P. Βρανά: Οι Τραπεζίτες και ο Στιγματισμός των Χρεωμένων Χωρών της Ευρώπης - η Διαδικασία Τριτοκοσμοποίησή τους

Απο το άρθρο ΔΡΟΜΟΙ του Ρούσσου Βρανά στα ΝΕΑ

Τα διεθνή...
... τραπεζικά κέντρα ξαναγράφουν την ελληνική μυθολογία. Και, σύμφωνα με αυτή τη μυθολογία, οι τραπεζίτες είναι οι ενάρετοι και οι πουριτανοί κι εμείς, μαζί με άλλους ευρωπαϊκούς λαούς που βρέθηκαν χρεωμένοι έως τον λαιμό σαν κι εμάς, είμαστε οι έκλυτοι και οι ηδονιστές που, αφού ζήσαμε χρόνια τώρα τρυφηλό βίο, πέρα από όσο μας επέτρεπαν οι τσέπες μας, καλούμαστε σήμερα να δηλώσουμε μετάνοια και να καταβάλουμε επιτίμιο (σε ποιους άλλους; στους τραπεζίτες).

Οι λόγοι...
... που το ζήτημα έχει πάρει διαστάσεις ηθικολογικές, είναι δύο.

Και τους εξηγεί ο οικονομολόγος Γουόλντεν Μπέλο, από τους αρχηγούς του κεντροαριστερού κόμματος Ακμπαγιάν των Φιλιππίνων.

.

Πρώτον,

.
μετά το μεγάλο φαγοπότι που οδήγησε στην παγκόσμια οικονομική κρίση, οι μεγάλες τράπεζες βλέπουν τις μαύρες τρύπες στους ισολογισμούς τους και προσπαθούν να αποσπάσουν φρέσκα κεφάλαια απομυζώντας ακόμη περισσότερο τους οφειλέτες τους. Γνωρίζουν ότι οι κυβερνήσεις θα προστρέξουν να τις διασώσουν, όπως έκαναν και στην πρώτη φάση της κρίσης.

Οπως γνώριζαν και πως η ευρωζώνη δεν θα άφηνε τις χρεωμένες χώρες της να χρεοκοπήσουν, επειδή αυτό θα σήμαινε κατάρρευση του ευρώ.

Βάζοντας τις αγορές να εκβιάσουν αυτές τις χώρες και να ανεβάσουν το κόστος δανεισμού τους, οι τραπεζίτες γνώριζαν ότι η ηγεσία της ευρωζώνης θα έβγαινε με ένα πακέτο σωτηρίας.

Οπως γνώριζαν και πως το μεγαλύτερο μέρος αυτού του πακέτου θα κατέληγε στις τσέπες τους.

Οι τραπεζίτες έπαιξαν το ίδιο παιχνίδι που είχαν παίξει και στην κρίση του χρέους του Τρίτου Κόσμου, στα 1980 και στα 1990, λέει ο Γουόλντεν Μπέλο.

Είχαμε και τότε τα ίδια μέτρα λιτότητας.

Και τις ίδιες ηθικολογίες: το φταίξιμο ρίχτηκε στα θύματα, που ζούσαν «πέρα από όσο τους επέτρεπαν οι τσέπες τους».

.

Ο δεύτερος λόγος

.

που προωθείται αυτός ο ηθικός στιγματισμός των χρεωμένων χωρών έχει να κάνει με τις πιέσεις που ασκούν πολίτες και κυβερνήσεις να τεθούν αυστηροί κανόνες στη λειτουργία των τραπεζών: είναι δηλαδή ένας αντιπερισπασμός των τραπεζιτών.

Οι τραπεζίτες θέλουν δική τους όλη την πίτα.

Αφού τσέπωσαν το πρώτο πακέτο σωτηρίας, δεν θέλουν να τηρήσουν αυτό που οι κυβερνήσεις υποσχέθηκαν στους πολίτες τους για να τους πείσουν να το πληρώσουν: πως θα σφίξουν τα λουριά στους τραπεζίτες.
Και δαρμένοι...
... και στιγματισμένοι, οι πολίτες των χρεωμένων ευρωπαϊκών χωρών παρακολουθούν τη ζωή τους να ξεφεύγει από τα χέρια τους και να διολισθαίνει συνεχώς στο επίπεδο του Τρίτου Κόσμου.

Μια διαδικασία τριτοκοσμοποίησης των λαών της Ευρώπης βρίσκεται ήδη στα σκαριά, όπως είχε παρατηρήσει ο οικονομολόγος Μπερνάρ Κοντ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπορντό. Βλέπουν το μέλλον τους να περνάει από εκεί που πέρασαν κάποτε το Μεξικό, το Περού, η Αργεντινή, οι Φιλιππίνες, η Ταϊλάνδη.

Πεδίον δόξης...
... λαμπρόν για τους πολιτικούς που παρέλαβαν τις χώρες τους από τον Πρώτο Κόσμο για να τις παραδώσουν στον Τρίτο.

Είναι αυτό ηθικό;

Οι λαοί του Τρίτου Κόσμου ξέρουν καλύτερα.