Από τα ΝΕΑ με τίτλο:
Και ξαφνικά, με την ευκολία που επιτρέπει η βραχύβια μνήμη και οι εγωισμοί των ανθρώπων, από ήρωες έγιναν αποδιοπομπαίοι τράγοι.
Για τους 33 θρυλικούς μεταλλωρύχους της Χιλής ο λόγος, αυτούς που παγιδεύτηκαν πέρυσι τον Αύγουστο στα έγκατα της γης, σε βάθος 700 μέτρων, στο ορυχείο Σαν Χοσέ της ερήμου Ατακάμα, για να αναδυθούν 69 ημέρες αργότερα στην επιφάνεια θριαμβευτές και για πάντα αλλαγμένοι.
Αυτούς που συγκίνησαν τον κόσμο ολόκληρο με τη δύναμη της ψυχής τους, έκαναν τους Χιλιανούς υπερήφανους για τη χώρα τους και χάρισαν στον (φρέσκο τότε) πρόεδρο Σεμπαστιάν Πινιέρα, όπως και τον φωτογενή υπουργό Ορυχείων του, τον Λόρενς Γκόλμπορν, ποσοστά δημοτικότητας που δεν είχαν δει ούτε στα πιο τρελά όνειρά τους.
Εναν χρόνο μετά, η δημοτικότητα του Πινιέρα έχει πέσει στα τάρταρα, συγκεκριμένα στο 26%,
ο δισεκατομμυριούχος που έβαλε τέλος σε 20 χρόνια κεντροαριστερής διακυβέρνησης στη Χιλή έχει γίνει ο λιγότερο δημοφιλής ηγέτης από την αποκατάσταση της δημοκρατίας.
Και οι «33» γίνονται στόχος επίθεσης με μήλα, πορτοκάλια και πέτρες.
Αυτά τα δύο έχουν άμεση σχέση μεταξύ τους.
Τον Αύγουστο του 2010, και κυρίως από τις 22 Αυγούστου, οπότε έφτασε στην επιφάνεια, έπειτα από 17 ημέρες σιγής και αγωνίας το περίφημο σημείωμα «Είμαστε όλοι καλά στο καταφύγιο, οι 33»,
η Χιλή ήταν μια χώρα ενωμένη, αλληλέγγυη,
κι ας είχε να αντιμετωπίσει τα απόνερα του φοβερού σεισμού των 8 ρίχτερ που είχε πλήξει την περιοχή Μάουλε τον Φεβρουάριο.
Τον φετινό Αύγουστο, η Χιλή είναι θέατρο μιας μεγάλης αναταραχής, και όχι από μία αλλά από πολλές κοινωνικές ομάδες.
Μαθητές και φοιτητές έχουν καταλάβει σχολεία και έχουν σταματήσει τα μαθήματα εδώ και περισσότερους από δύο μήνες.
Κάθε λίγο και λιγάκι, δεκάδες, ακόμα και εκατοντάδες χιλιάδες νέοι διαδηλώνουν, ενίοτε συγκρούονται με την αστυνομία. Ζητούν αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την εκπαίδευση, δωρεάν και καλύτερη παιδεία.
Ο Πινιέρα προτείνει ένα μεταρρυθμιστικό σχέδιο 21 σημείων καθώς και ένα ταμείο 2,8 εκατ. ευρώ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά οι φοιτητές απορρίπτουν τις προτάσεις ως ανεπαρκείς και ζητάνε πανεθνικό δημοψήφισμα.
Παράλληλα, πολλοί μεταλλωρύχοι απεργούν διεκδικώντας υψηλότερες απολαβές∙
οι οικολόγοι διαδηλώνουν με την ελπίδα να ακυρωθούν τα αμφιλεγόμενα σχέδια κατασκευής υδροηλεκτρικών φραγμάτων στη Νότια Παταγονία και ενός εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από άνθρακα στη Βόρεια Χιλή∙ και
οι ινδιάνοι Μαπούτσε έχουν καταλάβει τα πατρογονικά εδάφη τους, πυροδοτώντας βίαιες αντιπαραθέσεις με αστυνομικούς και κτηματίες.
Σε αυτό το κλίμα δέχθηκαν την επίθεση με μήλα, πορτοκάλια και πέτρες πολλοί από τους «33» την περασμένη Παρασκευή,
ακριβώς έναν χρόνο από την ημέρα που παγιδεύτηκαν στο ορυχείο Σαν Χοσέ.
Ο Πινιέρα και οι υπουργοί του είχαν μεταβεί στο Κοπιαπό, τη σκονισμένη πόλη όπου ζουν οι περισσότεροι από τους μεταλλωρύχους.
Ολοι μαζί συνόδευαν μια εικόνα της Παναγίας στον καθεδρικό ναό,
ο αρχιεπίσκοπος έβγαλε ένα συγκινητικό κήρυγμα,
κατόπιν η ομάδα πήγε στο Περιφερειακό Μουσείο της Ατακάμα για τα εγκαίνια έκθεσης που αφηγείται την απίστευτη ιστορία επιβίωσης των «33».
Ο Πινιέρα επέστρεψε στον μεταλλωρύχο Ζοζέ Ογέδα το σημείωμα («Είμαστε όλοι καλά…») που έναν χρόνο τώρα κουβαλούσε μαζί του στα επίσημα ταξίδια του στο εξωτερικό και επεδείκνυε στους ξένους ηγέτες.
Και όλα θα είχαν λήξει καλώς αν οι μεταλλωρύχοι - που εμφανίζονται όπου εμφανίζεται και ο Πινιέρα - δεν συμπεριλαμβάνονταν αίφνης στο στόχαστρο των αντικυβερνητικών διαδηλωτών που τους θεωρούν αγνώμονες, άπληστους και ξεπουλημένους.
