Το Αλ Τζαζίρα μετέδιδε κωδικοποιημένα μηνύματα προς τους
‘επαναστάτες’ από τα ‘κεντρικά’, με τη βοήθεια
συντονιστή από τη ΝΑΤΟϊκή διοίκηση, βλ. Εδώ
Α. Από το Βήμα με τίτλο
"Σε ηχητικό μήνυμά του που μεταδόθηκε από το τηλεοπτικό δίκτυο που εδρεύει στη Συρία Arrai, ο Καντάφι σημείωσε επίσης ότι τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ δεν θα μπορούν να συνεχίσουν τις επιχειρήσεις τους στη Λιβύη.
«Αυτό που συμβαίνει στη Λιβύη είναι μια μασκαράτα που υπάρχει μόνον χάρη στους αεροπορικούς βομβαρδισμούς, οι οποίοι δεν θα διαρκέσουν για πάντα», σημείωσε ο Καντάφι. «Μην πιστεύετε ότι ένα καθεστώς ανατράπηκε και ότι ένα άλλο επιβλήθηκε με τη βοήθεια των αεροπορικών και των θαλάσσιων πληγμάτων», προσέθεσε.
.
«Είναι δύσκολο να ανατραπεί αυτό το καθεστώς καθώς εκπροσωπεί εκατομμύρια Λίβυους», συνέχισε, σημειώνοντας ότι «όλες οι λιβυκές φυλές γνωστοποίησαν στο ΝΑΤΟ ότι κανείς δεν εκπροσωπεί τον λιβυκό λαό».
.
«Η μόνη νόμιμη εξουσία είναι αυτή του λαού και των λαϊκών επιτροπών και οποιαδήποτε άλλη (εξουσία) είναι άκυρη και παράνομη», υπογράμμισε.
.
«Εγώ δεν ασκώ την εξουσία από το 1977 όταν παρέδωσα την εξουσία στο λαό, σηματοδοτώντας έτσι τη δημιουργία της Δημοκρατίας του λαού», συνέχισε.
«Το πολιτικό σύστημα στη Λιβύη είναι ένα σύστημα που στηρίζεται στην εξουσία του λαού (...) και είναι αδύνατο αυτό το σύστημα να εξαλειφθεί», σημείωσε.
.
«Οι βόμβες των αεροσκαφών του ΝΑΤΟ δεν θα διαρκέσουν», προσέθεσε, υπογραμμίζοντας ότι ένα νέο καθεστώς δεν μπορεί να επιβληθεί με τα πλήγματα.
__________________________________________
* Από τον τίτλο του άρθρου μπορεί να πάρει κανείς μια αμυδρή εικόνα της διαστρέβλωσης από τα ΜΜΕ.
Ο τίτλος λέει ότι ο Καντάφι είπε για το καθεστώς του, ενώ στην ομιλία του που παρατίθεται στο κείμενο που ακολουθεί τον τίτλο λέει ρητά ότι δεν πρόκειται για καθεστώς του αλλά για καθεστώς του λαού.
Β. Aπό το Οverdisinformation με τίτλο:
Οι ‘δημοκράτες’ εξεγερμένοι και το νέο ΝΑΤΟϊκό καθεστώς, σε μια σύντομη και ανατριχιαστική περιγραφή, βλ. Εδώ, του Jason Ditz για το Antiwar.com.
Φαίνεται οτι το ‘περιβόητο’ για τις φυλακίσεις καθεστώς Καντάφι…δεν διαθέτει αρκετές φυλακές για να στεγάσουν όσους κρατούνται γενικώς για…αντιΝΑΤΟϊκά φρονήματα, ή είναι ύποπτοι γενικώς ως ‘μισθοφόροι’ κατά τους μυθομανείς ρατσιστές ‘εξεγερμένους’.
Εκτός όλων των άλλων έχουν αρχίσει και εκφράζονται απορίες
(καί σε πρόσφατο άρθρο από New York Times)
για το πού βρίσκονται τέλωσπάντων τα ‘χιλιάδες θύματα’ που ‘σφαγιάστηκαν’ από τον Καντάφι.
Το πιθανότερο είναι οτι οι φανατισμένοι αντικανταφικοί ευθύνονται για πολλαπλάσια θύματα κατά τη διάρκεια της τραγικής ‘απελευθέρωσης’ της Λιβύης όλους αυτούς τους μήνες,
αλλά με την πλήρη ασυλία και την τυφλή υποστήριξη που τους παρείχαν τα διεθνή ΜΜΕ, ήταν ικανοί να σφάζουν μπροστά στα μάτια μας και να τα φορτώνουν…στον Καντάφι.
«Οι Λίβυοι αντάρτες ξεφορτώνουν εκατοντάδες πτώματα σε νεκροταφείο για ‘κανταφικούς’, αυτοσχέδιες φυλακές γεμίζουν με κρατούμενους, αλλά πολλοί περισσότεροι αγνοούνται.
Ο βασικότερος λόγος αμηχανίας για το κίνημα των Λίβυων ανταρτών αυτή τη στιγμή είναι το γεγονός οτι οι ισχυρισμοί τους για ’50.000’ πολίτες που σφαγιάστηκαν από τον Μουαμάρ Καντάφι φαίνονται με βάση τις πρώτες καταμετρήσεις να υπερβαίνουν το πραγματικό σύνολο κατά 49.000.
Ωστόσο αρκετά πτώματα εμφανίζονται, και δεν είναι απ’αυτά που οι αντάρτες θα προτιμούσαν.
