στοιχεία των κυβερνήσεων που όλο προαναγγέλλουν μια ανάκαμψη από την κρίση, που όμως δεν έρχεται ποτέ, ο οικονομολόγος Τζέραλντ Σελέντε μιλάει για μια «επιχείρηση συγκάλυψης».
Ο ίδιος είναι πεπεισμένος ότι ο κόσμος βαδίζει σε μια ακόμη βαθύτερη ύφεση, με κοινωνικές αναταραχές και ταξικούς πολέμους. «Η κρίση δεν έληξε ποτέ», λέει. «Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμη μεγαλύτερη ύφεση.
Οι διαμαρτυρίες...
... που λίγο έλειψε να μετατραπούν σε ταραχές την προηγούμενη εβδομάδα στην Ατλάντα, όταν 30.000 άνθρωποι απαιτούσαν να χωρέσουν στη λίστα αναμονής ενός προγράμματος στέγασης είναι, σύμφωνα με τον Σελέντε, ενδεικτικές για το μέλλον.
«Οποιος θέλει σήμερα να ανοίξει μια καλή επιχείρηση, θα πρέπει να σκεφτεί την κατασκευή λαιμητόμων», λέει δηκτικά.
«Γιατί έχει ξεχειλίσει η οργή. Οι άνθρωποι έχουν πια σιχαθεί».
Σε εκείνους που κάθε τόσο μιλούν για καλύτερες μέρες, ο αμερικανός οικονομολόγος λέει πως οι αναγκαίες προϋποθέσεις για οικονομική ανάκαμψη δεν υπάρχουν πουθενά. Δεν υπάρχει παραγωγή:
«Από μια χώρα εμπόρων, βιοτεχνών και βιομηχάνων, γίναμε μια χώρα υπαλλήλων και ταμιών. Πρέπει να επιστρέψουμε στη βιομηχανία».
Αυτή η θλιβερή διαπίστωση του Σελέντε για την Αμερική ισχύει για όλες τις δυτικές χώρες που εφάρμοσαν το νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο, το οποίο έθαψε την παραγωγή για να εκθρέψει χρηματιστές και τραπεζίτες.
Η επιχείρηση...
... συγκάλυψης της αλήθειας όμως συνεχίζεται από τις κυβερνήσεις που, παρά την εξόφθαλμη αποτυχία αυτού του συστήματος, επιμένουν στα ίδια.
Στην περίπτωσή τους ταιριάζει απόλυτα ο ορισμός του Αϊνστάιν για την παράνοια:
«Να κάνεις το ίδιο πράμα ξανά και ξανά κι ωστόσο κάθε φορά να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα».