Αντιθέτως, τα ρεπορτάζ φέρουν τις δυνάμεις των ανταρτών να ξεφορτώνουν εκατοντάδες πτώματα σε ένα νεκροταφείο για ‘κανταφικούς’, χωρίς ταυτοποίηση, σφαγιασμένους απ’τους αντάρτες για κάποιον ανεξήγητο λόγο. Ένα μόνο νεκροταφείο φερόταν να έχει περίπου 800 αταύτιστα πτώματα.
Δεν είναι σαφές αν οι νεκροί ήταν μέλη των ενόπλων δυνάμεων του καθεστώτος, ή απλά αντιφρονούντες.
Αναφέρεται επίσης οτι οι αντάρτες μετατρέπουν μερικά κτίρια σε πρόσθετους χώρους φυλάκισης, προφανώς λόγω ανησυχίας οτι το ‘φυλακόβιο’ καθεστώς του Καντάφι απλά δεν διέθετε αρκετό χώρο για τους τεράστιους αριθμούς ανθρώπων που κρατούνται από το νέο φιλο-ΝΑΤΟϊκό καθεστώς.
Στη Μισουράτα, οι αντάρτες έχουν γεμίσει ένα πρώην σχολείο με κρατούμενους.
Κανείς τους δεν έχει κατηγορηθεί για συγκεκριμένα εγκλήματα αλλά απλά φέρονται οτι έχουν ‘διαπράξει εγκλήματα κατά της Μισουράτα’ και
οτι οι ντόπιοι αντάρτες θα αποφασίσουν τί να κάνουν μ’αυτούς.
Τα ρεπορτάζ λένε οτι αναζητούν κάποιο μεγαλύτερο κτίριο, απ’τη στιγμή που το σχολείο έχει τώρα γεμίσει με κρατούμενους.
Η ακριβής έκταση των εγκλημάτων των Λίβυων ανταρτών πιθανώς θα παραμείνει ασαφής για αρκετό διάστημα, καθώς η ανεξήγητη εκκένωση ολόκληρων πόλεων και η τάση των πολιτοφυλακών της Μισουράτα να επιτίθενται ακόμα και σε καταυλισμούς προσφύγων στους οποίους οι ίδιοι οδήγησαν τους μαύρους πρόσφυγες έχει ως αποτέλεσμα τεράστιους αριθμούς ανθρώπων που αγνοούνται χωρίς κανένα ίχνος.»
Μία ‘προφητική’ πανεπιστημιακή διατριβή
‘Οι αντικειμενικοί στόχοι που είναι γενικά αποδεκτοί σαν πυλώνες της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή από τη δεκαετία του ’50, είναι οι εξής:
1. να διατηρήσουν την πρόσβαση σε πετρελαϊκούς πόρους της περιοχής (κατά κύριο λόγο αραβικούς), 2. να διατηρήσουν και να ενισχύσουν την ασφάλεια και την ευημερία του Ισραήλ,
3. να ελαχιστοποιήσουν την επιρροή και την παρουσία της Σοβιετικής Ένωσης στην περιοχή. (Γι’αυτόν το στόχο επιδιώκεται τόσο η ανάσχεση της Σοβιετικής Ένωσης όσο και η αποφυγή μιας άμεσης αντιπαράθεσης μεταξύ των Υπερδυνάμεων που θα μπορούσε να κλιμακωθεί σε πυρηνική σύρραξη.)
4. ένας τέταρτος στόχος, ο οποίος σχετίζεται με τα καθεστώτα, μπορεί να προστεθεί: να αντιμετωπιστούν οι εξωτερικές επαναστατικές δραστηριότητες της Λιβύης που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη σταθεροτητα καθεστώτων φιλικών προς τις Ηνωμένες Πολιτείες στη Μέση Ανατολή και παγκοσμίως.’
Τα παραπάνω προέρχονται από την πανεπιστημιακή διατριβή του…Μαχμούντ Τζιμπρίλ, ενός εκ των ηγετών του Μεταβατικού Συμβουλίου…
Γραμμένη το 1986 όταν σπούδαζε στο πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, έχει τίτλο ‘Εικόνα και Ιδεολογία στην πολιτική των ΗΠΑ σε σχέση με τη Λιβύη, 1969-82’.
Ο σημερινός ΝΑΤΟϊκός επαναστάτης & πρώην υπουργός
(είχε παραιτηθεί το 2010 διαμαρτυρόμενος για τον αργό ρυθμό των οικονομικών μεταρρυθμίσεων)
εξέταζε τους τρόπους που η κυβέρνηση των ΗΠΑ αντιμετώπιζε το λιβυκό καθεστώς υπό το πρίσμα των συμφερόντων της στην περιοχή.
Σταδιακά, το καθεστώς της Τζαμαχιρίγια πέρασε από το στάτους του ‘ουδέτερου’ στα τέλη του ’60 σ’αυτό του ‘εχθρού’ τη δεκαετία του ’80, όπως παρουσιάζουν οι πίνακες που περιέχει η διατριβή. (έμελλε αυτές οι εναλλαγές να επαναληφθούν…)
Στα πλαίσια της εχθρικής αντιμετώπισης που μπορεί να φτάνει στην ανοιχτή επέμβαση,
ο Τζιμπρίλ γράφει οτι μπορούν να περιλαμβάνονται και
- ‘οικονομικές κυρώσεις, εμπάργκο όπλων, και
- η παροχή όπλων στους αντιπάλους του στοχοποιημένου καθεστώτος, υπό τη δικαιολογία της προστασίας τους εναντίον των απειλών του καθεστώτος’
( όπως λέμε…δόγμα R2P, τέχνασμα που φαίνεται αξιοποίησε ο πρώην υπουργός προκειμένου ν’αρπάξει την εξουσία με τις πλάτες των ΝΑΤΟϊκών ‘ανθρωπιστών’!)
Από : Ομπλόμωφ
